گزارش مکتوب ؛
سرمایههایی که زیر بار فرسودگی شالیکوبیها خرد میشود
درصد ضایعات برنج در گیلان، سالانه ۱۵۰هزار تن است که ضرر هزار و ۵۰۰ میلیارد تومانی به اقتصاد این محصول را در پی دارد و نیمی از این ضایعات هم در کارخانههای شالیکوبی فرسوده روی دست تولید میماند.
از پشت شیشه که نگاه میکنی ، کیسههای سفید ، زرد ، نارنجی و کرم رنگِ برنج ، کنار هم چیده شده است ؛ گونیهای برنجی که با کاغذ نوشتههایی کوچک، معلوم میشود که کدام رقم را در خود جای داده اند.
آقای عدالت فیض، فروشنده برنج، دست به یک کیسه برنج میبرد و یک مشت برنج با کیفیت برمی دارد و با دستی دیگر، یک مشت برنج شکسته، نیم دانه یا خرده برنج از کیسهای دیگر برمی دارد و به من نشان میدهد.
او میگوید: قیمت این خرده برنجها، نصف قیمت برنجهای سالم و با کیفیت است؛ هر دو از یک رقم هستند و شاید هم دریک مزرعه تولید شده باشد، فقط کیفیتها فرق میکند.
آنطور که این فروشنده توضیح میدهد؛ برنج در فرآیند تبدیل شلتوک به برنج سفید در کارخانههای شالیکوبی سنتی خرد میشود و از کیفیت و ارزش آن کاسته میشود.
با شنیدن این حرف، سراغ کارخانه داران رفتم و اول از هم به شالیکوبی آقای حبیب الله نژاد در شهرستان خمام که ۶۰ سال قدمت دارد، سری زدم.
آقای حبیب الله نژاد میگوید: راستش را بخواهید، شلتوکهایی که به کارخانه من میآید و به برنج سفید تبدیل میشود، درصد شکستگی اش بیشتر از برنج سفید شده در کارخانههای مدرن است.
وی علت این شکستگی برنج را دستگاههای قدیمی میداند و توضیح میدهد؛ این دستگاهها دور ثابتی ندارند و با نیروی محرک موتور کم و زیاد میشوند که براین اساس، از هر ۱۰۰کیلوگرم برنجی که سفید میکنیم، دست کم ۱۵کیلو گرم خرد میشود؛ این در حالی است که سفید کردن همین مقدار برنج با ماشین آلات جدید شالیکوبی فقط ۵ تا ۶ کیلوگرم شکستگی برنج را در پی دارد.
به شالیکوبی آقای ملکی در شهر رشت میروم.
وی سه سال پیش با صد و پنجاه میلیون تومان، توانست کارخانه ۵۰ ساله ا ش را نوسازی کند.
آقای ملکی میگوید: با وجود این که سالهاست، به ما قول میدهند؛ تسهیلات ارزان قیمت با سود ۴ درصدی برای نوسازی و تجهیز شالیکوبیها پرداخت کنند، اما فقط در حد حرف است و تا به حال هیچ تسهیلاتی ارزانی دست ما را نگرفته است.
او اذعان دارد که اگر میخواستم منتظر این تسهیلات بمانم، کارخانه ام همچنان فرسوده باقی میماند، برای همین خودم دست به کار شدم و کارخانه ام را تجهیز و نوسازی کردم.
یک تیر و ۳ نشان در شالیکوبیهای مدرن.
آقای ملکی صاحب کارخانه مدرن شالیکوبی رشت توضیح میدهد: قبلا دو دستگاه سفید کننده برنج و یک دستگاه پوست کن داشتم، اما حالا دستگاههای بیشتری خریده ام و افزون بر بازسازی ساختمان شالیکوبی، دستگاههای خشک کن با کیفیت و استاندارد نصب کرده ام که نتیجه آن افزایش ۵ برابری ظرفیت تبدیل شلتوک به برنج سفید معادل ۱۵ تن در روز بوده است؛ این در حالی است که تا پیش از نوسازی شالیکوبی ام، روزانه فقط ۳ تن شلتوک را به برنج تبدیل میکردیم.
او میگوید: تجهیز و نوسازی شالیکوبی ام باعث شد؛ مشتریانم بیشتر شوند، درصد شکستگی برنج پایین بیاد و هزینه سوخت هم تا ۳۰ درصد کاهش یابد.
تسهیلاتی که دستمان را نگرفت!
اول جاده کوچصفهان، یک کارخانه مدرن بزرگ خودنمایی میکند.
آقای فیضی صاحب این کارخانه میگوید: برای تجهیز و نوسازی شالی کوبی ام پارسال یک میلیارد و ۸۰۰ میلیون تومن هزینه کردم.
او برایم از دوندگیهای ۹ ماهه اش برای دریافت تسهیلات نوسازی شالیکوبی در سازمان جهاد کشاورزی و بانکها میگوید که به نتیجعای نرسید.
آقای فیضی تعریف میکند؛ مجبور شدم ۲ واحد مسکونی ام در رشت را بفروشم تا برای نوسازی این کارخانه، هزینه کنم که ارزشش را داشت چراکه با این کار، سرعت فرآیند تبدیل شلتوک به برنج بالا رفت و در حال حاضر روزانه ۵۰ تن شلتوک را به برنج سفید تبدیل میکنم؛ این در حالی است که پارسال روزانه فقط ۵۰تن شلتوک را سفید میکردم.
آقای حمیدی کشاورزی که با چهار نفر از شالیکاران دیگر به این کارخانه اومده بود هم گفت: دود فرسودگی و بی کیفیت بودن تجهیزات شالیکوبیها به چشم کشاورزانی میرود که ۶ ماه از سال، در آفتاب و باران، پا در گل و آب، برنج تولید میکنند.
آقای ساجدی یکی دیگر از کشاورزان که ۴ تن شلتوک به کارخانه آورده بود هم میگوید: هر چقدر ضایعات برنج کاهش یابد و برنج کمتر خرد شود، درآمد ما کشاورزان بیشتر میشود و به تبع آن میزان تولید کشور هم افزایش مییابد.
نیمی از ضایعات ۱۵۰هزار تنی برنج، سهم شالیکوبیهای فرسوده گیلان!
دکتر سید حسین پیمان، مجری طرح توسعه خوشه صنعتی شالیکوبی در گیلان که سالهاست تحقیقات زیادی درباره کارخانههای شالیکوبی کرده میگوید: اگرچه خیلیها بر سر تعریف ضایعات برنج و گنجاندن برنجهای شکسته در ردیف ضایعات اختلاف نظر دارند، اما در تعریف علمی، برنجهای شکسته اگرچه دور ریز نیست و قابل استفاده است، اما جزو ضایعات کیفی این محصول به حساب میآید.
وی درصد ضایعات برنج در گیلان را سالانه ۱۵۰هزار تن اعلام کرد و افزود: با یه حساب سر انگشتی، اگر تفاوت قیمت برنجهای نیم دانه با برنج کامل را دست کم ۱۰ هزار تومان در نظر بگیریم میزان خسارت به اقتصاد برنج در گیلان سالانه هزار و ۵۰۰ میلیارد تومان است
عضو هیات علمی گروه مکانیزاسیون کشاورزی دانشگاه گیلان با بیان اینکه نیمی ضایعات برنج مربوط به کارخانههای شالیکوبی است اذعان دارد؛ ۶۰ درصد شالیکوبیهای گیلان فرسوده هستند وسنتی کار میکنند که با تجهیز و نوسازی آنها میتوان از خسارتی که به کشاورزی کشور و استان وارد میشود جلوگیری کرد.
لباس محاسبات خدمات بر تن آخرین حلقه تولید
سراغ رییس اتحادیه شالیکوبیهای گیلان میروم.
حمید غریبی برایم توضیح میدهد: درکارخانههای سنتی اغلب، دستگاه سنگ گیر، پوست کن و پادینه وجود ندارد و شلتوک با پوست اولیه وارد دستگاه سفید کن میشود که باعث فشار بیشتر و شکست بیشتر برنج در این قسمت میشود.
او با بیان اینکه درحال حاضر، شکستگی برنج در کشورمان حدود ۲۴ درصد است که دو برابر استاندارد جهانی است میگوید: با حمایتهای دولت و پرداخت تسهیلات ارزان قیمت، در یک برنامه ۵ ساله میتوان جلوی ضایعات کیفی برنج را گرفت.
حمید غریبی البته گلایههایی هم دارد و اضافه میکند: با وجود اینکه ما حلقه تکمیلی تولید برنج هستیم، اما در محاسبه مالیات، ارزش افزوده و پرداخت تسهیلات و محاسبات دیگر ما را جزو بخش خدمات در نظر میگیرند؛ این در حالی است که حلقه تکمیلی بخش کشاورزی، بخشهای کمک کننده تسهیلات بخش کشاورزی را میطلبد و عملا با بخش خدمات منافات دارد.
تسهیلاتی که گرد فرسودگی و ضایعات کیفی را از چهره شالیکوبیها میزداید
مدیر صنایع تبدیلی و غذایی سازمان جهاد کشاورزی گیلان گفت: از هزار و ۴۲۵ واحد شالیکوبی گیلان تاکنون ۵۲۵ واحد نوسازی شده است و ۹۰۰ واحد سنتی اند.
قاسم جوادزاده اذعان دارد؛ با اجرای طرح اصلاح و نوسازی شالیکوبیها تاکنون از ضایعات ۴۰ هزار تن برنج در کشور جلوگیری شده است، اما در عین حال میگوید: هنوز بخش زیادی از برنج تولیدی، خرد میشود و برای جلوگیری از ضایعات کیفی برنج وکیفیت مطلوب همه برنجهایی تولیدی که وارد بازار میشود، حتماً باید تسهیلات با بهره کم و مناسب به واحدهای شالیکوبی پرداخت شود.
وی افزود: با وجود اینکه برای نوسازی شالیکوبیها بارها به وزارت جهاد کشاورزی تعیین خط اعتباری ویژه تسهیلات ارزان قیمت این بخش را پیشنهاد کرده ایم و این موضوع هم در وزارتخانه بررسی شده است، اما هنوز این اتفاق نیفتاده و ما همچنان چشم انتظار ابلاغ دستورالعمل کمکهای مالی ارزان قیمت برای شالیکوبان هستیم.
برای پیگیری بیشتر با مدیر صنایع تبدیلی و غذایی وزارت جهاد کشاورزی تماس گرفته ام.
آقای خالدی میگوید: شالیکوبان، تسهیلات با نرخ سود کمتر از ۱۰ درصد میخواهند تا نوسازی شالیکوبیها برای شان توجیه اقتصادی داشته باشد که این امر فعلا مقدور نیست.
وی افزود: با وجود اینکه نمایندگان استانهای شمالی موضوع تعیین کمکهای مالی در این باره را در مجلس بررسی میکنند، اما تحقق این امر فقط مستلزم تخصیص منابعی ویژه است که البته تاکنون منابعی در این باره نداشته ایم.
شالیکوبیها را دریابیم!
اگرچه کمبود اعتبارات مشکلی است که در چند سال اخیر دامنگیر بسیاری از بخشهای تولید شده است، اما برخی از کارشناسان میگویند؛ برای جلوگیری از ضرر هنگفتی که به اقتصاد تولید برنج وارد میشود، هر چقدر هزینه کنیم، میارزد چراکه زیان سالانه هزار و ۵۰۰ میلیارد تومانی را که روی هم بگذاری، حتی میتواند معادل اعتبارات تسهیلات ارزان قیمت باشد و در واقع معامله و مبادله حذف زیان اقتصادی ناشی از ضایعات کیفی و تعیین اعتبارات کیفی سازی فرآیند تبدیل برنج، مصداق بارز ضربالمثل "از این جیب به آن جیب است" و سودش به خود دولت بر میگردد.
حال باید دید، تلاش نمایندگان مجلس و وزارت جهاد کشاورزی برای تعیین و اعطای خط ویژه تسهیلات کم بهره شالیکوبیها کی از روی میز بررسیها به میز ابلاغ میرسد.
*نویسنده: مریم دورباش
سرمایههایی که زیر بار فرسودگی شالیکوبیها خرد میشود سرمایههایی که زیر بار فرسودگی شالیکوبیها خرد میشود سرمایههایی که زیر بار فرسودگی شالیکوبیها خرد میشود سرمایههایی که زیر بار فرسودگی شالیکوبیها خرد میشود سرمایههایی که زیر بار فرسودگی شالیکوبیها خرد میشود سرمایههایی که زیر بار فرسودگی شالیکوبیها خرد میشود سرمایههایی که زیر بار فرسودگی شالیکوبیها خرد میشود سرمایههایی که زیر بار فرسودگی شالیکوبیها خرد میشود سرمایههایی که زیر بار فرسودگی شالیکوبیها خرد میشود