در آمدزایی با دورریز‌های چوب

به گزارش خبرنگار خبرگزاری صدا و سیما؛ خانه پدری سهیلا محمدی، همان جهان کوچکی است که او از آن حرف می‌زند. اتاق کوچک واقع در طبقه دوم این خانه یک کارگاه دنج است. جایی که در آن، از دل بی شکلی و یکدستی چوب‌ها کلی اثر هنری خلق می‌شود. در مسیر رسیدن به این کارگاه خانگی، انباری و راهروهایست که برای نگهداری چوب‌های به ظاهر بی مصرف و دورریز استفاده می‌شود. سهیلا می‌گوید:” اینجا دوریز‌ها هم استفاده می‌شوند؛ این جوری نیست که شما فکر کنید قطعه‌های کوچک را ما دور می‌ریزیم یا آتش می‌زنیم از تک‌تک دورریز‌ها برای کارمان استفاده می‌کنیم“.

سهیلا فارغ التحصیل رشته صنایع دستی با گرایش هنر‌های چوبی است و علاقمند به کار با چوب. نتیجه آزمون و خطا کردنش در کار با چوب او را ورزیده کرده و صاحب تجربه. این کارآفرین ۳۳ ساله برایمان توضیح می‌دهد:” هر چوبی شکل و شمایل خاص خودش را دارد رگه‌های خاص خودش را دارد حتی بویشان هم با هم فرق میکند. دنیای بزرگی است دنیای چوب؛ مثل اثر انگشت آدم‌ها می‌ماند؛ هیچ چوبی را شما نمی‌توانید شبیه چوب دیگری پیدا کنید“.
یک سال بعد از شروع به کارش در کارگاه به توصیه استادش با چند نفر از هم دانشکده‌ای هایش یک گروه کاری تشکیل می‌دهد. هم دانشکده ای‌های سهیلا دخترانی با ذوق و انگیزه بالا مثل خودش هستند که از دور و نزدیک با او همکاری می‌کنند.
فاطمه محیا یکی از اعضای این کارگاه دکوری‌های چوبی است که برایم از گروهشان می‌گوید:” هر کدام از بچه‌های این کارگاه ساکن یک جای ایران هستند؛ مثلا من ساکن تهرانم یکی دیگر ساکن بهبهان و یکی دیگر تبریز“. از دست سازه‌های کوچک و فانتزی تا ظرف و ظروف چوبی و آینه و دکوری‌های چوبی را می‌سازند. چوب‌ها متناسب با شکل و هویت اولیه شان تبدیل به یک محصول می‌شوند. از ایده پردازی تا بازاریابی تولیداتشان را با ارتباط‌های مجازی به نتیجه می‌رسانند.
فاطمه محیا می‌گوید: ” معمولاً هر کاری ابتدایش ضرر می‌دهد؛ اما ما همیشه از این خوشحالیم که این کار را که شروع کردیم ضرر که ندادیم یک سود کوچک هم داشتیم؛ و این به ما قدرت می‌دهد“.
شناخت و انتخاب درست محصولات پرفروش؛ این اصلی بوده که کمک کرده راه درآمدزایی را در این حرفه گم نکنند. سهیلا صاحب کارگاه می‌گوید: «یکی از دغدغه‌های همیشگی ام این بوده که کارهایم را همه بتوانند بخرند یعنی این طور نباشد که کسی دوست داشته باشد و نتواند بخرد به خاطر همین خیلی رو نمی‌آورم به کار‌های خیلی فاخر و گران قیمت، چون مخاطبم خیلی محدود می‌شود. به خاطر همین ترجیح می‌دهم کار‌های ساده‌تر و با قیمت پایین تولید کنم».
ابزار کارشان سمباده و اره مویی و ماشین‌های ساده و جمع و جور تراش چوب است.
بازاریابی را، چون جدی گرفتند توانستند جامعه هدفشان را پیدا کنند و در فروش موفق باشند.
فاطمه محیا می‌گوید: «بسته به این که مخاطب مان چه کسی باشد و چه چیزی بخواهد تولید محصول می‌کنیم؛ مثلا، چون رفته بودیم نمایشگاه ایران‌نوشت احساس کردیم باید تزئینات مرتبط با لوازم التحریر تولید کنیم و این شد که سرمدادی‌های عروسکی درست کردیم. یا این دفترچه‌های چوبی به مرور زمان به طراحی شان فکر کردیم و رویشان نقاشی کشیدیم؛ و یا گردن آویز‌های ماه تولدتان که سفارش فروشگاه‌ها بود و اتفاقاً پرفروش هم شد».
سهیلا هم ادامه می‌دهد: «یک مدتی فقط برای بازاریابی به کافه کتاب‌ها و گالری‌ها می‌رفتیم و کار‌ها را ارائه می‌دادیم کار سختی هم هست به همین راحتی قبول نمی‌کنند؛ مخصوصاً اگر تازه کار باشی و تازه شروع به کار کرده باشی. ولی وقتی جا بیفتد و شناخته‌تر شوید و کیفیت کارتان را ببینند و به شما اعتماد کنند».
سهیلا معلم کتاب کار و فناوری است و مهارت کار با چوب را در مدارس تدریس می‌کند.
ساجده یکی از دانش آموزان با استعداد سهیلاست که علاقه اش او را تا کارگاه شخصی خانم معلم کشانده. ساجده می‌گوید: «کار عملی یک چیز دیگر است؛ وقتی تمرین داشته باشید توی این کار بهتر می‌شوید».
شاخه‌های درخت توتی که پدر سهیلا مقابل خانه اش کاشته، هر بار در فصل هرس قسمت بچه‌های این کارگاه می‌شود.
سهیلا می‌گوید: «البته وقتی خیس هستند تا یک سال نمی‌شود از آن‌ها استفاده کرد آن‌ها را انبار و خشکشان کردم و الان بعد از دو سال از آن‌ها استفاده می‌کنم».
دست سازه‌های کوچک و ظریف این کارگاه را اگر گوشه‌ای از خانه تان گذاشتید بدانید این آثار هنری دنیای بزرگی از احساس سازنده‌ها را در خودشان دارند. فاطمه محیا توضیح می‌دهد: «درک حقیقت هستی هم به نظرم در این است که در یک چوب به این کوچکی بیایی کار کنی رگه هایش را ببینی و انرژی اش را بگیری».
به دورریز‌های اطرافمان اگر با دقت بیشتری نگاه کنیم شاید برای تکه‌های به ظاهر بی مصرفی که به چشم خیلی‌ها نیامده نگاه خلاقانه ما بتواند هویت و ارزش افزوده ایجاد کند و نتیجه اش شکل گیری یک کسب و کار مثل کسب و کار بچه‌های گالری ریحان باشد.
شما هم با ما در صفحه مجازی مان درارتباط باشید اگه حرفه‌ای را می‌شناسید که ما در حرفه‌ای شو به سراغش نرفتیم یا کمتر به آن پرداختیم در صفحه مجازی ما اطلاع رسانی کنید تا در گزارش‌های بعدی به سراغ آن موضوع هم برویم.