چندش‌آور‌ترین غذاهای دنیا!

 

 

فکر کنید برنامه‌های Fear Factor (برنامه‌ای آمریکایی که در آن افراد با ترس‌های خود از قبیل حشرات چندش‌آور و.. مواجه می‌شوند) و Iron Chef (برنامه‌ای که در آن سرآشپز‌های ماهر هنر‌های خود را به اجرا درمی‌آورند) با هم یکی شوند و شما چندش‌آورترین رستوران را دارید و باید در آن خوشمزه‌ترین غذای روی کره‌ زمین را تهیه کنید!

 

همه‌ قسمت‌های مهم بدن گونه‌های مختلف جانداران، حداقل یک‌بار خورده شده‌اند که بعضی از آن‌ها غنی از مواد مغذی است؛ مثل مورچه‌های آمازون، تخم جنین پرنده نیم‌پز، همه نوع کرم‌های کوچک، سُم، منقار، گوش و چشم که همه برای یک آشپزی خوب استفاده می‌شوند.

 

روش‌های درست کردن این غذا‌ها خیلی جالب است. مثلاً: خمیری کردن، ترشی انداختن، دم کردن، جوشاندن، حرارت دادن، تکه‌تکه و خام سرو کردن در حالی‌که غذا تکان می‌خورد!

 

آشپزی برای بعضی‌ها هیجان‌انگیز و برای بعضی وقت‌گیر است: اگر به دنبال غذا‌های حال به هم زن و یک ماجراجویی غذایی هستید و در جستجوی برخی غذا‌های آزار دهنده برای مهمان‌ها هستید که هزینه‌اش از یک شام معمولی بیشتر شود، در تصاویر زیر از چندش‌آورترین غذا‌های دنیا نام برده شده است و در ادامه با چگونگی درست کردن آن‌ها در سراسر دنیا آشنا می‌شوید.

 

 

 

 

 

 

 

 

پنیر کرم زده casu Marzu (پنیر ایتالیایی که از شیر گوسفند تهیه می‌شود) که در ساردینای ایتالیا تهیه می‌شود، برنده چندش‌آورترین پنیر‌های دنیا شده است که در اصل به آن‌ها پنیر فاسد می‌گویند. این پنیر با هدف تبدیل شدن به زمینه‌ای برای پرورش لانه‌های کرم تهیه می‌شود. این کار ریشه در آشپزی‌های بومی مردم آن منطقه دارد.

 

پنیر (Cazu Marzu) بانام مستعار پنیر کرم‌زده به روش تخمیر هم درست می‌شود. اگرچه به‌تازگی در مصرف پنیر کرم‌زده به روش‌های نوین به بهداشت توجه می‌کنند، اما تغییر ایجاد کردن در پنیر به طور رسمی غیر قانونی است! در هر حال اجازه ندهید که این موضوع مانع راه شما برای سفر به این قسمت ایتالیا باشد.

 

گزارش‌هایی مبنی بر مزه این پنیر همان‌گونه است که می‌توانید تصور کنید: بدن کرم‌های گره‌خورده گوشتالو که هنگام خوردن آن‌ها بالا و پایین می‌پرند.

 

 

 

 

 

 

در مغولستان، عشایری که وسایل استیل برای آشپزی نداشتند، سال‌ها پیش روشی مبتکرانه برای پختن بز ابداع کردند. آنها گاه، موش خرمایی کوهی را هم با این روش می‌پختند، اما به دلیل این که باعث بیماری طاعون می‌شد، بز را انتخاب کردند.

 

روش پختن این غذا به این صورت است که آن‌ها ابتدا بز را می‌کشند و پاهایش را می‌شکنند و سنگ‌هایی صاف و بسیار داغ را در حفره ایجادشده در بدن جانور می‌چپانند و جانور را از پاهایش می‌گیرند و تکان می‌دهند تا کامل بپزد. گاهی هم برای پختن بهتر از بیرون به آن حرارت می‌دهند. این روش طبخ در مغولستان بسیار رایج است.

 

 

 

 

 

 

این غذا، یک غذای بسیار ساده خیابانی و قابل دسترس در فیلیپین و ویتنام است. این غذا شهرت بسیاری در میان غذا‌های محلی دارد. بیشتر تخم پرندگانی که دیگران با آن‌ها آشنا هستند تخم پرندگان بدون نطفه است، اما Balut‌ها تخم‌های اردک نطفه‌داری هستند که روی آن‌ها می‌خوابند یا اجازه دارند که به طور آزمایشگاهی در یک‌زمان مشخص رشد کنند.

 

برای خوردنش باید آن را پوست بکنید. با این که نیم‌پز است تمام اجزای یک اردک کامل اعم از استخوان، پر، منقار و.. را دارد که بعضی از آن‌ها بیشتر یا کمتر رشد کرده‌اند و بیشتر پیشنهاد می‌کنند آن را با پوست و مقداری نمک بخورید، زیرا این بهترین روش برای لذت از balut است.

 

 

 

 

 

 

کله گوسفند یک غذای سنتی است که در بسیاری از مناطق دنیا ازجمله اطراف مدیترانه و شمال اروپا سرو می‌شود. شما می‌توانید روش کز دادن یا حتی دستور پخت سوپ کله‌پاچه را پیدا کنید. کله‌پاچه معمولاً به‌صورت دست‌نخورده و گاهی بامغز سرو می‌شود (به خاطر ضرر مصرف آن کمتر خورده می‌شود). البته این غذا یکی از پرطرفدارترین غذا‌ها و صبحانه‌ها در میان ما ایرانیان است.

 

 

 

 

 

 

هر چیزی که زنده باشد و تکان بخورد، یقیناً جزو دسته غذا‌های چندش‌آور به شمار می‌رود. غذا‌های دریایی وعده‌ای قدیمی برای آسیایی‌ها محسوب می‌شوند. سوشی ژاپنی یک غذا در دسته‌ی غذا‌های خام است و هشت‌پای خام زنده هم غذایی بسیار رایج است که بیشتر بچه‌ آن را سرو می‌کنند.

 

تکه‌های در حال تکان خوردن اجزای بدن هشت‌پا، پا‌های مکنده و بادکش مانند آن و.. تمام چیزی است که می‌توانید تصور کنید. اجزای بدن این جانور نرم، جویدنی و بی‌مزه است و بسیاری از ماجراجویان غذایی گزارش داده‌اند که پا‌های مکنده‌اش در گلوگیر می‌کند. این غذا قسمتی از غذا‌های باارزش کره‌ای‌ها در طی قرن‌ها بوده است و یک ماده‌ انرژی‌زا و مفید نیز به شمار می‌رود.

 

 

 

 

 

 

سالمون، یک وعده‌ غذایی اساسی برای آلاسکایی‌ها است و بومیان آن‌جا به‌طور سنتی اجزای این ماهی را استفاده می‌کنند. یکی از غذا‌های سنتی این منطقه سر ماهی سالمون گندیده است.

 

آنها سر ماهی سالمون را داخل بشکه‌ای چوبی یا پلاستیکی می‌گذارند و در گودال‌های ترشی برای چند هفته در زیرزمین دفن می‌کنند و اجازه می‌دهند که طبیعت کار خودش را انجام دهد و سپس آن را برداشت و استفاده می‌کنند!

 

برای خود بومیان آلاسکایی این غذا تنفرآور نیست و خوردن همه‌ اجزای بدن ماهی عادی و غذای بسیاری از افراد روستایی و کلبه‌نشین است و شاه سالمون، خود یک وعده غذایی در همه دنیا است!

 

تنها چیزی که این غذا را نسبت به سایر اجزای دیگر ماهی متمایز کرده، این است که سر ماهی فاسد و تجزیه‌شده است! این غذا با استاندارد‌های آشپزی مدرن تطابق دارد و غذایی نسبتاً گران به شمار می‌رود. تصور کنید که یک سطل پر از سر‌های سالمون در هوای گرم تابستان، چند هفته بیرون قرار بگیرد!

 

خوردن این سر‌ها در معرض چالشی طولانی و جدی درباره سلامت مردم آن منطقه قرارگ رفته است که احتمال مسمومیت در آنها وجود دارد.

 

 

 

 

 

 

یکی از بهترین غذا‌های ژاپنی، خطرناک‌ترین غذایی است که می‌توانید بخورید! این غذا ماهی فوگو (fugu) است که یک ماهی پف‌کننده بامزه کوچک است که به‌ندرت می‌توان به آن چندش‌آور گفت؛ اما بسیار کشنده است. در سراسر بدن این ماهی، سمی کشنده به نام تترودوتوکسین وجود دارد که یک سیستم دفاعی طبیعی است که شکارچیان را فلج می‌کند.

 

خوردن مقداری از سم این ماهی باعث مواجه‌شدن با مرگ تدریجی و از دست دادن هوشیاری و خواب‌رفتگی و سپس خفگی می‌شود و متأسفانه پادزهری برای سم آن وجود ندارد. این ماهی را در لاکچری‌ترین رستوران‌های ژاپن پرورش می‌دهند و آشپز‌های این ماهی باید آن را با احتیاط آماده سازند.

 

آشپز‌ها باید به پخت دقیق، رعایت بهداشت، ذخیره‌سازی و در اختیار گذاشتن دستورالعمل خود برای به حداقل رساندن آسیب‌ها پایبند باشند. قطعاً درست کردن فوگو از خوردن آن هم سخت‌تر است! آیا ماهی فوگو کسی را کشته است؟ باید بگوییم که نتیجه مرگ و میر سالانه از مصرف فوگو، امروز بسیار کم و به‌طور کلی، تصادفی است.

 

 

 

 

 

 

ژله به نظر خوشمزه می‌آید، مثل ژله‌ای که به عنوان دسر سرو می‌شود، اما این ژله از بینی گوزن شمالی تهیه می‌شود.

 

 

 

 

این غذا نیز به‌عنوان دسر، سرو می‌شود و یک غذای سنتی آلاسکایی و البته وقت‌گیر است که از تکه‌های بینی گوزن شمالی به‌دست می‌آید.

 

 

 

 

 

 

ابتدا تعدادی خفاش پرنده، خفاش میوه خوار و خفاش روباهی را در یک روستای دور افتاده به دام بیاندازید و آن‌ها را زنده زنده داخل یک دیگ آبجوش یا شیر بریزید و تا جایی که تمایل دارید، کباب کنید. سپس آن‌ها را تکه تکه کنید و همراه با گیاهان و ادویه‌های تایلندی، سوپ درست کنید. اگر خفاش میوره‌خوار در اطراف شما زیاد است، می‌توانید پخت سوپ خفاش را امتحان کنید!

 

خفاش‌ها قسمتی از غذا‌های بومی در تایلند، چین و گوام هستند، اما به‌خاطر این‌که عامل بیماری هستند، بدنام شمرده می‌شوند. احتمالا شما این غذا را جزو آخرین‌ها در امتحان کردن این فهرست قرار می‌دهید.

 

 

 

 

 

 

انتخاب غذا‌های چندش تا حد زیادی به سلیقه و ذائقه غذایی افراد بازمی‌گردد، اما اگر قرار باشد فقط ۱ غذا را نام ببریم که می‌تواند لقب چندش‌آورترین غذاهای جهان را یدک بکشد، آن کوسه تخمیر شده و گندیده ایسلندی است.

 

غذایی که همان‌طور از نام آن مشخص است، از گوشت نوعی کوسه به نام «کوسه گرینلند» تهیه می‌شود. هنگام شکار کوسه گرینلند گوشت آن به صورت تازه سرو نمی‌شود و ابتدا آن را با قرار دادن در مواد مخمر فاسد می‌کنند و سپس، سرو می‌کنند. 

 

برای این که متوجه شوید این غذا تا چه اندازه چندش است، تصاویر زیر را تماشا کنید. این تصاویر درباره موزه سوئدی است که در آن چندش‌آورترین غذا‌های سراسر جهان گردآوری شده و مشمئز کننده‌ترین خوراکی آن، همین کوسه گندیده ایسلندی است.

 

 

 

 

 

غذا‌های هر کشور، بخشی از فرهنگ آن سرزمین را تشکیل می‌دهند و چندش نامیدن آن‌ها نوعی توهین محسوب می‌شود. با این حال، برخی از غذا‌ها علاوه بر این‌که سرو شدن آن‌ها ظاهری به دور از شئونات انسانی دارند، در برخی از موارد مانند سوپ خفاش ممکن است باعث ایجاد بیماری شوند.