پخش زنده
امروز: -
به نظر می رسد دولت بایدن برخلاف لفاظی ها و درخواست آتش بس در فلسطین اشغالی, با باز گذاشتن دست نتانیاهو برای ادامه جنگ در صدد الگوگیری از جنگ 33 روزه این رژیم با لبنان است.
روز یکشنبه جلسه مجازی شورای امنیت در حالی برای بررسی تحولات فسطین برگزارشد که هچنان کارشکنی آمریکا برای جلوگیری از صدور بیانیه هر چند ضعیف از این شورا در باره تحولات فلسطین ادامه داشت.
آمریکا هفته گذشته پس از رایزنی های شورای امنیت در پشت درهای بسته، دو بار با صدور بیانیه از این شورا درباره حوادث فلسطین مخالفت و مانع از صدور بیانیه شد. ادعای امریکا آن بود که زمان برای صدور بیانیه مناسب نیست و باید به تلاش های دیپلماتیک در پشت پرده فرصت داد تا به این درگیریها پایان دهد.
کاخ سفید پیش از این در تماس با مصر و قطر و همچنین مقام های تشکیلات خودگردان فلسطین و رژیم صهیونیستی خواستار آتش بس شده و یک دیپلمات دون پایه را نیز برای بررسی اوضاع به منطقه فرستاده بود.
این در حالی است که آسوشیتدپرس هم روز دوشنبه گزارش داد که با وجود درخواست برخی از دموکرات ها از دولت آمریکا برای مداخله در این مسئله، هیچ نشانه ای وجود ندارد که جو بایدن فشار بر اسرائیل را به منظور موافقت با آتش بس فوری افزایش داده باشد.
شبکه فرانس 24 نیز گزارش داد سومین نشست فوق العاده شورای امنیت سازمان ملل متحد که روز یکشنبه در خصوص درگیری ها میان فلسطین و اسرائیل تشکیل شد و بار دیگر بدون هیچگونه پیشرفتی به پایان رسید، نشان می دهد در شورای امنیت تا چه اندازه در مورد خاورمیانه اختلاف نظر وجود دارد. این شبکه افزود آمریکا هرگونه بیانیه مشترکی را در این زمینه همچنان رد می کند.
این سوال مطرح است ک به چه دلیل دولت بایدن علی رغم ادعای درخواست آتش بس, هیچ فشاری بر رژیم صهیونیستی وارد نمی کند و حتی نتانیاهو نخست وزیراین رژیم گفته برای ادامه جنگ از حمایت بایدن برخوردار است؟
پاسخ به این سوال را می توان در اظهارات بایدن جستجو کرد که بر اساس گزارش رویترز روز یکشنبه گفت دولتش در حال کار با فلسطینی ها و اسرائیلی ها برای آرامشی پایدار است. بایدن افزود دو طرف لایق زندگی در ایمنی و امنیت هستند.
این سخنی است که لیندا توماس گرینفیلد نماینده امریکا در شورای امنیت نیز گفت: «آمریکا بی وقفه در حال کار از طریق کانال های دیپلماتیک است تا به این درگیری پایان دهد زیرا معتقدیم اسرائیلی ها و فلسطینی ها به طور برابر حق زندگی در ایمنی و امنیت دارند.
بایدن از آرامشی پایدار سخن می گوید و ازطرفی دولت او راه حل مسئله را تشکیل دو دولت می داند که پیش از این بر اساس قطعنامه های سازمان ملل بر تشکیل کشور فلسطینی در سرزمین های اشغالی 1967 تاکید شده است.
به نظر می رسد دولت بایدن معتقد است که راه حل پایدار از مسیر جنگ می گذرد چرا که رژیم صهیونیستی به هیچوجه با این راه حل موافق نیست و همچنان با طرح های توسعه طلبانه و شهرک سازی در کرانه باختری و کوچاندن اجباری فلسطینی ها امکان این راه حل را از بین برده است.
در سوی دیگر این مسئله طرف فلسطینی قرار دارد که دیگر همچون گذشته حاضر نیست از حقوق خود دست بکشد و بخشی ازفلسطینی ها به حقوق حداقلی خود مبنی بر تشکیل کشور فلسطینی به پایتختی قدس شرقی رضایت داده اند و بنابر این آنچه می تواند دو طرف را متقاعد کند که سرانجام به این راه حل رضایت دهند در گیر شدن در جنگی است که به زعم امریکایی ها برنده ندارد و از خرابه های جنگ و تضعیف دو طرف, آنها به یک آتش بس پایدار رضایت خواهند داد که ممکن است به تشکیل کشور فلسطینی نیز ختم شود.
به نظر می رسد دراین ارتباط دولت بایدن از جنگ 33 روزه سال 2006 رژیم صهیونیستی با لبنان الگوگرفته است . در آن مقطع رژیم صهیونیستی که توان مقابله با مقاومت حزب الله را نداشت تمایل داشت که جنگ زودتر به پایان برسد اما کاندولیزا رایس وزیر امور خارجه وقت امریکا مانع از برقراری آتش بس شد تا به زعم او از دل جنگ خاورمیانه جدید متولد شود والبته پایان این جنگ موافقت دوطرف با قطعنامه 1701 بود واز آن مقطع به بعد هیچ جنگ گسترده ای میان دو طرف رخ نداد.
اما آیا این راه حل پایدار از مسیر جنگ می گذرد؟ در حال حاضر نتانیاهو برای نجات خود از زندان دست به جنگ زده است و از شواهد و قرائن میتوان حدس زد که او هیچ دستاوردی از جنگ به دست نخواهد آورد چرا که مقاومت فلسطینی توانسته است با رویکرد چشم در برابر چشم همه سرزمین های اشغالی را هدف موشک های خود قرار دهد و حمایت از مقاومت علاه برکرانه باختری به سرزمین های اشغالی 1948 نیز تسری یافته است. ازطرفی خالد مشعل برای آتش بس از شروطی چون عقب نشینی صهیونیست ها از محله شیخ جراح, خروج اشغالگران از مسجد الاقصی, اجازه به فلسطینیان برای آزادی در اقامه نماز و حضور در این مسجد, متوقف کردن آواره سازی خانواده های محله الشیخ جراح در قدس اشغالی, آزاد کردن بازداشت شدگان تنش آفرینی اخیر و توقف تجاوز به غزه را خواستار شده است و چه بسا با تحت فشار قرار گرفتن نتانیاهو در روزهای آینده, این اتفاق رخ دهد و در آن مقطع امریکا با اجماع شورای امنیت قطعنامه ای را مطرح کند که همانند قطعنامه 1701 به آتش بسی منجر شود.
اما آیا این آتش بس پایدار خواهد بود؟ به نظر بعید می رسد که چنین اتفاقی رخ دهد مگر اینکه نتانیاهو پس از جنگ از صحنه سیاسی کنار گذارده شود و رژیم صهیونیستی به راه حل حداقلی حقوق فلسطینیان مبنی بر تشکیل کشور فلسطینی در مرزهای 1967 گردن نهد, امریکا نیز پایتخت خود را از قدس برچیند در غیر این صورت جنگ پایان نخواهد یافت به ویژه اینکه مقاومت اکنون دست برتر را در منطقه دارد و کرانه باختری وفلسطینی های ساکن سرزمین های اشغالی 1948 هم به مقاومت پیوسته اند.
----------------------------------------
رضا محمدمراد