رای الیوم
ناکامی رژیم صهیونیستی در خروج از بحران موجودیتی
با سقوط نتانیاهو، توافقهای عادی سازی روابط با کشورهای عربی هم از بین خواهد رفت .
به گزارش سرویس بین الملل
خبرگزاری صدا و سیما؛ رأی الیوم با بررسی و تحلیل جلسه کنست، نوشت این جلسه میزان نگرانی و آشفتگی نظامی رژِیم صهیونیستی را بازتاب داد؛ به طوری که در این جلسه به تهدید موجودیتی علیه این رژیم و تلاش ناکام برای برون رفت از این بحران اذعان شد و این در حالی است که با سقوط نتانیاهو، توافقهای عادی سازی روابط با کشورهای عربی هم از بین خواهد رفت؛ به طوری که نخستین نشانههای آن در رأی بحرین و سودان علیه تل آویو و ناکامی سفیر تل آویو در رباط برای یافتن ساختمان اجارهای برای سفارت دیده میشود.
بحران موجودیت رژیم صهیونیستی و فروپاشی عادی سازی عبد الباری عطوان سردبیر روزنامه اینترنتی رأی الیوم نوشت: وقتی که جلسه رأی اعتماد به دولت جدید اسرائیل را پیگیری و به گفتمان دو رقیب برای نخست وزیری یعنی نفتالی بنت و بنیامین نتانیاهو گوش میکردیم، تصاویر موشکهایی که همچون باران بر سر تل آویو، قدس، عسقلان و اسدود فرو میآمد، بر ذهن ما و چه بسا ذهن حاضران در این جلسه سیطره داشت. نه به این سبب که این موشکها علت قاطعانه ایجاد این تغییر بود، بلکه به این علت که به پایان دوره نتانیاهو و ایجاد کودتای سیاسی، امنیتی و نظامی منجر شد که معادلات و اصول درگیری در خاورمیانه را به طور کامل تغییر داد.
آشفتگی امنیتی و نظامی
درست است که اتفاقی که دیروز در کنست روی داد، تغییر برخی افراد و فراکسیونها بود؛ نه تغییر سیاست ها. اختلافات بین دولت نتانیاهو و بنت محدود و چه بسا حاشیهای است، زیرا برنامههای سیاسی هر دو دولت نژادپرستانه، راستگرایانه و افراط گرانه بوده و خواهد بود. اما در عین حال این موضوع هم درست است که جلسه کنست بازتاب دهنده مهمترین تغییر بود که به حکومت اسرائیل و محبوبیت داخلی آن آسیب وارد کرد. مقصود ما افزایش میزان نگرانی و آشفتگی نظامی و توانایی پایان دادن به اوضاع است.
اعتراف به وجود بحران و تهدید موجودیتی و تلاش ناکام برای یافتن راه برون رفت از این اوضاع و اطمینان خاطر دادن به شهرک نشینان یهود درباره آینده شان، همگی ویژگیهای مشترک سخنرانیها و اعلام نظرات بود. به طوری که در نشست کنست بر مجموعه نکاتی تمرکز شد که این تهدیدها، ترس و نگرانیها را بازتاب میدهد.
بحران آفرینی و ناتوانایی دربرابر جبهه مقاومت
همان طور که بازتاب دهنده ناتوانی پنهان آنها در مقابله با علل این ترس و نگرانیها است:
- ادامه توسعه شهرک سازی در سرزمینهای اشغالی فلسطین بود. اما این موضوع با وعدههای «سست» و لحنی بیان شد که به سبب پایداری قهرمانانه در محله شیخ جراح، سلوان و نابلس، در مقایسه با ماهها و سالهای گذشته، شدت آن کمتر بود.
- تمرکز بر افزایش قدرت نظامی اسرائیل و متعهد شدن به مقابله با جنبش حماس در صورت حمله آن به اسرائیل بود. یعنی برخلاف همه برنامههای دولتهای جدید اسرائیل، از تهدید به نابودی زیرساخت نظامی آن خودداری و تلویحا به از بین رفتن برتری نظامی اذعان شد. همان طور که توانمندیهای گنبد آهنین رسوا و ناتوانی تانکهای میرکافا در یورش به نوار غزه به سبب موشکهای معجره آسای کورنت برملا شد.
- همه نکاتی که نتانیاهو در سخنرانی «خداحافظی» و چه بسا اخیر خود به آن افتخار کرد، مربوط به دستاوردهای گذشته بود. متأسفانه بیشتر آنها درباره توافقهای تسلیم و شکستهای عربی با حمایت آمریکا، تسلیم شدن برخی کشورهای عربی و تبلیغ درباره دروغ زمین در برابر صلح بود. آن هم در حالی که وی به خوبی میداند که این «دستاوردها» صرفا طی چند ماه از بین میرود.
برای ما مهم نیست که عمر دولت جدید، کوتاه یا طولانی باشد، همان طور که باقی ماندن نتانیاهو در جایگاه رهبری مخالفان یا به زندان رفتن وی به سبب محکومیت به فساد، مهم نیست. به نظر ما این مسائل هیچ ارزشی ندارد، زیرا تغییر سرنوشت سازی که بازتاب دهنده جنگ یازده روزه اخیر در غزه بود، مهمترین موضوع بود و همه چیز را بی اهمیت کرد. صدها هزار موشک همچنان در سه سمت رژیم اشغالگر آماده شلیک هستند.
چهارمین سمت یعنی جبهه دریایی هم رها شده است تا به عنوان گذرگاهی برای فرار به پناهگاههای امن غربی و اروپایی باشد.
حکومت «بزرگ» رژیم اشغالگر اسرائیل از شکست دادن نوار غزه ناتوان ماند. همان طور که نیروی هوایی آن تا دقیقه آخر و پیش از اجرای آتش بس، از جلوگیری از شلیک موشکها از نوار غزه ناتوان ماند. این رژیم ناچار شد راهپیماییهای «پرچم» را در قدس اشغالی به روز سه شنبه موکول کند، زیرا از این موضوع وحشت داشت که به قدس اشغالی، مقدسات و شهروندان آن آسیب وارد شود. لغو این راهپیمایی یا تغییر مسیر آن برای خودداری از وقوع پیامدهای وخیم هم بعید نیست.
پایان دوران نتانیاهو
در پایان، نتانیاهو «شاه اسرائیل» پس از ۱۲ سال نشستن بر کرسی نژادپرستی، دروغ و فریبکاری سقوط کرد. همه توافقهای مسموم عادی سازی نیز به همراه آن سقوط خواهد کرد. نخستین اتفاق، رأی بحرین و سودان علیه اسرائیل در حمایت از پیشنویس قطعنامه عربی فلسطینی در شورای امنیت در محکومیت جنایتهای جنگی اسرائیل در نوار غزه بود. دومین اتفاق هم ناکامی سفیر اسرائیل در الرباط برای یافتن ساختمان اجارهای به منظور ایجاد پایههای سفارت اسرائیل بود و این اتفاق به سبب تلاش مردم مغرب برای طرد وی روی داد. طی روزهای آینده بر کاسته شدن از دوستان علنی یا غیر علنی نتانیاهو افزوده خواهد شد.
صلح در برابر صلح و صلح در برابر زمین وجود نخواهد داشت. پس از جنگ غزه و موشکهای مبارک آن، دیگر جایی برای مذاکرات تقلبی صلح و راه حل خیالی دو کشوری نیست. بلکه تنها راه حل کشور تاریخی فلسطین به پایتختی سرتاسر قدس است که مانند پیش از جنگ جهانی اول، همه شهروندانش را بر اساس اصل برابری، دربر میگیرد.
نتانیاهو با غرور، قلدرمآبی و نژادپرستی خود نقش مهمی در رسیدن «اسرائیل بزرگ» به این پایان و شکل گیری قدرت فلسطین و ساخت صنایع نظامی ایفا کرد و آن را به شش بار گفتگوی تلفنی با جو بایدن رئیس جمهور آمریکا برای گدایی آتش بس در جنگ اخیر سوق داد.