پخش زنده
امروز: -
تله‌گذاری جدید غرب برای ترکیه در فرودگاه کابل!
با توجه به سوابق غرب می‌توان گفت که طرح ناتو برای واگذاری فرودگاه کابل به ترکیه نه دادن امتیاز و ایفای نقش در معادلات جهانی بلکه بیشتر فریبی برای گرفتار کردن ترکیه در بحران منطقه‌ای، تضعیف توان دفاعی آن و حفظ وابستگی‌اش به ناتو و آمریکاست.
به گزارش خبرگزاری صدا و سیما به نقل از نورنیوز؛ افغانستان طی هفته‌های اخیر با دو تحول قابل توجه همراه بوده است. از یک سو نیرو‌های اشغال‌گر به سرکردگی ناتو و آمریکا پس از ۲۰ سال بدون پاسخ‌گویی درباره عملکردشان در حال ترک افغانستان هستند و از سوی دیگر درگیری میان طالبان و دولت «اشرف غنی» شدت گرفته است.
در این میان نکته قابل توجه نقش ترکیه و تلاش ناتو و آمریکا برای واگذاری بخشی از ماموریت‌هایشان در افغانستان به این کشور است.
در همین چارچوب «ینس استولتنبرگ» دبیر کل ناتو گفته است که گفتگو‌ها با ترکیه در مورد تأمین فرودگاه کابل پس از خروج نیرو‌های بین‌المللی جریان دارد.
«خلوصی آکار» وزیر دفاع ترکیه نیز در خصوص آخرین وضعیت مذاکرات برای تامین امنیت فرودگاه کابل گفته: موضوعات و شروطی را در حوزه‌های سیاسی، مالی و لجستیکی داشته‌ایم که اگر محقق شود، فعالیت خود را دنبال می‌کنیم.
آکار با بیان اینکه ترکیه ۶ سال است در موضوع امنیت فرودگاه کابل نقش آفرینی می‌کند اظهار داشته: از یک سو بعضی تصمیمات سیاسی از سوی سازمان ملل و ناتو باید اتخاذ شود و با دولت افغانستان توافقی به امضا برسد، از سوی دیگر برای دریافت حمایت‌های مالی و لجستیکی نیز با برخی کشور‌ها تماس‌هایمان را دنبال می‌کنیم.
این مواضع در حالی از سوی ترکیه مطرح شده که غربی‌ها این اتفاق را لطفی بزرگ به ترکیه برای مشارکت در امنیت جهان و نقش آفرینی در منطقه می‌دانند.
در این خصوص نکاتی وجود دارد: نخست آنکه؛ ترکیه از زمان اشغال افغانستان از سوی آمریکا و ناتو در این کشور حضور داشته که به واسطه عملکرد نادرست ناتو و عضویت ترکیه در این پیمان، در افغانستان با دیده تردید به صداقت خدمت رسانی ترکیه نگاه می‌شود.
در همین چارچوب «سهیل شاهین» از اعضای مذاکره کننده هیات طالبان خواستار خروج نیرو‌های ترکیه همزمان با نیرو‌های خارجی و آمریکایی از افغانستان شده بود.
هر چند که ترکیه با مذاکرات سیاسی و اقتصادی صورت گرفته با پاکستان تلاش دارد تا این کشور را در اجرای سیاست‌هایش در افغانستان همسو سازد، اما به هر تقدیر نگاه منفی افغان‌ها به این کشور می‌تواند شکست طرح‌هایش را در افغانستان رقم زند.
غرب تلاش خواهد کرد تا در نهایت پرونده سیاه خود در افغانستان را پشت نقاب ترکیه پنهان و در نهایت آنکارا را زمینه‌ساز بحران‌های گذشته و آتی افغانستان معرفی نماید.
دوم آنکه؛ پذیرش مسئولیت فرودگاه کابل هر چند که در ظاهر می‌تواند به ارتقاء موقعیت ترکیه در امنیت جهان منجر شود، اما نگاهی به کارنامه رفتاری غرب در قبال این کشور بیانگر حقایقی تلخ برای ترکیه است.
ترکیه بیش از سه دهه است که برای عضویت در جامعه اروپا و سپس اتحادیه اروپا تلاش می‌کند و تا به امروز اروپا پذیرنده این درخواست ترکیه نبوده است.
از سال ۲۰۱۶ و کودتا علیه «اردوغان»، ترکیه خواستار تسلیم کردن «فتح الله گولن» و هوادارنش به عنوان محور کودتا از سوی آمریکا شده است، اما هرگز این خواسته ترکیه محقق نشده و آمریکا از این موضوع به عنوان ابزار فشار بر آنکارا بهره می‌گیرد.
در موضوع پناهندگان در حالی اروپا قول ۲۰ میلیارد دلار کمک به ترکیه برای جلوگیری از ورود آوارگان غرب آسیا به اروپا را داده بودند که به اذعان مقامات آنکارا هرگز این وعده محقق نشده است.
نکته مهم آنکه ترکیه در حالی در چارچوب توان دفاعی و امنیتی خویش، خواستار خرید اس ۴۰۰ روسی شده که آمریکا و ناتو رسما این کشور را تهدید به تحریم کردند و خواستار لغو این قرار دادند شدند. ناتو و کشور‌های غربی رسما استقلال سیاسی و نظامی ترکیه را با این اقدامشان زیر سوال برده اند.
ترکیه در حالی با قبرس و از سویی با یونان در تنش است و اخیرا نیز میان این کشور‌ها بر سر منابع انرژی در مدیترانه اختلافات شدیدی روی داده است که اروپا و آمریکا رسما جانب یونان و قبرس را گرفته و خواستار مقابله با آنکارا شده‌اند.
مجموع این اقدامات غرب در قبال ترکیه بیانگر آن است که اروپا و آمریکا هرگز به دنبال پذیرش منافع ترکیه نبوده و اگر هم زمانی توجهی به آن داشته‌اند صرفا به دلیل بازی ترکیه در زمین آن‌ها بوده است.
بر این اساس با توجه به سوابق غرب می‌توان گفت که طرح ناتو برای واگذاری فرودگاه کابل به ترکیه نه دادن امتیاز و ایفای نقش در معادلات جهانی بلکه بیشتر فریبی برای گرفتار کردن ترکیه در بحران منطقه‌ای، تضعیف توان دفاعی آن و حفظ وابستگی‌اش به ناتو و آمریکاست.
سوابق غرب در قبال آنکارا حکایت از سناریوی احتمالی دیگر علیه ترکیه دارد و ممکن است با خروج نیروهایش از منطقه هزینه‌های انسانی و مادی ادامه اشغال‌گری‌اش را به ترکیه تحمیل و این کشور را نیز قربانی منافعش در منطقه کند.
به نظر می‌رسد برای ترکیه بهترین راهکار برای ایفای نقش در امنیت منطقه از جمله در حوزه افغانستان پیوستن به طرح امنیت منطقه‌ای است که جمهوری اسلامی در سال ۱۳۹۷ پیشنهاد آن را مطرح کرد و چین، روسیه، پاکستان، افغانستان و هند در آن عضویت دارند و ترکیه با ورود به این جمع می‌تواند نقشی تاریخی در ثبات منطقه ایفا نماید.
نظر شما