عاشقانه روز بیست و سوم ماه ضیافت خدا

به گزارش خبرگزاری صداوسیما، مرکز اصفهان؛ ماه مبارک رمضان فرصت طلایی است تا از برکت سفره الهی بهره ببریم، برکتی که بندگان هر روز می‌توانند با خواندن دعا از آن استفاده ببرند.
همراه با شما دعای بیست و سومین روز از ماه مبارک رمضان را می‌خوانیم:
بسم الله الرحمن الرحیم
«اللّهمّ اغسِلْنی فیهِ من الذُّنوبِ وطَهِّرْنی فیهِ من العُیوبِ وامْتَحِنْ قَلْبی فیهِ بِتَقْوَی القُلوبِ یا مُقیلَ عَثَراتِ المُذْنِبین»
خدایا بشوی مرا در این ماه از گناه و پاکم کن در آن از عیب‌ها و آزمایش کن دلم را در آن به پرهیزکاری دل‌ها،‌ای چشم پوش لغزش‌های گناهکاران

ماه رمضان؛ ماه زدودن زنگار از آیینه دل
در فراز آغازین دعای روز بیست و سوم ماه مبارک رمضان می‌خوانیم: خدایا در این ماه مرا از گناهان شستشو ده»
بدیهی است اگر جسم انسان، هر چند ساعتى، نیاز به آبى دارد که خود را با آن شستشو دهد و چرک و آلودگى را از بدن، دست و پا و صورتش دور نماید، روح آدمى نیز به شستشو نیازمند است لذا با توجّه به این که انسان همیشه در معرض لغزش‌ها و معصیت قرار دارد؛ باید پیوسته از خدا توفیق ترک گناهان و بازگشت به او را طلب کند، و با آب توبه، زنگارهاى دل را شستشو دهد.

از این رو در قرآن کریم می‌خوانیم: «التَّائِبُونَ؛ آن‌ها توبه کارانند» و دل و جان خود را به وسیله آب توبه از آلودگى گناه شستشو مى دهند. زیرا هدف این است که روح آلوده به گناه، با عمل صالح و شایسته اى شستشو شود، و پاکى نخستین و فطرى را بازیابد.

اول عیوب خویش را کنیم چاره
در فراز دوم از دعای روز بیست و سوم ماه مبارک رمضان می‌خوانیم: و از عیب‌ها پاک گردان»
بی شک هر انسانى، جز اولیاء اللّه و معصومین علیهم السّلام، عیب یا عیوبى دارد؛ و تنها راه نجات او پرداختن به اصلاح آن هاست تا به تدریج به صورت انسان کاملى درآید و شایسته قرب خدا و نام والاى خلیفة اللّه شود.
انسان هرگاه به عیب جویى دیگران پردازد از خود و اصلاح خویشتن غافل مى شود و هرگز از نظر تهذیب اخلاق و سیر الى اللّه به جایى نمى رسد؛ بنابراین از جمله گامهاى نخستین در راه اصلاح نفس و تهذیب اخلاق و پرورش ملکات والاى انسانى، خود شناسى است.
اما خود شناسى و اعتراف به عیوب خویش شجاعت و شهامت و عزم راسخ و اراده آهنین لازم دارد، وگرنه انسان سعى خواهد کرد بر عیوب خویش سرپوش نهد و اگر عیبى از پرده برون افتاد با تردستى آن را براى همه حتّى خودش توجیه نماید.

تقوای قلب؛ حقیقت تقوای الهی
در فراز سوم از دعای روز بیست و سوم ماه مبارک رمضان آمده است: «و قلبم را به وسیله پرهیزگارى دل‌ها بیازماى»
تقوا و روح پرهیزگارى و احساس مسئولیت در برابر فرمانهاى الهى چیزى است که کانون آن قلب و روح آدمى است، لذا در حدیثى از پیامبر گرامى اسلام (ص) مى خوانیم که اشاره به سینه مبارک خود کرد و فرمود: «حقیقت تقوا اینجا است»!
اینگونه است که حضرت علی (ع) در فرازی فرمود:فقر یکى از بلا‌ها است و بدتر از آن ... بیمارى بدن است، و از آن بدتر بیمارى قلب و فقدان تقوای قلب است.