پخش زنده
امروز: -
دعای روز دوم ماه مبارک رمضان+فیلم
در دعای روز دوم ماه رمضان بنده به خداوند عرض می‌کند: خدایا مرا در این روز به رضا و خشنودیت نزدیک ساز و از خشم و غضبت دور ساز و براى قرائت آیات قرآنت موفق گردان به حق رحمتت اى مهربانترین مهربانان عالم.
به گزارش خبرگزاری صدا و سیما ، مرکز آذربایجان غربی ، شرح دعای روز دوم ماه مبارک رمضان
امیرالمؤمنین علی (علیه السلام) در حدیثی فرمودند: نشانه رضایت خداوند از بنده، رضایت بنده به تمام مقدرات خداوند است چه آن مقدرات خوش آیند، و چه ناخوشایند باشند. همچنین پیامبر اسلام (صلی الله علیه وآله) فرمودند: «رضایت خدا در رضایت پدر و مادر و خشم خداوند در خشم آن‌ها است.
اللَّهُمَّ قَرِّبْنِی فِیهِ إِلَی مَرْضَاتِکَ
خدایا مرا در این روز به رضا و خشنودیت نزدیک ساز.
در دعای امروز از خداوند می‌خواهیم در ماه رمضان کاری کند که به رضایت و خشنودی او نزدیک بشویم؛ در روایات وارد شده، اگر می‌خواهی بدانی خدا از تو راضی است، ببین که تو از خدا راضی هستی یا نه؟ بعضی‌ها از خدا راضی نیستند و به درگاه الهی گله می‌کنند که خدایا چرا همه دارند و من ندارم؟ یا چرا همه سالم هستند و من مریضم؟ نباید اینطور حالتی داشت بلکه باید در هر حالتی که هستی از خدا راضی باشی.
وَ جَنِّبْنِی فِیهِ مِنْ سَخَطِکَ وَ نَقِمَاتِکَ
خدایا یک کاری کن که از غضب تو اجتناب کنم؛ و کاری نکنم که در ماه رمضان از من ناراضی باشی.
خشم و خشنودى خدا نتیجه و بازتاب عمل ماست. ماییم که با عملمان، خدا را راضى مى کنیم یا به خشم مى آوریم. «طاعت» ما، مایه رضایت اوست و معصیتمان، او را خشمگین خواهد کرد. پس باید موجبات رضایتش را فراهم کرد، باید با عمل صالح، کار خیر، حق طلبى، ایثار و اخلاص، انفاق و صدقه، طاعت و عبادت و... به خداوند نزدیک شد و رضاى او را کسب کرد. باید از نافرمانى، کینه توزى، بدخواهى، سوءنیّت، حسد و غیبت، احتکار و زراندوزى، گران فروشى و حرام خوارى، ستم و حق کشى دورى کرد، چرا که این‌ها مایه غضب الهى است، و هر کس مغضوب درگاه خدا گردد، خیر و برکت از او روى گردان خواهد شد و درهاى تباهى و گمراهى و عذاب به رویش گشوده خواهد گشت.
وَ وَفِّقْنِی فِیهِ لِقِرَاءَةِ آیَاتِکَ بِرَحْمَتِکَ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِین
خدایا مرا موفق به خواندن قرآن کن؛ به رحمتت خودت ای خدایی که رحمت تو از همه بیشتر است.
قرآن، کتاب خداوند و وحى الهى است، مجموعه آیات روشن پروردگار است. برخورد ما با قرآن نیز ممکن است در «رضا» و «نارضایتی» الهى مؤثّر باشد خواندن و نخواندن آن، عمل کردن و عمل نکردن به آن، در سیره معصومین روایت شده است که در ماه رمضان زیاد قرآن مى خواندند و گاهى چند ختم قرآن در این ماه داشتند و به اصحاب خود نیز چنین سفارش مى کردند. کسی که در ماه رمضان موفق به یک ختم قرآن نمیشود خیلی خسارت است، ماه رمضان ماه قرآن است و باید قرآن خواند؛ اگر کسی می‌خواهد زنگار دلش پاک بشود، باید موقع سحر قرآن بخواند.
امیرالمؤمنین علی (علیه السلام) در حدیثی فرمودند: نشانه رضایت خداوند از بنده، رضایت بنده به تمام مقدرات خداوند است چه آن مقدرات خوش آیند، و چه ناخوشایند باشند. همچنین پیامبر اسلام (صلی الله علیه وآله) فرمودند: «رضایت خدا در رضایت پدر و مادر و خشم خداوند در خشم آن‌ها است.
اللَّهُمَّ قَرِّبْنِی فِیهِ إِلَی مَرْضَاتِکَ
خدایا مرا در این روز به رضا و خشنودیت نزدیک ساز.
در دعای امروز از خداوند می‌خواهیم در ماه رمضان کاری کند که به رضایت و خشنودی او نزدیک بشویم؛ در روایات وارد شده، اگر می‌خواهی بدانی خدا از تو راضی است، ببین که تو از خدا راضی هستی یا نه؟ بعضی‌ها از خدا راضی نیستند و به درگاه الهی گله می‌کنند که خدایا چرا همه دارند و من ندارم؟ یا چرا همه سالم هستند و من مریضم؟ نباید اینطور حالتی داشت بلکه باید در هر حالتی که هستی از خدا راضی باشی.
وَ جَنِّبْنِی فِیهِ مِنْ سَخَطِکَ وَ نَقِمَاتِکَ
خدایا یک کاری کن که از غضب تو اجتناب کنم؛ و کاری نکنم که در ماه رمضان از من ناراضی باشی.
خشم و خشنودى خدا نتیجه و بازتاب عمل ماست. ماییم که با عملمان، خدا را راضى مى کنیم یا به خشم مى آوریم. «طاعت» ما، مایه رضایت اوست و معصیتمان، او را خشمگین خواهد کرد. پس باید موجبات رضایتش را فراهم کرد، باید با عمل صالح، کار خیر، حق طلبى، ایثار و اخلاص، انفاق و صدقه، طاعت و عبادت و... به خداوند نزدیک شد و رضاى او را کسب کرد. باید از نافرمانى، کینه توزى، بدخواهى، سوءنیّت، حسد و غیبت، احتکار و زراندوزى، گران فروشى و حرام خوارى، ستم و حق کشى دورى کرد، چرا که این‌ها مایه غضب الهى است، و هر کس مغضوب درگاه خدا گردد، خیر و برکت از او روى گردان خواهد شد و درهاى تباهى و گمراهى و عذاب به رویش گشوده خواهد گشت.
وَ وَفِّقْنِی فِیهِ لِقِرَاءَةِ آیَاتِکَ بِرَحْمَتِکَ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِین
خدایا مرا موفق به خواندن قرآن کن؛ به رحمتت خودت ای خدایی که رحمت تو از همه بیشتر است.
قرآن، کتاب خداوند و وحى الهى است، مجموعه آیات روشن پروردگار است. برخورد ما با قرآن نیز ممکن است در «رضا» و «نارضایتی» الهى مؤثّر باشد خواندن و نخواندن آن، عمل کردن و عمل نکردن به آن، در سیره معصومین روایت شده است که در ماه رمضان زیاد قرآن مى خواندند و گاهى چند ختم قرآن در این ماه داشتند و به اصحاب خود نیز چنین سفارش مى کردند. کسی که در ماه رمضان موفق به یک ختم قرآن نمیشود خیلی خسارت است، ماه رمضان ماه قرآن است و باید قرآن خواند؛ اگر کسی می‌خواهد زنگار دلش پاک بشود، باید موقع سحر قرآن بخواند.
امام صادق علیه السلام فرموده است: قرآن، عهد خـدا با خلق است و سزاوار است کـه هـر مسلمان، به این عهدنامه نـگاه کنـد و هر روز مقدارى (۵۰ آیه) از آن را بخواند. امّا آنچه مهمّ است، صِرف تکرار الفاظ نیست، بلکه فهم معانى و عمل به امر و نهى و احکام آن است. خواندنى با تأمّل و تدبّر، قرائتى همراه با عبرت و اعتبار، و تلاوتى با اندیشه و استبصار.
نظر شما