شکوفه دهی درختان ارغوان در مازندران

شکوفه درختان ارغوان روستای افراچال ساری، این روز‌ها به عروس شکوفه‌های بهاری منطقه تبدیل شده است.

به گزارش خبرگزاری صداوسیمای مرکز مازندران، ارغوان گیاه بومی سرزمین‌های جنوبی اروپا و جنوب غربی آسیا است و در ایران در مازندران، گیلان، خراسان رضوی، ایلام، شاهرود، کرمان، همدان، لرستان و فارس و در پاوه استان کرمانشاه به صورت خودرو می‌روید.

ارغوان، گیاه مقاوم

کارشناس باغبانی می‌گوید: گیاه ارغوان بسیار مقاوم به کم آبی و شوری است و در دمای هوای ۱۵ درجه زیر صفر هم طاقت سرما دارد.

لاریجانی افزود: یکی از مکان‌های منحصر به فردی که درخت ارغوان رویش می‌کند محوطه امامزاده صالح (ع) روستای افراچال واقع در منطقه کلیجانرستاق ساری است.

وی زمان گل دهی شکوفه‌های درختان ارغوان را اواخر فروردین و اوایل اردیبهشت بیان کرد.

بلندی آن گاهی به ۱۲ متر هم می‌رسد، اما بیشتر به صورت درختچه‌است. ارغوان گیاه بومی سرزمین‌های جنوبی اروپا و جنوب غربی آسیا است و در ایران در خراسان رضوی، ایلام، شاهرود، کرمان، مازندران، گیلان، همدان، لرستان و فارس و در پاوه استان کرمانشاه (روستای داریان) به صورت خودرو می‌روید.

این درخت را به عنوان گیاه زینتی می‌کارند. در شهر‌های شمالی استان خوزستان مانند دزفول، شوشتر، مسجدسلیمان و هفت تپه نیز این گیاه به وفور یافت می‌شود، اما زمان گلدهی آن اواسط زمستان است. ولایت پروان در کشور افغانستان نیز برای رشد ارغوان بسیار مناسب است به‌گونه‌ای که در اردیبهشت ماه هر سال دشت‌های این ولایت به گل‌های زیبای ارغوان آذین شده و نمای زیبایی را به منطقه می‌دهد.

هر ساله مراسمی ادبی و فرهنگی به نام جشن ارغوان با حضور شاعران و نویسندگان و همین‌طور مقامات دولتی و محلی در منطقه پروان برگزار می‌شود و حتی دولت افغانستان در صدد آن است که این جشن را در میراث جهانی یونسکو به ثبت برساند.

برگ‌های ارغوان به شکل قلب، بدون کرک و دارای کناره‌های صاف است. گل‌های این درخت در اوایل بهار، در گروه های۳ تا۶ تایی، روی شاخه‌ها و حتی روی ساقه اصلی، پیش از رشد برگ‌ها پدید می‌آیند و، چون عده آن‌ها بسیار زیاد است، منظره زیبایی به درخت می‌دهد. مزه گل ارغوان ترش و نسبتاً مطبوع است. از این رو در بعضی از کشور‌ها گل ارغوان را همراه سالاد می‌خورند یا در بعضی از غذا‌ها می‌ریزند.

ارغوان در خاک‌های آهکی پرقوت بهتر رشد می‌کند و در برابر خشکی مقاوم است و به تابش مستقیم نور خورشید نیاز دارد. برای زیادکردن این درخت، بذر آن را فروردین در هوای آزاد می‌کارند. این درخت را از راه پیوند و قلمه‌زدن نیز زیاد می‌کنند. این درخت هر جا که آب کم و خاک نامطلوب است سبز می‌شود.

امروزه مراکز حفاظت از منابع طبیعی آن را برای حاشیه شهر‌ها و روستا‌ها توصیه می‌کنند و حتی بعضی از مراکز دولتی نهال ارغوان را تولید و به‌طور رایگان در اختیار علاقه‌مندان قرار می‌دهند.

این درخت در خاک‌های گچی و آهکی بهتر رشد می‌کند و در مقابل گرمای تند آفتاب و خشکی خاک بسیار مقاوم است. سرزمین مادری‌اش مناطق شرق مدیترانه‌است و در کشور ما گسترش زیادی دارد.

اوایل «اردیبهشت»، ارغوان تماشایی‌ترین زمان خود را می‌گذراند. در این هنگام در حالی که شاخه‌ها هنوز بدون برگ هستند، گل‌های خوشه‌ای و صورتی‌رنگش به حالت آویخته ظاهر می‌شوند و سپس برگ‌های سبز و قلبی‌شکل، آن شاخه‌ها را زینت می‌بخشد.

وقتی عمر گل‌ها به پایان رسید، بذر‌ها در داخل محفظه‌هایی به نام نیام قرار گرفته و تمام طول سال روی شاخه‌ها باقی می‌مانند.

عکس از محمد مهدی قربانی