تضمین بی تضمین

به گزارش خبرگزاری صداوسیما مرکز مهاباد، ناملایمتی روزگار گاهی چنان می تازد که ابر و باد و بارانی که قرار بود در کار باشند تا ما نانی به کف آریم و به غفلت نخوریم همین نان را آجر می کنند.

سقوط از بهشت

سیب هم حکایت خودش را دارد. میوه ای که طراوت بهشت به زمین می دهد انگار در سقوط آزاد، تن و جانش کبود شده و در مسیر رهگذران، چشم انتظار دست نوازشی ست تا او را به کارخانه فرآوری ببرد و با یک چاشنی شکر، کام همگان را شیرین کند. قصه پرغصه هرسال همین است.

ظرفیت های کشاورزی مهاباد

مهاباد یک منطقه ویژه کشاورزی ست که اقتصاد مردمانش بر همین مبنا می چرخد. از محصولات دیمی و آبی گرفته تا باغ های میوه که در چند محصول هم به عنوان قطب تولیدی شناخته می شود. سیبی که با ویژگی های منحصر به فرد با نام سیب مهاباد شناخته می شود هر ساله سرنوشت ملال انگیزی پیدا می کند. محصولات مرغوب در جعبه صادرات جای می گیرند و زیردرختی ها که اتفاقا میزان قابل توجهی هم هستند در کنار جاده لگدمال می شوند در حالیکه که با یک اقدام به موقع اقتصادی می توان ارزش افزوده چشمگیری از آن به دست آورد.

سقوط آزاد سیب زیر درخت

کاک محمد یکی از باغدارانی ست که اتفاقا امسال سیب زیردرختی در باغش بسیار زیاد بود. خودش که می گوید سم پاشی و آفت زدایی ها را به موقع انجام داده و بادهای شدید و باران های تگرگی علت اصلی افتادن سیب هاست اما هرچه که باشد می توان با فروش همین سیب زیردرختی به قیمت مصوب هم بخشی از هزینه ها را جبران کرد. با او که همراه می شویم ما را به یکی از مراکز خرید سیب زیردرختی کنار جاده مهاباد میاندوآب می برد. البته اسمش مرکز است وگرنه یک دکه سه متری گذاشته اند که در میان میلیون ها سیب احاطه شده و چند نیسان در گوشه ای با راننده ها و کارگران منتظرند تا سیب ها را جابجا کنند. انگار خیلی وقت است که کار نکرده اند و خسته از ایستادن بر روی تکیه های سیمانی نشسته اند. یکی از کارگران با چکمه های سفیدرنگ بالای سرشان به پارویی پلاستیکی تکیه کرده و با چشمانش ما را زیر نظر گرفته است.

سلامی می دهیم و به سمت دفترشان حرکت می کنیم. کاک سوران یکی از خریداران سیب صنعتی (زیردرختی) است که با ورود ما به دفتر پس از یک سلام کوتاه شروع می کند به حرف زدن. کاک محمد جان؛ باور کن خودم تا ارومیه رفتم اما کارخانه های کمپوت سازی سیب ها را نمی خرند. کرایه هم از جیب خودم رفته و می بینی که سیب های تو فعلا فروش نرفته اند و باید منتظر بمانی از شهرهای دیگر پیگیر شوم.

کاک محمد ناامیدانه سرش را پایین می اندازد و با خود زمزمه می کند: «اینم از شانس ماست با این وضع که نمیشه زندگی کرد کلی بدهی دارم».

حضور همیشگی مسئولان در صحنه

تلفن همراه کاک سوران زنگ می خورد. می گوید از تهران یک نفر آمده که به مشکلات سیب صنعتی رسیدگی کند. باهم به یکی از سردخانه های مورد بازدید می رویم. آقای تابش رئیس سازمان حمایت حقوق مصرف کنندگان و تولیدکنندگان آمده بود به مشکلات باغداران و سیب صنعتی رسیدگی کند که در همان سخن اول تیر خلاص را زد و گفت: «وقتی می بینید اینجا قیمت پایین است ببرید جاهایی بفروشید که قیمت بالاتر است». گفتیم:  «در این منطقه همه دلالان با کارخانه داران دست به دست هم دادند و به کمترین قیمت می خرند و قیمت مصوب دولتی فقط در حد یک اعلام رسمی ست و آنچه در کف بازار وجود دارد حدود یک سوم قیمت اعلام شده است». آقای تابش دیگر برای جواب دادن وقت نداشت و هرچه زودتر باید به تهران بر می گشت و مشکلات کلان مصرف کنندگان و تولیدکنندگان را رفع می کرد.

او که آب پاکی را روی سیب ها ریخت و رفت سیب های بیچاره روز به روز افسرده تر کنار جاده در انتظار مسئولی که گذرش به مهاباد بیفتد.

او رفت و این آمد

معاون بازرگانی سازمان تعاون روستایی کشور به مهاباد آمد و گفت: سیب صنعتی باغداران باید به قیمت تضمینی 14 هزار و 600 ریال خریداری شود. آقای معتمد در ادامه تصریح کرد: امسال سال بارور درختان سیب و استان آذربایجان غربی قطب تولید سیب کشوراست، امسال به دلیل گرمای هوا و وزش بادهای گرم ریزش محصول ازدرخت بیشترشده و با یک حجم بیشتری ازسیب صنعتی نسبت به سالهای گذشته به صورت میانگین 10تا15 درصد مواجه هستیم و ظرفیت کارخانه های فراوری استان هم محدود است و امکان فراوری سریع این محصول وجود ندارد.

معاون بازرگانی سازمان تعاون روستایی کشور در ادامه گفت: در این میان یکسری افراد سود جو با احداث مراکز خرید درکنارجاده ها وشهرهای دوراز کارخانه به بهانه اینکه سیب زیردرختی مشتری ندارد و برای تحویل به کارخانه هاهم باید چندین روز معطل شد و محصول افت خواهد کرد اقدام به خرید این محصول باقیمت های 400،500و600تومان از کشاورزان نموده اند ومحصول راباقیمت 1200یا1150تومان به کارخانه ها تحویل می دهند. امروز حاضرشدیم و درجلسات همدلانه و مستمر با مسئولان وباغداران مقرر شد باتوجه به اینکه سیب صنعتی درزمره محصولاتی است که دولت قول خرید تضمینی آن راداده است طی حداکثر دوروز آینده از طریق سازمان تعاون روستایی مرکز خرید سیب زیردرختی ایجاد شود و محصول باقیمت تضمینی 1460تومان از کشاورزان خریداری وبه کارخانه های فراوری انتقال داده شود.

ضمانت یک تضمین

بایدها و نبایدهایی که مسئولان از آن سخن می گویند تا روزی که در کف بازار اعمال نشود وعده سر خرمن است. وقتی می گویند قیمت خرید تضمینی، کشاورز و باغدار به دنبال تضمین است اما تنها چیزی که این قیمت ندارد همان تضمین است آنجا که قیمت را 14600 ریال تعیین می کنند و دلال به قیمت 5000 ریال مشتری ست. هرکیلو سیب برای باغدار حدود 4000 تا 5000 ریال آب می خورد و فروش آن به قیمت دلالی بجز ضرر برای باغدار در پی ندارد و اینچنین می شود که رنگ رخسار درختان زرد و پاییز برای درختان سیب بدترین فصل سال است.

حالا که دولت آقای رئیسی از خرید تضمینی واقعی سیب می گوید امسال که گذشت اما باغداران امیدوارند تا سال آینده یک روش خرید تضمینی ساخته و پرداخته شود تا محصولات به همان قیمت مصوب توسط مراکز معتبر دولتی خریداری شود و باغدار و کشاورز زنده بماند فرآیندی مانند خرید تضمینی گندم.

نویسنده: مرتضی قربانی