امروز روز تولید و ورود نخستین فرستنده رادیو به ایران است.
اولین فرستنده عمومی رادیو در ایران در ۴ اردیبشهت ۱۳۱۹ درتهران گشایش یافت.
از فردای آن روز برنامههای عادی رادیو آغاز شد و، چون برنامهها تنها در تهران قابل دریافت بود رادیو تهران نامیده میشد.
در سال ۱۳۳۶ نام «رادیو تهران» به «رادیو ایران» تبدیل و بعدها در جنب رادیو ایران فرستنده دومی بنام رادیو تهران نیز مشغول به کار شد که در آغاز امر تنها موسیقی از آن پخش میشد.
پس از آن هراستانی هم دارای فرکانس رادیو شد.
هر رسانهای از ویژگیهایی برخوردار است که آن را از سایر رسانهها متمایز میکند با وجود همه تکنولوژیها ورسانههای جدید، رادیو هنوز یک رسانه جمعی عمومی است
رادیو کمک میکند تا صدای گروههای محروم و در حاشیه مانده به گوش همه برسد، رادیو به آموزش بی سوادان کمک میکند و در هنگام بروز بلایای طبیعی به حفظ جانها کمک میکند.
رادیو مردمیتر، قابلیت حمل ونقل راحتر و درحقیقت همراه همیشگی مخاطب است. میتوان گفت: رادیو با ابزار صدا شما را به دنیای واقعی میکشاند.
تلویزیون وسینما و تئاتر و امروزه دنیای مجازی هم به نظر میرسد نتوانسته صمیمیت رادیو را ازمخاطبان گسترده اش بگیرد