پخش زنده
امروز: -
کتاب «همه سیزده سالگی ام» با همت انجمن "نووی موزائیک" به زبان بوسنیایی ترجمه و به چاپ رسید.
به گزارش سرویس بین الملل خبرگزاری صدا و سیما از سارایوو، کتاب «همه سیزده سالگی ام» با همت انجمن "نووی موزائیک" به زبان بوسنیایی ترجمه و به چاپ رسید.
کتاب «همه سیزده سالگی ام» در مراسمی با مشارکت "شهرداری نووی گراد" و با حضور جمعی از مخاطبین بوسنیایی در سالن اجتماعات شهرداری شهر سارایوو رونمایی و معرفی شد.
این کتاب مجموعهای از خاطرات ۹ سال اسارت نوجوان سیزده سالهای به نام "مهدی طحانیان" است، کم سنترین اسیر ایرانی که در سیزده سالگی به میدان نبرد علیه دشمنان بعثی میرود و در حالی که هنوز چند روز به آزادی خرمشهر مانده، به اسارت عراقیها در میآید...
نیروهای رژیم بعث صدام از او میخواهند تا در مقابل رسانههای غربی از اعزام اجباری اش توسط دولت ایران سخن بگوید، ولی هیچگاه این آزاده سیزده ساله تسلیم خواستههای رژیم بعث صدام نمیشود.
"علیا تورتکویچ" مدیر انجمن نووی موزائیک و ناشر بوسنیایی کتاب گفت: ما قهرمانان ملی زیادی در دفاع از کشورمان داریم که هر کدام به تنهایی تجلی ارزشهای اسلامی بودند و جان خود را فدای مردم نموده و به شهادت رسیدند، اما در این برهه از زمان احساس کردم جوانان و نوجوان بوسنی به شناخت شخصیت و انگیزه الگوهایی مثل مهدی طحانیان نیاز دارند تا با همذات پنداری، روحیه میهن دوستی و دفاع از ناموس و خاک در آنها تقویت شود.
اینکه شخصی در سن سیزده سالگی، به عنوان اسیر جنگی به دست دشمن افتاده باشد، شاید برای قشر جوان و نوجوان اروپایی امروزی امری غیرقابل باور باشد، اما با خواندن این خاطرات نه تنها میتواند واقعیت این موضوع را از نزدیک لمس کند بلکه ماجراهای ناگفته زیادی را در کتاب بخواند که کمتر در جایی روایت شده است.
نرمین هوجیچ مترجم این کتاب که علاوه بر «همه سیزده سالگی ام» سابقه ترجمه چند عنوان کتاب دیگر مثل "گلستان یازدهم" و "من زنده ام" را نیز در کارنامه دارد گفت: نویسندگان ایرانی سالهاست که به خوبی خاطرات ۸ سال دفاع مقدس را برای نسلهای بعدی به یادگار میگذارند.
خوشبختانه نویسندگان بوسنیایی هم با نوشتن کتابهایی از جنگ این کشور که در سالهای ۱۹۹۳ - ۱۹۹۵ اتفاق افتاد وارد این عرصه شده اند و خاطرات رزمندگان و زندگی نامه شهدا را روایت میکنند.
هوجیچ ابراز امیدواری کرد؛ کتابهای بیشتری در حوزه ادبیات مقاومتی به زبان هر دو کشور ترجمه شود تا با تبادل تجربیات تلخ مشترک از جنگ، درک بهتر و عمیقتری بین فرهنگ دو ملت شکل بگیرد.