پخش زنده
امروز: -
گروهی از ستاره شناسان بین المللی به کمک دادههای TESS، چهار سیاره فراخورشیدی کشف کرده اند که به دور یک جفت ستاره نسبتا جوان به نامهای ۲۰۶۷ TOI و ۱۸۰۷ TO ۱ میگردند.
به گزارش وب گردي خبرگزاري صداوسيما؛ گروهی از ستاره شناسان بین المللی به کمک دادههای TESS، چهار سیاره فراخورشیدی کشف کرده اند که به دور یک جفت ستاره نسبتا جوان به نامهای ۲۰۶۷ TOI و ۱۸۰۷ TO ۱ میگردند.
کریستینا هجز ستارہ شناس ناسا میگوید: سیارات در هر دو سیستم در مرحله تحول یا نوجوانی چرخه زندگی خود قرار دارند. آنها تازه متولد نشده اند، اما در جای خود نیز مستقر نشده اند. یادگیری بیشتر در مورد سیارات نوجوان در نهایت به ما کمک میکند تا سیارات قدیمی تر را در سیستمهای دیگر درک کنیم.
ستارگان ۲۰۷۶ TOT و ۱۸۰۷ TO ۱ در فاصلهای بیش از ۱۳۰ سال نوری از ما و ۳۰ سال نوری از یکدیگر قرار دارند که این فاصله آنها را از دید ناظر زمینی به ترتیب در صورتهای فلکی شمالی عوا و تازیها قرار میدهد. هر دو ستاره از نوع K هستند. ستارههای کوتوله، نارنجیتر از خورشید ما با حدود ۲۰۰ میلیون سال سن یا کمتر از ۵ درصد سن خورشید.
دانشمندان در سال ۲۰۱۷ با استفاده از دادههای ماهواره Gaia نشان دادند که این دو ستاره در فضا در یک جهت حرکت میکنند. ستاره شناسان تصور میکنند که این ستارگان برای آن که به دور یکدیگر بگردند بسیار از هم دورند. اما حرکت مشترک آنها نشان میدهد که با هم مرتبط اند و هر دو از یک ابر گاز متولد شده ان. این دو ستاره شرارههای پر قدرتتر و بیشتری نسبت به آنچه خورشید ما از خود ساطع میکند، تولید میکنند.
اخترفیزیکدانان گمان میکنند این ستارهها در حال حاضر نسبت به زمانی که به سن خورشید برسند، شاید ۱۰ برابر بیشتر نور فرابنفش تولید میکنند. از آنجایی که ممکن است خورشید در سن مشابه به همین اندازه فعال بوده باشد، این دو سیستم میتوانند دریچهای به سمت درک شرایط اولیه منظومه شمسی روی ما بگشایند.
دانشمندان در حال حاضر مشغول اندازه گیری جرم سیارات هستند، اما تداخل ستارههای جوان بیش فعال میتواند این مسئله را به چالش بکشد. طبق مدلهای نظری، در ابتدا سیارات جو ضخیمی دارند که در بعضی موارد به دلیل تشعشعات ستارہ ای، جو اولیه خود را از دست میدهند و هستههای سنگی از خود باقی میگذارند.
برخی از این سیارات از طریق فرآیندهای سیارهای مانند فعالیتهای آتشفشانی به ایجاد اتمسفر ثانویه خود ادامه میدهند. سن سیستمهای ۲۰۷۶ TOT و ۱۸۰۷ TOI نشان میدهد که سیارات آنها ممکن است در میانه این تکامل جوی قرار داشته باشند. فرابنفشی که ۲۰۷۶ TOT از ستاره اش دریافت میکند ۴۰۰ برابر بیشتر از چیزی است که زمین از خورشید میگیرد و این عدد در مورد ۲۲۰۰۰، ۱۸۰۷ TOI برابر است.
یکی از نویسندگان همکار این مطالعه میگوید: اگر میخواهید چگونگی تکامل سیارات را ببینید، بهترین گزینه این است که سیارات زیادی در سنین مختلف پیدا کرده و سپس تفاوتهای آنها را بررسی کنید. کشف TESS از سیستمهای ۲۰۷۶ TOI و ۱۸۰۷ TOI درک ما را از مرحله نوجوانی سیارات فراخورشیدی توسعه میدهد.