خروج نزدیک به شش هزار نظامی آمریکایی که برای اجرای عملیات تخلیه وارد افغانستان شده بودند، بامداد امروز به پایان رسید و آخرین نظامیان آمریکایی با یک فروند هواپیمای نظامی از فرودگاه بین المللی کابل پرواز کرد و عازم کشورش شد، نظامیان آمریکایی دردوهفته گذشته طرحی را با عنوان «عملیات تخلیه» به اجرا درآوردند که به گفته مقامات آمریکایی دراین مدت بیش از صد وبیست هزارافغان آسیب پذیر را به خارج از کشور منتقل کرد، اما این درحالی است که عملیات تخلیه در افغانستان ناکام تلقی شده است و هزاران افغان که دربیست سال اخیر با آمریکاییها کارکرده بودند درافغانستان بدون سرنوشت و برجا مانده اند و آمریکا موفق نشده است آنها را از این کشورخارج کند.
شب گذشته
نیروهای طالبان نیز همزمان با آخرین دقایق خروج کامل ارتش آمریکا درافغانستان، شکست آمریکا را دراین کشورجشن گرفتند و با تیراندازیهای هوایی، خوشحالی خود را به مردم افغانستان و جهانیان نشان دادند.
اما بیست سال اشغالگری آمریکا درافغانستان، پیامدهای سنگین انسانی و اقتصادی هم برای مردم افغانستان و هم برای مردم آمریکا برجای گذاشته است که جبران آن بسیار سنگین و حتی غیرممکن است.
آمریکا پس از حمله یازدهم سپتامبر که چگونگی آن هنوزهم درهالهای از ابهام قرار دارد و برخی دیدگاهها گویای آن است که این حمله ساخته و پرداخته خود آمریکا برای به دست آوردن بهانه برای حمله به افغانستان بوده است به این کشور مغرورانه لشکر کشی کرد.
پس از حمله آمریکا به افغانستان موجی از بمباران هوایی درافغانستان آغاز شد که دراین حملات دهها هزار نفر از مردم افغانستان جان خود را ازدست دادند، مجالس عروسی، عزاداری و میهمانیهای مردم این کشور هدف بمباران نظامیان آمریکایی قرار گرفت که این حملات درد و رنج مردم بی پناه افغانستان را مضاعف کرد.
براساس گزارش رسانههای معتبر بین المللی از آغاز جنگ آمریکا درافغانستان که تا روز گذشته ادامه یافت، بیش از دویست وچهل هزارنفر به صورت مستقیم دراین جنگ کشته و صدها هزارنفر دیگر زخمی شدند.
شمار تلفات غیرنظامیان افغان درجنگ بیست ساله آمریکا بیش از هفتاد هزارنفر اعلام شده است و همچنین دهها هزارغیرنظامی دیگر زخمی شدند، تعداد تلفات نظامیان افغان دراین مدت شصت وشش تا شصت ونه هزارنفرخوانده میشود، همچنین شمار تلفات طالبان و سایر گروههای مخالف مسلح دراین مدت حدود هشتاد وپنج هزارنفرگزارش شده است.
اما درمدت بیست سال اشغالگری آمریکا درافغانستان، بیش از سه هزاروپانصد نظامی خارجی از جمله حدود دوهزاروپانصد نظامی آمریکایی در این کشور کشته و بیش از بیست هزارنظامی آمریکایی دیگر زخمی شدند.
افغانستان هنوز هم مرگبارترین مکان برای کودکان به شمار میرود. براساس آماری که دفترسازمان ملل متحد در افغانستان (یوناما) ثبت کرده است، تنها در یک دهه گذشته دستکم هشت هزار کودک جان باخته و حدود بیست هزار کودک دیگر زخمی شده اند. بیشتر این کودکان توسط مینهای کنارجادهای و حملات هوایی زخمی شده و اعضای بدن خود را از دست دادهاند، همچنین دریک دهه اخیر حدود ده هزار زن افغان نیز براثر جنگ و انفجارکشته یا زخمی شده اند.
براساس آمار سازمان ملل از مجموع نفوس تخمینی سی وپنج میلیونی افغانستان، حدود سه میلیون نفر آنها مجبور به فرار از کشور و مهاجرت به کشورهای همسایه (پاکستان و ایران) شدهاند و علاوه بر آن بیش از چهارمیلیون نفر دیگر در داخل افغانستان آواره هستند.
آمریکا درحالی به طولانیترین جنگ خارجی خود پایان داد که این جنگ بیش از دو تریلیون دلار بر مردم آمریکا تحمیل کرد و خانوادههای آمریکایی علاوه بر پرداخت این هزینه سنگین شاهد صحنههای
دردناک بازگشت تابوت فرزندان خود از افغانستان بودند، این مسایل باعث شد میزان حمایت مردم آمریکا از جنگ درافغانستان سال به سال کاهش یابد و میزان محبوبیت سردمداران آمریکایی نیز به حد اقل خود برسد.
هزینههای سنگین جنگ آمریکا بر اقتصاد، امنیت و سایر عرصههای اجتماعی اکنون بر دوش مردم افغانستان سنگینی میکند، هم اکنون زیرساختهای اقتصادی افغانستان ویران و مردم این کشور از کمترین خدمات شهروندی برخوردار هستند، کارخانهها و چرخهای صنعتی درافغانستان راکد است و حدود نود درصد نیازهای مردم از خارج از این کشور وارد میشود.
براساس آمارهای رسمی دولت سابق افغانستان، حدود پنجاه وپنج درصد مردم این کشور زیر خط فقر قرار دارند و از سوی دیگر نزدیک به چهل درصد افغانها از بیکاری رنج میبرند.
برق که از ابتداییترین خدمات در هرکشور محسوب میشود، اکثریت افغانها از این نعمت محروم هستند، هم اکنون حدود شصت درصد مردم این کشور برق ندارند، افغانستان به رغم داشتن منابع گازی هنوزهم هیچ خانهای دراین کشور لوله کشی گاز ندارد و گاز مایع از خارج از افغانستان وارد میشود.
از لحاظ روحی و روانی نیز مردم افغانستان در بدترین شرایط خود قرار دارد به گونهای که براساس گزارشهای معتبر بین المللی، مردم افغانستان در انتهای فهرست غمگینترین مردمان جهان درسال دوهزاروبیست ویک میلادی قرارگرفته است. همچنین نا امنی باعث شده است نزدیک به چهارمیلیون کودک واجد شرایط تحصیل درافغانستان از آموزش محروم شوند.