پخش زنده
امروز: -
دهم اردیبهشت ماه در تقویم ایران به نام خلیج فارس نامگذاری شده است، روزی که به استعمارگران یادآوری شود این خلیج برای همیشه فارس میماند.
به گزارش خبرگزاری صدا وسیما مرکز خوزستان، ۱۰ اردیبهشت روزی افتخارآمیز و مهم در تاریخ ایرانیان است. در ۲۲ تیرماه ۱۳۸۴، هیات دولت مصوبهای را تایید کرد که به موجب آن این روز “روز ملی خلیج فارس” نام گرفت.
روزی که یادآور ازخودگذشتگیهای ملت سرافراز ایران و فرار اشغالگران متجاوز پرتغالی بعد از ۱۱۷ سال تسلط جابرانه بر سواحل جنوبی کشور (۲۱ آوریل ۱۶۲۲ میلادی) در پی رشادتهای سپاه ایران به رهبری امیرالامرای فارس (امام قلیخان) است.
شاه عباس صفوی در ۱۰ اردیبهشت ماه سال ۱۶۲۱ میلادی توانست هرمز را از چنگ پرتغالیها درآورد، تا همیشه به خاطر این اقدامش از او به نیکی یاد شود.
اما این روز در سالهای اخیر شرایط دیگری پیدا کرده، وجه اهمیت تاریخی این روز تحت الشعاع تصمیم شورای عالی انقلاب فرهنگی و دولت قرار گرفته و تصمیمی اتخاذ شد که ۱۰ اردیبهشت را به روز ملی خلیج فارس بدل کرده است.
خلیج تا ابد فارس سومین خلیج بزرگ جهان است که به خاطر موقعیت جغرافیایی خود در طول تاریخ همواره نامش بر سر زبانها بوده و مردم تمام جهان آن را با نام خلیج فارس یا دریای پارس میشناسند.
قدیمیترین اسناد موجود درباره خلیج فارس به کتابهای باقیمانده از یونان باستان بر میگردد.
بیشتر بخوانید: خلیج فارس خانه ماست
یونانیها و مورخان در این کتابها با نام “پرسیکوس سینوس” که به معنی “خلیج فارس” است از این آبراهه یاد میکنند و تکرار همین نام موجب میشود که بسیاری از نقشههای باقیمانده از اروپائیان قرنها بعد نیز با همین نام از خلیج فارس یاد کنند.
براساس نوشتههای مورخان یونانی مانند هرودت (۴۸۴ – ۴۲۵ ق. م) کتزیاس (۴۴۵ – ۳۸۰ ق. م)، گزنفون (۴۳۰ – ۳۵۲ ق. م) استرابن (۶۳ ق. م – ۲۴ م) که پیش از میلاد مسیح میزیستهاند؛ یونانیان نخستین ملتی هستند که به این دریا نام پرس و به سرزمین ایران پارسه، پرسای، پرسپولیس یعنی شهر یا مملکت پارسیان دادهاند.
انگلیسی زبانها نیز این منطقه جغرافیایی خاص را PERSIAN GULF میخوانند که در واقع ترجمه سادهای از نام “خلیج فارس” است و نقشههای بیشماری که از ملوانان و جغرافی دانان انگلیسی قرون ۱۶ و ۱۷ میلادی باقیمانده است، اسناد غیرقابل انکار این حقیقت تاریخی هستند.
ابوعلی احمدبن عمر معروف به ابن رسته در کتاب الاعلاق النفیسه که در سال ۲۹۰ هجری به رشته تالیف درآورده، نوشته است: «اما از دریای هند خلیجی بیرون میآید به سمت سرزمین فارس که آن را «خلیجفارس» مینامند»؛ محمد عبدالکریم صبحی نیز در کتاب «علم الخرائط» در نقشههایی که با ترجمه عربی نقل کرده، دریای جنوب ایران را «الخلیجالفارسی» و «بحر فارس» نامیده است.
پس نامت تا ابد و برای همیشه فارس خواهد ماند ای خلیج فارس.