کنفرانس تهران و باقی ماجرا....
۷۸ سال پیش جایی در تهران؛ باغ اتابک، آدرس امروزییَش میشود، انتهای خیابان سی تیر، خیابان میرزا کوچک خان، خیابان نوفل لوشاتو، داخل سفارت روسیه (شوروی سابق)....
.... کنفرانس تهران؛ با مهمانهای ناخوانده در تهران، برگزار میشود؛ بدون اطلاع شاه ایران.
به گزارش
خبرگزاری صداوسیما؛ امروز انتشار عکس مشترک سفیر روسیه و بریتانیا برای یادآوری کنفرانس تهران در سال ۱۳۲۲ واکنشهای گستردهای در ایران به دنبال داشته و رئیس مجلس هم خواستار عذرخواهی این دو سفیر شده است.
سفارت فدراسیون روسیه در جمهوری اسلامی روز چهارشنبه با انتشار عکسی به یادگاری از نشست سران شوروی، آمریکا و بریتانیا در تهران در جریان جنگ جهانی اول نوشت٬ ملاقات لوان جاگاریان٬ سفیر روسیه در ایران با رئیس جدید نمایندگی دیپلماتیک بریتانیا در ایران سایمون شرکلیف در راه پله تاریخی، جایی که کنفرانس تهران سال ۱۹۴۳ در آن برگزار شد.
- مهمانانی که همه اصول دیپلماتیک را زیر پا میگذارند
فرانکلین روزولت، رئیسجمهور آمریکا، وینستون چرچیل، نخستوزیر انگلیس و ژوزف استالین، رئیس اتحاد جماهیر شوروی، از سران قوای متفقین؛ مهمانانی که همه اصول دیپلماتیک را زیر پا میگذارند و بدون کوچکترین اطلاع به محمدرضا شاه پهلوی، او را به محفل خود راه نمیدهند و سه چهار روزی در ایران اتراق میکنند و تا بر سر چگونگی تقسیم غنایم و قدرت در دوران پسا جنگ جهانی دوم به تفاهم برسند.
کنفرانسی که پس از اینکه پایان یافت، نتیجه اش برای شاه ایران شد: "یک دیدار سرپایی با چرچیل انگلیسی و خندههایی سرد که تکرار آن در تاریخ ایران جز خسارت محض برای ما نداشته و ندارد" و البته " یک شام شاهانه " به روزولت و یک لکه ننگ در تاریخ کنفرانسی که در پایانش، انگلیسی ها، آمریکاییها و شوروی ها، در یک بندش فقط و فقط روی کاغذ، متعهد میشوند، برای لطماتی که ایران از جنگ جهانی دوم خورده، کمکهای اقتصادی به ایران کنند. خروس قندی کمکهای اقتصادی، که با بدعهدی این مهمانان ناخوانده، هیچگاه کام تلخ مردمی را که زیر فشار همانها سختی میکشیدند، شیرین نکرد تا اینکه یک انقلاب، همه چیز را تغییر داد.
هندسه قدرت در جهان با انقلاب اسلامی مردم ایران تغییر کرد، به تصاویر دیدار ادوارد شوارد نادزه با امام خمینی نگاه کنید؛ برش کوتاهی از این دیدار تاریخی آخرین وزیر خارجه شوروی دوارد شواردنادزه که حامل پاسخ گورباچوف به نامه امام بود.
یازدهم دی ماه ۱۳۶۷ آبستن بزرگترین اتفاق قرن در عالم سیاست بود. رهبر الهی بزرگترین انقلاب دینی جهان برای «میخائیل گورباچف» دست به قلم برد. امام خمینی (ره) در نامه بینظیر خود به آخرین رئیس جمهور اتحادیه جماهیر شوروی چه نوشت؟ مهمترین محورهای نامه تاریخی ایشان چه بود؟ تحلیلگران جهانی به گمانهزنیهای بسیاری در این باره پرداختند، اما انتشار محتوای نامه مهر باطلی بر تمامی گمانههای سیاسی آنان زد!
... این فرستاده همان شورویست که با آداب دیپلماتیک، اینطور در برابر امام امت ما، مجبور به کرنش است!
این تغییر هندسه قدرت موجب شده، دیگر هیچ مهمان ناخوانده و متجاوزیای جرات نکند پا به خاک ایران بگذارد بعثی و امریکایی و انگلیسی و تکفیری، فرقی نمیکند.
اما دشمنان ملت ایران، که قبل از انقلاب، این مردم را تحقیر میکردند، به این راحتی دست بردار نیستند و از هر فرصتی برای ضربه زدن به عناصر قدرت ساز ملت ایران بهره میگیرند.
آنها که از مصاف رویاروی و مستقیم نتیجه، دلخواه نگرفته اند، به ترور قهرمانان ملی ایرانیها روی آورده اند همچون حاج قاسم، یا دانشمندان هستهای و دفاعی همچون شهید فخری زاده..
حالا بدخواهان سرزمین سترگ ایران بخواهند یا نخواهند، عناصر مومن و مجاهد و دانشمند ما توانسته اند چرخ عظمت ایرانیان را به پیش ببرند و خواهند برد تا پرچم ایران همواره در اهتزاز بماند هرچند با نثار خونهایی ارزشمند.