عاشقانه روز هجدهم ماه ضیافت خدا

به گزارش خبرگزاری صداوسیما، مرکز اصفهان؛ ماه مبارک رمضان فرصت طلایی است تا از برکت سفره الهی بهره ببریم، برکتی که بندگان هر روز می‌توانند با خواندن دعا از آن استفاده ببرند.
همراه با شما دعای هجدهمین روز از ماه مبارک رمضان را می‌خوانیم:
بسم الله الرحمن الرحیم
اللهمّ نَبّهْنی فیهِ لِبَرَکاتِ أسْحارِهِ ونوّرْ فیهِ قلبی بِضِیاءِ أنْوارِهِ وخُذْ بِکُلّ أعْضائی الى اتّباعِ آثارِهِ بِنورِکَ یا مُنَوّرَ قُلوبِ العارفین
خدایا، مرا در این ماه به برکت‌های سحرهایش آگاه کن و دلم را با روشنایی انوارش روشنی بخش و تمام اعضایم را به پیروی آثارش به‌کار بگیر، به نورت،‌ای نوربخش دل‌های عارفان.

از برکات سحر‌های ماه رمضان عقب نمانیم
در فراز آغازین دعای روز هجدهم ماه مبارک رمضان می‌خوانیم: «اللهُمَّ نَبِّهْنى فیهِ لِبَرَکاتِ اسْحارِهِ؛ خدایا در این ماه مرا به برکت سحرهاى آن آگاه کن».
بی تردید در این ایّام و لیالى پربرکت ماه مبارک رمضان باید از سحر‌های آن ماه بزرگ بهره بیشترى بگیریم، لذا به هنگام سحر، نماز شب ولو مختصر و بدون انجام همه مستحبّات بجا آوریم و سر بر سجده بگذاریم و از نفاق و تمام رذایل اخلاقى و گناهان به خداوند پناه ببریم.
به عنوان نمونه دعاى ابوحمزه ثمالى علاوه بر آن که یک دوره درس خداشناسى را در بر دارد، راه و رسم بندگى و طریق انابه و توبه و بازگشت به پروردگار را به ما مى آموزد.
ابوحمزه ثمالى مى گوید: امام زین العابدین علیه السلام در طول شب هاى ماه رمضان بیشتر شب را به نماز مى ایستاد و، چون هنگام سحر فرا مى رسید، این دعا را مى خواند: اى معبود من، مرا با مجازاتت ادب مکن، و مرا به تدبیر خویش دچار نکن...».

ارزش سحر خیزی و شب زنده داری
بدیهی است بسیارى از کسانى که به مقامات عالیه رسیده اند در پرتو نماز شب و مناجات سحر بوده است و در اهمّیّت و فضیلت آن همین بس که قرآن مجید خطاب به پیامبر اسلام صلى الله علیه و آله مى فرماید: «پاسى از شب را از خواب برخیز و قرآن (و نماز) بخوان این یک وظیفه اضافى (واجب) بر توست تا پروردگارت تو را به مقامى در خور ستایش برساند»:
هر گنج سعادت که خدا داد به حافظ از یمن دعاى شب و ورد سحرى بود!
آری «پرهیزکاران پیوسته در سحرگاهان استغفار مى کردند؛ و در آخر شب که چشم غافلان در خواب است، و محیط از هر نظر آرام، قال و غوغاى زندگى مادى فرو نشسته، و عواملى که فکر انسان را به خود مشغول دارد خاموش است برمى خیزند، و به درگاه خدا مى روند، در پیشگاه معبود به راز و نیاز مى پردازند، نماز مى خوانند، و مخصوصا از گناهان خود استغفار مى کنند.

تشعشع انوار الهی در سحر
در فراز دوم این دعا آمده است: «وَنَوِّرْفیهِ قَلْبى بِضِیآءِ انْوارِهِ؛ و دلم را با روشنایى انوار آن نورانى گردان»
ماه مبارک رمضان، ماه تقوا و نور است، انسان مسلمان با روزه دارى براى خدا، به تقواى بیشترى دست مى یابد به گونه اى که نهال تقوا در وجود او ریشه مى دواند؛ که در نهایت داشتن تقوا به تعبیر قرآن کریم به نورانیت قلب و دل می‌انجامد.
دعا و مناجات، روح را صفا، جان را پاکى و دل را نورانیّت مى بخشد؛ در این میان «اعتکاف» صفا و نورانیّت آن بى نظیر است.

ارتقای روزه‌داری در گرو بهره گیری از برکات سحر‌های ماه رمضان
در فراز سوم از این دعای نورانی می‌خوانیم: و تمام اعضا و جوارحم را به پیروى از آثار آن سوق ده».
دعا و راز و نیاز در اسحار ماه مبارک رمضان نباید تنها از زبان انسان صادر شود بلکه باید از تمام وجود او برخیزد و زبان در این قسمت، نماینده تمام ذرّات هستى و اعضا و جوارح باشد، قلب و روح از طریق دعا پیوند نزدیک با خدا پیدا کند، و همانند قطره اى که به اقیانوس بى پایان مى پیوندد اتّصال معنوى با آن مبدأ بزرگ قدرت بیابد.
اینگونه است که آثار ایمان قوی در اعضا و جوارح انسان نمایان می‌شود، لذا نور ایمان باید چشم را از محرّمات حفظ کند، به گوش اجازه شنیدن امور غیر مجاز ندهد، پا را از رفتن به مجالس گناه باز دارد، و خلاصه در تمام اعضا اثر کند.
حضرت زهرا علی‌ها السلام مى فرمایند: اگر روزه دار زبان و گوش و چشم و اعضا و جوارح خود را نگه ندارد، روزه به چه کارش مى آید؟»

سخن آخر
بر مبنای روایت انسان با ایمان با نور خدا مى بیند»؛ به درگاه الهی عرضه می‌داریم؛ به نورانیّت اى روشنایى بخش دلهاى عارفان».
در حقیقت این نور خدا همان نورى است که آسمان‌ها و زمین را روشن ساخته و از کانون قلب مؤمنان سر بر آورده و تمام وجود و هستى آن‌ها را روشن و نورانى مى کند.
خداوندا! به ما توفیق سحرخیزى و راز و نیاز با خود در طول عمر مرحمت فرما.
پروردگارا! قلب ما را به عشقت مطمئن، و به محبتت نورانى، و به لطفت امیدوار ساز.