در شهر آستن
بی خانمان ها در ایالت تگزاس آمریکا
شبکه فاکس سون گزارشی درباره وضعیت افراد بی خانمان در شهر آستن ایالت تگزاس آمریکا پخش کرد.
به گزارش سرویس بین الملل خبرگزاری صدا و سیما، شبکه فاکس سِوِن (FOX 7)گزارشی درباره وضعیت افراد بی خانمان در مرکز شهر آستِن در ایالت تگزاس آمریکا پخش کرد.
در این گزارش خانم میشل جوزف نشان داده شد که در زیر یکی از پل های شهر آستن به کمک بی خانمان ها می رود و برای آنها غذای گرم و لوازم بهداشتی توزیع می کند.
میشل جوزف گفت: من هنوز اینجا هستم چون آنها (بی خانمان ها) نیز هنوز اینجا هستند.
خبرنگار فاکس گفت: میشل جوزف و گروه همراهش اکنون حدود یک سال است که به این افراد بی خانمان در شهر آستن کمک می کنند. میشل جوزف معتقد است که حرف های زیادی زده شده است (اما به این حرف ها عمل نشد).
میشل جوزف افزود: ما نیازی به ایده پردازی ها ، راه حل ها یا تشکیل کمیته های بیشتر نداریم، ما به کسی نیاز داریم که یک ایده را - حتی در مقیاس خیلی کوچک - به اجرا در بیاورد.
خبرنگار گفت: از دیدگاه برخی افراد این اقدامات(کمک به بی خانمان ها) باعث می شوند برنامه هایی که در جریان کرونا متوقف شده بودند مجددا اجرایی شوند.
خانم والری رومنس خبرنگار روزنامه چَلنجر گفت: همه کلیساهایی که ما به آنها خدمات می دهیم هنوز هم تعطیل هستند. افراد داوطلب تمایل دارند بیرون بیایند و مجددا فعالیت کنند. ما باید به فکر گشایش مراکزی باشیم که کارشان نگهداری از معلولان و افراد ناتوان است.
خبرنگار گفت: والری رومنس سردبیر روزنامه چلنجر است، روزنامه ای که بی خانمان ها آن را (در سطح شهر) توزیع می کنند. وی معتقد است که ورود به بخش اجرایی برای کمک به بی خانمان ها مستلزم داشتن رویکردی چند کاره است که شامل پویش برای متحد کردن خانواده ها می شود.
خانم والری رومنس گفت: اگر 80 درصد بی خانمان های ما از این منطقه باشند یعنی این افراد در اینجا خانوده هایی دارند. منظورم این نیست که شما عضو بی خانمانِ خانواده خود را مجددا به خانه راه دهید بلکه می توان آنها را برای صرف شام به خانه برد ولی محدودیت هایی برای حضور آنها در خانه در نظر گرفت تا آنها با اعضای خانواده در ارتباط باشند و از دیدن آنها احساس شادابی کنند.
خبرنگار گفت: گسترش برنامه های سلامت روان یک ایده رایج است اما تنوع بخشی به این برنامه ها واقعا مهم است.
خانم والری رومنس گفت: اگر کسی به مدت 20 سال در خیابان بوده باشد،نیازهای آن فرد(بی خانمان) متفاوت با فرد دیگری است که فقط شش ماه در خیابان بوده است.
خبرنگار گفت: مثال دیگر از این مشکل چند وجهی ، حضور جوانان و افراد بزرگسالی(در خیابان ها) است سن زیادی از آنها نگذشته است.
سوزان مک داوئل گفت: نیازهای آنها (جوانان بی خانمان) متفاوت از نیازهای فردی خواهد بود که سالیان سال بی خانمان است.
خبرنگار فاکس گفت: سوزان مک داوئل هم قبول دارد که هیچ کمبودی در زمینه ایده ها و نظرات وجود ندارد.
سوزان مک داوئل گفت: گام بعدی این خواهد بود که آن سازمان های حامی و کمک رسان، باید فعالیت خود را بیشتر کنند. دلارهای فدرال وجود دارد که می توان از آنها استفاده کرد. آن بخش هایی که لازم است سرمایه گذاری شود باید سریعا در آن سرمایه گذاری شود. ما همچنین صاحبخانه هایی می خواهیم که تمایل داشته باشند افراد را به صورت انفرادی یا به صورت خانوادگی بپذیرند.
خبرنگار گفت: اسکان دادن به افراد بی خانمان شامل احداث دهکده هایی می شود که به همین منظور ساخته می شوند.