آیا در سیاره زهره حیات وجود دارد؟

به گزارش گروه وب گردی خبرگزاری صدا و سیما، همچنان یکی از جذاب ترین موضوعات در مورد فضای خارج از زمین، امکان وجود حیات فرازمینی در سایر سیارات است. محققین حالا از احتمال وجود حیات در زهره میگویند.

یک گروه از ستاره شناسان ادعا کردند که نشانه‌هایی از حیات را در جو سیاره زهره پیدا کرده‌اند. روزنامه «نیویورک تایمز» در دو مقاله‌ای که منتشر کرده است، می‌گوید که این گروه از منجمین و ستاره شناسان ماده شیمیایی «فسفین» را در جو ضخیم سیاره زهره پیدا کرده‌اند. آن‌ها باور دارند که «فسفین» احتمالا توسط گروهی از میکرو ارگانیسم‌های که مطابق با زیست زهره هستند، تولید شده است.

 

 «جین گیریوز» ستاره شناس دانشگاه «کاردیف» در کشور ولز برای نخستین بار این ماده شیمایی، یعنی فسفین را در سال ۲۰۱۷ در جو سیاره زهره کشف کرد. دانشمندانی که درصدد یافتن صحت یا عدم صحت این موضوع بودند در مارس سال ۲۰۱۹ با استفاده تلسکوپی قوی‌تر در کشور شیلی، کشف این ستاره شناس را تایید کردند.

ستاره شناسان نشانه‌های احتمالی از یافتن حیات در سیاره زهره را شناسایی کردند

آن‌ها «فسفین» را در سطوح مختلف جو زهره از ۵ تا ۲۰ قسمت در میلیارد، ثبت کردند. این میزان هزاران برابر از مقدار «فسفین» موجود در جو کره زمین می‌باشد. اما ادامه این تحقیق، به دلیل شروع همه‌گیری کرونا متوقف شد و متعاقبا، سیاره ونوس از افق زمین فاصله بیشتری گرفت.
اگرچه وجود «فسفین» در سیاره زهره تایید شده است، اما همچنان دانشمندان موفق نشدند هیچگونه میکرو ارگانیسمی را از آنجا جمع آوری کرده و یا حتی از آن‌ها عکس بگیرند. تنها چیزی که دانشمندان درباره امکان وجود حیات در سیاره زهره می‌توانند با توجه به داده‌های یافت شده بگویند این است که نور دائما «فسفین» را تجزیه می‌کند، بنابراین جای خالی آن در جو باید دوباره پر شود و از نظر تئوریک، میکروب‌ها قادر به انجام چنین کاری هستند.

سیارهٔ زهره، بدون قمر است و در مدار تقریباً دایره‌واری به‌دور خورشید می‌گردد. این سیاره از بسیاری دیدگاه‌ها ازجمله اندازه، جرم، گرانش و ترکیبات ساختاری به زمین همانندی دارد و به خاطر همین نزدیکی‌ها آن را سیارهٔ «خواهر زمین» نیز خوانده‌اند. زهره از نظر جرم و حجم، هفتمین جسم بزرگ و پرجرم در منظومهٔ شمسی است.

---

زهره گرم‌ترین سیاره در منظومهٔ شمسی است. این سیاره دارای هواکره است. هواکرهٔ ضخیم و غلیظ آن موجب می‌شود که دیدن سطح آن با چشم غیرمسلح، دشوار باشد. بیشتر هواکرهٔ آن را کربن دی‌اکسید تشکیل داده و در ابر‌های بالایی آن قطره‌های ریز سولفوریک اسید وجود دارند. وجود کربن دی‌اکسید در هواکرهٔ این سیاره که گرما را در سیاره نگه می‌دارد دمای آن را به مقدار بسیار چشم‌گیری (۴۸۱ درجهٔ سلسیوس نزدیک سطح سیاره) افزایش داده‌است.