بنا به گفته تیمی بینالمللی از دانشمندان که شامل افرادی از ناسا و اداره ملی اقیانوسی و جوی آمریکا است، آبوهوای سیاره زمین معلول اختلاف در تراز انرژی آن است که منظور آن اختلاف بین مقدار انرژی دریافتی زمین از خورشید و آن مقداری است که بازتاب میهد.
بر اساس مطالعه کنونی آنها که از دادههای ماهوارهای و اطلاعات مجموعهای از اجسام شناور در آبهای اقیانوس، به نام آرگو (Argo)، استفاده میکند، در حال حاضر سیاره زمین بیش از آنچه که قادر است بازتاب دهد، در حال به دام انداختن انرژی در سطح خود است.
به دام افتادن گرما در جو، مانع از خروج انرژی در قالب بازتاب نور به فضا میشود
نتایج تجزیه و تحلیل این دانشمندان که این هفته در مجله جیوفیزیکال ریسرچ لترز منتشر شد، نشان داد که الگوی رشد گرمایش زمین از ۲۰۰۵ تا ۲۰۱۹ تقریبا دو برابر شده است.
نورمن لوب، دانشمند ناسا و نویسنده اصلی این تحقیق، گفت: «این میزان افزایش بیسابقه است.»
آقای لوب در ادامه نوشت که دو روش مختلف برای تجزیه و تحلیل اختلاف در تراز انرژی استفاده شده است و هر دو روش حاکی از «رشدی بسیار زیاد» است. [تایید این موضوع با دو روش مختلف]دانشمندان را به این باور میکشاند که رشد اختلاف در تراز انرژی زمین «پدیدهای واقعی است و مصنوعی و زاده ابزارها نیست».
این امر معلول افزایش غلظت گازهای گلخانهای مانند دی اکسید کربن و متان در جو زمین است که به دلیل فعالیت انسانها تجمع یافته است و با به دام انداختن گرما در جو مانع از خروج انرژی در قالب بازتاب نور به فضا میشود.
مقدار انرژیای که در جو سیاره زمین به دام میافتد باعث تسریع گرمایش زمین میشود. حدود ۹۰ درصد انرژی مازاد جذب آبهای اقیانوسها میشود و باقیمانده آن خاک و هوا را گرم میکند و این اتفاق به ذوب شدن یخها میانجامد.
گریگوری جانسون، از نویسندگان این مقاله که اقیانوسنگار فیزیکی در اداره ملی اقیانوسی و جوی آمریکا است، گفت: «حجم و وسعت بازه زمانی اطلاعات دریافتی از [شناورهای]آرگو و سرس (CERES) [برنامه ناسا برای رصد انرژی تابشی در زمین]و مکمل بودن این دو دسته اطلاعات به ما این امکان را داده است تا با دقت بسیار، اختلاف در تراز انرژی زمین را اندازهگیری کنیم و هر چه میگذرد درک عمیقتری از تغییرات و روند آن به دست آوریم.»
وی گفت: «مشاهده میزان و تغییرات تراز انرژی برای درک آبوهوای متغیر زمین حیاتی است.» با این حال، دانشمندان نویسنده این مقاله، همچنین نتیجه گرفتند که این مشاهده تنها «یک لحظه ثبتشده از تصویر تغییرات آبوهوایی است، نه تصویری طولانیمدت از آن.»
این تحقیق نتیجهگیری میکند که اگر در سالهای آینده الگوی گرمایشی کاهش نیابد، باید انتظار داشت که تغییرات بزرگتری در آبوهوای زمین نسبت به آنچه تاکنون اتفاق افتاده، رخ دهد.