خطبه ۱۳۰ از کتاب ارزشمند نهج البلاغه را در این مطلب وب گردی دنبال کنید.
به گزارش وب گردی خبرگزاری صداوسیما؛ در این مطلب وب گردی قصد داریم، خطبه شماره ۱۳۰ از کتاب ارزشمند نهج البلاغه با ترجمه محمد دشتی را مرور نماییم، ضمنا صوت خوانش خطبه و ترجمه آن ضمیمه شده است:
در سال ۳۰ هجرى وقتى که عثمان، حضرت اباذر را به بیابان خشک ربذه تبعید مى کرد، فرمانى صادر کرد که کسى حق ندارد او را بدرقه کند. امام علیه السّلام و فرزندانش اعتنایى به آن نکرده و اباذر را بدرقه کردند. ایشان به هنگام بدرقه او فرمود:
اى ابا ذر همانا تو براى خدا به خشم آمدى، پس امید به کسى داشته باش که به خاطر او غضبناک شدى، این مردم براى دنیاى خود از تو ترسیدند و تو بر دین خویش از آنان ترسیدى، پس دنیا را که به خاطر آن از تو ترسیدند به خودشان واگذار و با دین خود که براى آن ترسیدى از این مردم بگریز. این دنیا پرستان چه محتاجند به آنچه که تو آنان را از آن ترساندى و چه بى نیازى از آنچه آنان تو را منع کردند و به زودى خواهى یافت که چه کسى فردا سود مى برد و چه کسى بر او بیشتر حسد مى ورزند اگر آسمان و زمین درهاى خود را بر روى بنده اى ببندند و او از خدا بترسد، خداوند راه نجاتى از میان آن دو براى او خواهد گشود. آرامش خود را تنها در حق جستجو کن و جز باطل چیزى تو را به وحشت نیندازد. اگر تو دنیاى این مردم را مى پذیرفتى، تو را دوست داشتند و اگر سهمى از آن بر مى گرفتى دست از تو بر مى داشتند.