شهر خلاق جهانی صنایع دستی دلگیر از شبیخون کرونا

به گزارش خبرگزاری صدا و سیما ، مرکز اصفهان ؛ دهم ژوئن هر سال را روز جهانی صنایع دستی نامیده‌اند؛ روزی که در تقویم کشور ما مصادف با بیستم خرداد ماه سومین ماه از فصل بهار است.
اگر صنایع دستی را یکی از مولفه‌های توسعه اقتصادی در هر منطقه بدانیم، توجه و تقویت این بخش می‌تواند، راهکاری مناسب برای ایجاد فرصت‌های شغلی جدید و کسب درآمد پایدار باشد.

اصفهان قطب صنایع دستی کشور به شمار می‌رود و اکنون به واسطه وجود کرونا صدمات جبران ناپذیری بر این بخش وارد شده است؛ بخشی که سهم عمده‌ای در اشتغال اصفهان دارد.
به گفته هنرمندان صنایع دستی اصفهان اگر شرایط فعلی این صنعت به همین شکل ادامه پیدا کند، معلوم نیست با چه مشکلات عدیده‌ای روبرو شویم به نوعی که اکنون اقتصاد این صنعت رو به نابودی است.
ویروسی کوچک به نام کوید۱۹ این بار صنایع دستی استان را در بحران دیگری قرار داده که ضربه آخر را بر پیکر نیمه‌جان و خسته این صنعت وارد ساخته است.

معاون صنایع دستی سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان اصفهان با بیان اینکه این استان به لحاظ حجم، ۶۰ تا ۷۰ درصد تولید صنایع دستی کشور را به خود اختصاص داده است گفت: در رشته‌های خاتم کاری، میناکاری، منبت، قلم زنی شهرت جهانی دارد.
جعفر جعفرصالحی افزود: از ۶۰۲ رشته صنایع دستی شناسایی شده در دنیا ۲۹۹ مورد مربوط به ایران و از این تعداد ۱۹۶ رشته مربوط به استان اصفهان است.
وی گفت : با توجه به فعالیت ۳۰ هزار کارگاه انفرادی و ۴۵۰ هزار کارگاه تولیدی صنایع دستی میزان خسارت ناشی از شیوع کرونا در این استان در سه ماه گذشته حدود ۶۰۰ میلیارد تومان پیش بینی می‌شود و البته این میزان براساس هزینه‌های ماهانه تولیدی هاست و خسارت‌ها بیش از این میزان است.
فعالان و تولیدکنندگانی که این روز‌ها مجبور به اخراج کارگران متخصص برای کاهش هزینه‌های تحمیلی و خالی کردن فروشگاه‌های اجاره‌ای خود هستند.

رییس اتحادیه شرکت‌های تعاونی صنایع دستی اصفهان بهترین راه نجات را کاربردی کردن آن بیان کرد و گفت: رونق صنایع دستی در دوره صفویه به همین دلیل بوده و اکنون هم شناخت بازار‌های هدف، نیاز سنجی، اقلیم شناسی و تولید محصولات با توجه به شناخت سلیقه مشتریان ضروری است.
غلامعلی فیض اللهی که خود از هنرمندان شاخص اصفهان در رشته میناکاری است با تاکید برتفاوت تولید صنایع دستی برای گردشگران خارجی و صادرات با تولید برای داخل کشور، تاسیس یک پژوهشکده برای شناسایی نیاز و علایق کشور‌های مختلف به صنایع دستی ما را ضروری دانست و افزود: دولت در عرصه بین‌الملل باید خانه‌های فرهنگی را در کشور‌های مختلف ایجاد کند و به بهانه‌های مختلف، هنرمندان را رایگان به این نمایشگاه‌ها دعوت کند.

پیکرِ رنج دیده صنایع دستی این روز‌ها بیش از گذشته در انتظار نسخه‌های نجات بخش برای رهایی از گردبادِ تند کرونا و تبعات ناشی از این ویروس منحوس است؛ به راستی تنها راه نجات پیکر نیمه جان صنایع دستی از این بحران در انداختن طرحی نو به همت دولت و همراهی دانشگاهیان، بازاریان و فعالان صنایع دستی است.