جایگاه صنایع تبدیلی و تکمیلی در رشد بهرهوری محصولات کشاورزی
ارزش اقتصادی ضایعات محصولات کشاورزی در ایران معادل پنج میلیارد دلار برآورد شده است. گفته میشود این میزان ضایعات، غذای ۲۰ میلیون نفر را تامین میکند.
به گزارش سرویس پژوهش خبرگزاری صدا وسیما: تأمین نیاز غذایی از مهمترین مسائل جوامع بشری است. باتوجه به رشد روزافزون جمعیت و محدودیت منابع، افزایش بهرهوری در بخش کشاورزی و کاهش ضایعات مواد غذایی از اولویتهای مهم کشورهای جهان به شمار میآید.
بنابر اطلاعات سازمان خواربار و کشاورزی ملل متحد (فائو)، ایران جزو ۱۰ کشور بزرگ دنیا در تولید محصولات کشاورزی است؛ بهطوری که براساس رتبهبندی جهانیِ تولید محصولات، در تولید زعفران رتبه اول، پسته، خرما و زردآلو رتبه دوم، گیلاس، هندوانه و گردو رتبه سوم، و سیب، خیار و انجیر رتبه چهارم را دارد.
باوجود وفور تولید محصولات کشاورزی در کشور، گفته میشود ۳۵ درصد این تولیدات به ضایعات تبدیل میشود که این رقم، ۲۵ برابر کشورهای پیشرفته دنیاست. کارشناسان، بهرهگیری از صنایع تبدیلی را راهحلی برای رسیدگی به این مشکل عنوان میکنند.
مستندات
ایران به جهت داشتن تنوع اقلیمی و مساحتی عظیم و همچنین نیروی کار آماده و فعال، بیشترین تولید را در بخش کشاورزی و باغی ثبت کرده است. از مجموع ۱۲۳ میلیون تن تولیدات کشاورزی، دامی و آبزی در سال ۱۳۹۸، ۸۳.۵ میلیون تن زراعی، ۲۳ میلیون تن باغی، ۱۵.۶ میلیون تن دامی و ۱.۲۸ میلیون تن آبزی بود.
در اقتصاد کشاورزی معاصر، صنایع تبدیلی با تبدیل و فرآوری محصولات کشاورزی ضمن تولید مواد غذایی، ارزش افزوده این محصولات را نیز ارتقا میدهد و محصولاتی به بازار ارائه میکند که با استفاده از تکنولوژی مدرن به دست آمده و امکان نگهداری و حمل و نقل آنها نیز تسهیل شده است. صنایع تبدیلی و تکمیلی در چهار گروه دامی، شیلاتی، زراعی و باغی تقسیمبندی میشود:
ارزش اقتصادی ضایعات محصولات کشاورزی در ایران معادل پنج میلیارد دلار برآورد شده است. گفته میشود این میزان ضایعات، غذای ۲۰ میلیون نفر را تامین میکند، این در شرایطی است که ۲۵ تا ۳۰ درصد جمعیت کشور از نظر میزان مصرف انرژی، ویتامین و پروتئین آسیبپذیرند و ۱۰ درصد آنها دچار کمبودهای شدید تغذیهای هستند و از بیماریهای ناشی از سوءتغذیه رنج میبرند. بسیاری از محصولات زمان تولید و مصرف متفاوتی دارند؛ یا اینکه تولید و برداشت آنها در زمان مشخص و کوتاه، ولی مصرف در زمان طولانیتری صورت میگیرد.
صنایع تبدیلی میتواند با حفظ و نگهداری محصولات، به گونهای در آنها تغییر و تبدیل ایجاد نماید که امکان مصرفشان طی سال میسر باشد. ایجاد و گسترش صنایع تبدیلی از سودمندترین راههای ارتباطات بین دو بخش صنعت و کشاورزی است و باعث ایجاد ارزش افزوده، اشتغال، درآمدهای ارزی و همچنین استفاده بیشتر از محصولات کشاورزی و جلوگیری از اتلاف و ضایع شدن محصولات میشود.
به گفته مدیر کل دفتر صنایع تبدیلی و غذایی وزارت جهاد کشاورزی، سرمایهگذاری در صنایع تبدیلی و تکمیلی بخش کشاورزی دارای اثرات چند وجهی است؛ از یک سو با کاهش ضایعات محصولات کشاورزی به افزایش ارزش افزوده و صادرات بخش کشاورزی کمک میکند و تولید ملی را بهبود میبخشد و از طرف دیگر با ایجاد اشتغال در مناطق مستعد تولید محصولات کشاورزی که عمدتاٌ روستاها هستند در کاهش فقر، نابرابری و گسترش امنیت سیاسی و اجتماعی و ایجاد تعادل منطقهای نقش مثبتی ایفا میکنند.
باتوجه به اهمیت این موضوع در اقتصاد و سلامت جامعه میبایست ایجاد، توسعه و حمایت از صنایع تبدیلی و غذایی محصولات کشاورزی فساد پذیر در اولویت مسولان قرار گیرد. فعالسازی ظرفیتهای نیمه خالی، تسریع در تکمیل طرحهای نیمهتمام، بازنگری در رویه صدور جوازهای تأسیس، بازسازی و نوسازی واحدهای فرسوده موجود، و حمایت از توسعه پایانههای صادراتی محصولات کشاورزی در قطبهای تولید از دیگر مواردی است که توجه به آنها ضروری است. در واقع توسعه این صنایع پیش نیاز صنعتی شدن و تامین کننده امنیت غذایی در کشور خواهد بود.