گزارش مکتوب؛
سینمای کودک نیازمند تخیل، فانتزی و قهرمان
چند سالی است سینمای کودک شور و محتوای سابق را ندارد نه عروسک محبوب و جریان سازی مهمان پرده نقرهای میشود و نه نام قهرمانی سینمایی بر سر زبان کودکان و نوجوانان میافتند.
به گزارش خبرنگار
خبرگزاری صدا و سیما؛ دهه ۶۰ و عروسکهای نه چندان زیبا، اما فرهنگ سازش، دهه ۷۰ و تولد کلاه قرمزی و فامیلهای دور و نزدیکش و دهه ۸۰ و قهرمانانی از جنس بچههای آسمان به خاطره تبدیل شده و انگار قرار نیست خاطره ناب و خاص جدیدی برای ایندگان ایران زمین ساخته شود.
اگر چه از انبوه رسانه و پویانماییها نیمهها و صدها سرگرمی کوچک و بزرگ که کودکان و نوجوانان امروز از طریق صفحات گوشی همراه میتوانند لحظاتشان را با آنها به اشتراک بگذارند نمیتوان غافل شد و نمیتوان چشم پوشید، اما هنر فرهنگ سازی، چون سینما نباید در این رقابت عقب بنشیند. اتفاقی که به نظر میرسد رخ داده است...
اگر به تولیدات چند سال اخیر نگاهی اجمالی بیاندازیم به غیر از یکی دو فیلم که دغدغه فرهنگ سازی درباره مثلاً حمایت از تولید داخل داشتند بقیه هدفی را دنبال نمیکردند و صرفا با توسل به موسیقی و لباس و گریم به دنبال جذب مخاطب کودک و نوجوان بودند که البته در بسیاری از مواقع موفقیت آمیز هم نبود.
آقای حبیب ایل بیگی که مدیریت المپیاد فیلمسازی نوجوانان را بر عهده دارد در این باره گفت: کودکان و نوجوانان امروز و دهه ۶۰با هم فرسنگها تفاوت دارند باید با آنها با زبان فناوری سخن گفت.
وی ادامه داد: سالها ما درباره کودکان فیلم ساختیم که خوب نبود، اما الان به این نتیجه رسیده ایم که باید برای کودکان فیلم ساخت. کودک تخیل، فانتزی و قهرمان میخواهد و باید به آنها پرداخت.
آقای ایل بیگی ادامه داد خوشبختانه کارگردانان به این نتیجه رسیده آمد که باید برای کودک فیلم ساخت. این مسئله میتواند حال سینما را بهتر کند.
وی ادامه داد به کودکان و نوجوانان امروز باید همکاری و همدلی آموخت. همین المپیاد فیلمسازی که امسال ۵ساله میشود با همین هدف پیش میرود.
در سالی که گذشت کمتر از انگشتان یک دست فیلم کودک و نوجوان به سینما آمد.
آنچه که در چند سال گذشته هم تولید و به نمایش در آمده حتی درباره کودک هم نیست. شاید فقط گریمها و لحن بازیگران کمی متناسب با ذائقه کودک باید و محتوا دیالوگها و حتی قصهها نه برای کودک است و نه درباره کودک.
به نظر میرسد سینمای کودک نیاز به فیلمسازان خلاق و هدفمندی دارد که فصلی جدید در سینمای راکد کودک رقم بزنند.
به امید اینکه سینمای کودک حد اقل به لحاظ محتوا کمی دغدغه رشد و پرورش فکری مخاطب هدفش را داشته باشد.