به گزارش
خبرگزاری صدا و سیما مرکز آبادان؛ فرصتی دست داد تا در میان هیاهوی زندگی سری به زیارتگاه شهدای شلمچه بزنم. زیارتگاهی که هم اکنون به دلیل شرایط بیماری کرونا، ورود کاروانهای راهیان نور به آنجا متوقف شده است. در یادمان شهدای شلمچه با سید مرتضی خلیلی مسئول سابق یادمان شلمچه که مدت ۲۵ سال مسئولیت این یادمان را به عهده داشت و نیز از بنیان گذاران این زیارتگاه متبرکه بود تماس تلفنی گرفتم و خواستم تا از خاطرات خود در مورد کاروانهای راهیان نور برایم سخن بگوید. مطالبی که این سید بزرگوار برایم گفت مرا بر آن داشت تا در مورد اهمیت حضور کاروانهای راهیان نور در شلمچه مطلبی بنویسم.
سوال اساسی این بود که حضور کاروانهای راهیان نور چه آثار و تبعات مثبتی میتواند داشته باشد؟
البته همه از حضور و اهمیت کارونهای راهیان نور آگاه هستند، اما قصد من این بود که این سوال را کمی جامع ترو و علمیتر پاسخ دهم.
شوق مردم برای زیارت مناطق جنگیبنا به گفته آقای خلیلی پس از پایان جنگ تحمیلی مردم بویژه مردم شهرهایی که از صحنه جنگ دور بودند، بصورت خود جوش برای درک بهتر دوران جنگ با خودرو شخصی شان به این مناطق سفر میکردند و آن ایام را برای خود مرور میکردند. رزمندگان دوران دفاع مقدس هم پس از پایان جنگ به اتفاق خانوده هایشان به مناطقی که در دوران دفاع مقدس در آن حضور داشتند میآمدند و برای خانواده هایشان از خاطرات آن ایام تعریف میکردند. البته در ابتدا این سفرها بیشتر مختص به شهرهای جنگی بود و مردم بیشتر از شهرهای جنگی بازدید میکردند، زیرا خطوط مقدم جنگ آلوده به مین و گلولههای انفجاری بود و حضور مردم دراین مناطق بسیار خطرناک بود؛ لذا کسانی که به این مناطق میآمدند بیشتر به شهرهای جنگی سر میزدند و بدین ترتیب شهرهای جنگ زده که هنوز بازسازی نشده بود، محلی شد برای دید و بازدید مسافران و نیز تجدید خاطرات دوران جنگ.
سید مرتصی خلیلی در این زمینه میگوید: چند سال بعداز جنگ نیز کاروانهایی تحت عنوان کاروانهای یاد یاران توسط بنیاد شهید راه اندازی شد و خانودههای شهدا را به مناطق عملیاتی میآوردند و درواقع پس از آن بود که کاروانهای های راهیان نور راه اندازی شد.
نحوه تشکیل کارونهای راهیان نوربه عبارتی باید گفت که بعد از پایان دفاع مقدس گروههای مردمی خود جوش متشکل از رزمندگان شکل گرفت که در ایامی خاص نظیر عید نوروز، ایام محرم و ... کاروانهایی را برای بازدید از مناطق جنگی سامان میدادند و محلهایی نظیر یادمانهای فعلی شلمچه، اروند کنار و فتح المبین مورد بازدید این کاروانها قرار میگرفت. این روند تا سال ۱۳۷۶ ادامه پیدا کرد.
پس از سال ۱۳۷۶ بسیج دانشجویی از ظرفیتهای اردوهای راهیان نور استفاده کرد و اعزام کاروانهای دانشجویی شروع شد و سپس بسیج محلات نیز شروع به اعزام کاروانهایی نمودند. سفر مقام معظم رهبری حضرت امام خامنهای در تاریخ ۸/۱/۱۳۷۸ به یادمان شلمچه و حضور در میان زائران راهیان نور باعث شد توجه ویژهای به موضوع راهیان نور در نیروهای مسلح بوجود آید، همچنین استقبال مردم از راهیان نور نیز گستردهتر شد. بطوری که در تاریخ ۱۲/۱۲/۷۸ دستورالعملی مبنی بر تشکیل ستاد هماهنگی راهیان نور با مسئولیت و ریاست بنیاد حفظ آثار و نشر ارزشهای دفاع مقدس از سوی ستاد کل نیروهای مسلح ابلاغ گردید در این دستور العمل به ۲۱ محل جهت بازدید کاروانهای راهیان نور اشاره شده است.
(ستاد مرکزی راهیان نور کشور http://www.rahianenoor.com/vsda%۵Eln۱lkt۴۷,۱.k۵hk۴.html)
و بدین ترتیب رسما کاروانهای راهیان نور همه ساله راهی مناطق عملیاتی شدند و یک جریان عظیم فرهنگ سازی در قالب راهیان نور شکل گرفت.
خاطراتی از سرزمین خاطرههامسئول سابق یادمان شلمچه از خاطرات خود در مورد حضور زائران در مناطق یادمانی صحبت کرد و افزود:جوانهایی که به منطقه یادمانی میآمدند و نیز افرادی که جنگ را درک نکرده بودند وقتی برایشان وقایع جنگ و جانفشانیهای رزمندگان و حماسههای آنان را تعریف میکردم، بسیار متحول میشدند و من این تحول را در چهرهها و در کلام و در اشکهایشان میدیدم. ما دانشجویان و حتی طلابی داشتیم که وقتی به منطقه جنگی آمدند زمین گیر شدند و از ما خواهش میکردند که بگذارید ما ۱۰ روز دیگر بمانیم و خدمت کنیم. دخترانی را داشتیم که با حجاب شدند و کسانی که نماز نمیخواندند، ولی با درک فضای معنوی مناطق یادمانی نماز خوان شدند. اینها نه با سخنرانی و ارشاد بلکه فقط به خاطر فضای معنوی این مکان و نیز خاطرات با ارزش این اماکن یادمانی متحول شدند.
سید مرتضی خلیلی گفت: دست نوشتههای بسیار جالبی هم از زوار این سرزمین بجای مانده که دلنوشتههای خود را در یادمان شهدای شلمچه میانداختند. دختری از تهران نوشته بود که من نه اهل حجاب بودم و نه اهل نماز، ولی حالا احساس میکنم دیگر آن آدم سابق نیستم و این شهدا حال مرا دگرگون کرده اند و از این پس و به حرمت خون این شهدا هم نماز خواهم خواند و هم حجابم را کامل خواهم کرد. این دختر جوان همچنین دو گوشواره طلای خودش را دریادمان شهدای شلمچه انداخت و نوشته بود که با اینها دو تا آجر بخرید و اینجا بذارید تا در ساخت این یادمان من هم سهیم باشم. در نامه دیگری دختر شهیدی که حتی کاغذ هم نداشت روی دستمال کاغذی نوشته بود «بابا آمدم به این منطقه که تو را پیدا کنم، ولی خودم گم شدم» و از این نمونه تاثیرات بر روی جوانان در مناطق یادمانی بسیار است و این خود بخوبی نشان میدهد که چقدر کاروانهای راهیان نور و حضور در مناطق جنگی میتواند تاثیر گذار باشد بویژه برای جوانان.
قاسم صادقی مسئول یادمان ذوالفقاری و از رزمندگان دوران دفاع مقدس که به همراه خانواده، پسر و عروسش از تهران به منطقه عملیاتی ذوالفقاری هجرت کرده و در این مکان زندگی میکند، در مورد اهمیت حضور کاروانهای راهیان نور در مناطق عملیاتی چنین میگوید: وقتی زوار راهیان نور به مناطق یادمانی میآیند و سرگذشت و حوادثی را که در این مناطق رخ داده میشنوند، تاثیر بسیار زیادی روی آنان میگذارد. خصوصا جوانان که درک و تصور چندانی از دوران جنگ ندارند و با آمدن به این مناطق بشدت متحول میشوند.
وی افزود: خانم اهل تسننی بود که با خواندن کتاب خاطرات شهید شاهرخ ضرغام با توسل به وی حاجت گرفته بود و از تبریز به آبادان آمد تا محلی را که این شهید مفقود شده بود، زیارت کند. وی اذعان داشت که حضور در منطقه عملیاتی ذوالفقاری بسیار روی روحیه و تفکر وی اثر گذاشته است. وی در همان مکان و در محل شهادت شهید شاهرخ ضرغام شیعه شد.
خاطراتی از زوار خارجی سرزمین نورسید مرتضی خلیلی مسئول سابق یادمان شلمچه گفت: در دوره مسئولیت خودم آماری گرفتیم و از حدود ۶۳ کشور جهان توریست و وابسته نظامی به یادمان شهدای شلمچه داشتیم که به این منطقه میآمدند و بسیار تحت تاثیر قرار میگرفتند.
او میگوید: برخی وابستگان نظامی با تعجب میگفتند که چگونه امکان دارد در این منطقه نیروهای جوان شما عملیات انجام داده باشند، زیرا با اطلاعاتی که ما از ارتش حزب بعث و استحکامات آنان داشتیم، انجام عملیات در این بیابان مسطح تقریبا غیر ممکن بوده است.
خلیلی همچنین گفت: به یاد دارم خانم خبرنگار آمریکایی به شلمچه آمده بود و میگفت که به بسیاری از کشورها سفر کردم. در مورد جنگ جهانی دوم نیز بسیار مطالعه کرده ام و حتی جمجمههای سربازان آلمانی را که در موزه آلمان نگهداری میشود دیدم. ولی هیچ مکانی مانند اینجا روی من اثر نگذاشته است.
خلیلی افزود: آن خانم خبرنگار خارجی از من پرسید که چرا زنانی که اینجا هستند گریه میکنندو و من به او گفتم که آیا شما فرزند دارید؟ و او گفت: بله. از او سوال کردم که چه مدت است که فرزند خود را ندیده اید؟ و او گفت: حدود دو ماه. از او پرسیدم که اگر به کشورتان برگردید و فرزندتان را ببینید آیا او را به آغوش میکشد؟ و او گفت: بله برایش بسیار دلتنگ هستم و با همه وجودم او را به آغوش میکشم و من به او گفتم که اینان مادرانی هستند که سالیان سال از شهادت فرزندانشان میگذرد و حتی جسد فرزندشان به دست شان نرسیده است و خیلی از این فرزندان در همین منطقه شهید شدند حالا اگر شما جای این مادران بودید چه حسی داشتید.
خلیلی افزود: این خانم خبرنگار بشدت منقلب شد و نشست و گفت دیگر چیزی نگویید تصور و درک این مسئله برای من بسیار سخت است.
مصطفی عسچری مسئول فعلی یادمان شهدای شلمچه هم در این زمینه گفت: سه سال پیش تعدادی زائر خارجی به یادمان شهدای شلمچه آمده بودند. در میان آنان یک زن چینی بود که در مقابل عکس یکی از شهدای نوجوان و دانش آموز سجده میکرد. ابتدا فکر کردم که وی مسلمان و یا حتی شیعه هست. وقتی به همراه مترجم علت کارش را سوال کردم گفت که من مسلمان نیستم و در واقع هیچ دینی دارم و من در مقابل رشادتهای این نوجوان سجده میکنم، زیرا ما در فرهنگ خودمان چنین چیزی نداریم که یک نوجوان با لبخند به استقبال مرگ برود. من وقتی به کشورم برگردم حتما برای آنان تعریف خواهم کرد که در ایران چه نوجوانان قهرمان و بی نظیری وجود دارد.
زیارت کاروانهای راهیان نور بصورت مجازی گرچه امسال به دلیل شرایط سخت بیماری کرونا کاروانهای راهیان نور برای سلامتی مردم راه اندازی نشدند، ولی این جریان به گونه دیگر و بصورت مجازی استمرار دارد و متوقف نشده است و شاید بتوان گفت این فرصت مناسبی برای همه آنهایی است که به دلایل نتوانسته اند تاکنون از مناطق عملیاتی دیدن کنند و از فیض حضور در آنجا محروم بودند، ولی حالا میتوانند این حضور را به گونهای دیگر تجربه کنند.
بدون شک این فرصت بسیار مناسبی است که اردوهای راهیان نور نیز در فضای مجازی گسترش یابد و گستره حضور افراد بیشتر در این عرصه فراهم شود. البته این حضور مجازی باید حتی بعد از رفع بیماری کرونا ادامه یابد، زیرا استفاده از این فناوری برای کسانی که قادر به حضور در مناطق جنگی نیستند بسیار مغتنم است.
اهمیت حضور زوار در مناطق یادمانی جنگحال با آنچه که از خاطرات مسئولان یادمانهای مناطق عملیاتی ذکر شد بهتر میتوان درک کرد که حضور کاروانهای راهیان نور در مناطق جنگی چقدر میتواند موثر و فرهنگ ساز باشد.
مقام عظمای ولایت راهیان نور را یکی از جلوههای پاسداشت دوران دفاع مقدس و یک مبارزه مردمی عظیم در برابر توطئه دشمن برای به فراموشی سپردن دوران دفاع مقدس بر میشمارند. ایشان میفرمایند:
«امروز انگیزههایی وجود دارد از سوی دشمنان این ملّت برای به فراموشی سپردن دوران دفاع مقدس؛ تلاش میکنند برای این کار، که یا آن را به فراموشی بسپرند یا آن را زیر سؤال ببرند یا بد نامش کنند. امروز به وسیله قدرتمندانِ دشمنِ ایران برای این کار پول خرج میشود برای اینکه آن را به فراموشی بسپرند. کاری که شما دارید میکنید، یک مبارزه مردمی عظیمی است در مقابل کاری که دشمن میکند.» ۰ (۱۳۹۶/۱۲/۱۹)
ایشان در موقعیتی دیگر (در ۱۶ اسفند ۱۳۹۵) نیز راهیان نور را عاملی برای جلوگیری از فراموش شدن ارزشها و درسهای دوران دفاع مقدس خوانده بودند. (http://www.rahianenoor.com)
آری فراموش کردن افتخارات بزرگ این آب و خاک و به فراموشی سپردن قهرمانان بی ادعای این سرمین و ارزشهایی که آنها به خاطرش جان خود را فدا کردند همان هدفی است که دشمنان به دنبال آن هستند. دشمنان سعی دارند با راه اندازی صدها شبکه ماهوارهای و صدها رسانه مجازی و نیز با طرح مشکلات ریز و درشت و برجستهتر کردن آنها، افتخارات و ارزشها را به فراموشخانه ذهنها برانند و نیز با ساختن الگوهایی از هنرمندان مبتذل، مردم این سرزمین، قهرمانان اصلی خود را از یاد ببرند.
مصطفی عسچری مسئول یادمان شهدای شلمچه در مورد اهمیت حضور کاروانهای راهیان نور و حضور زائران در مناطق جنگی میگوید: خون هر شهید حامل پیامی است و این پیام نیاز به تفسیر و نیاز به تکثیر دارد تا به خوبی بدست بازماندگان و آیندگان برسد. لذاراهیان نور و حضور مردم در مناطق یادمانی در قالب این کاروانها، بهترین راهکار برای انتقال این پیام شهدا به مردم و آیندگان است، زیرا دشمن با فرهنگ شهادت مشکل دارد و همۀ سعی خود را در نابودی این فرهنگ مترقی بکار بسته است؛ لذا فلسفه وجودی کاروانهای راهیان نور برای حفظ ارزشهای دفاع مقدس ضروری و از مهمترین راهکارهای استمرار و پایداری فرهنگ دفاع مقدس است.
آری نباید از یاد برد که جنگ تاریخ ساز و انسان ساز است و تاریخ جنگ، حماسهها را به یادگار نگه میدارد. مناطق یادمانی عرصه قهرمان پروری است و عرصه و زمینه ساز تربیت انسانهایی است که راه پر افتخار کشور در مسیر پیشرفت و استقلال را زنده نگاه میدارند؛ لذا تنها میتوان از طریق آشنایی مردم بویژه جوانان با این مناطق و نیز بازگو کردن خاطرات حوادث و رخدادهای آن ایام برای جوانان، آنان را در مسیر سازندگی قرار داد و همه شبیخونهای فرهنگی دشمنان را باطل کرد.
تا جوانان با این عرصههای پر افتخار آشنا نشوند در مقابل شبیخون فرهنگی دشمن واکسینه نخواهند شد و مناطق یادمانی دوران دفاع مقدس بهترین عرصه برای واکسینه شدن جوانان در مقابل شبیخون دشمن است.
اگر قرار است فردا در مقابل دشمن مقاومتی ایجاد شود؛ و اگر قرار است باز هم پوزه دشمنان را به خاک بمالیم و آنان را بهتر و سهلتر از گذشته عقب برانیم باید جوانان با جنگ و تجربیات دوران جنگ و ارزشهای متعالی آن آشنا شوند. ارزشهایی که از جوانان مردانی حسینی و از زنان، شیر زنانی زینبی به بار میآورد.
حال بطور مختصر میتوان نتایج و اهیمت حضور زایران در مناطق یادمانی را چنین برشمرد:
۱- بهترین اقدام برای پیوند نسل جوان با دوران دفاع مقدس تا جوانان بتوانند بخوبی آن دوران و مصائب آن را درک کنند و بدانند که کشورمان چه طوفانهای سهمگینی را پشت سر گذاشته است.
۲-اقدامی موثر برای زنده نگاه داشتن ارزشهای والای دوران دفاع مقدس یعنی همان ارزشهایی که رزمندگان ما به خاطر آن جنگیدیند و پیروزی را برای کشورمان به ارمغان آوردند
۳- درک بهتر امنیت و آرامشی که مردم کشورمان از آن بهره میبرند و بدانند این آرامش از کجا نشئت میگیرد.
۴- احیای فرهنگ عاشورایی و نیز نشان دادن این مسئله که وجود فرهنگ عاشورایی از دلایل مهم پیروزی رزمندگان ما بود.
۵- خنثی سازی جو سازیها و تبلیغات سوء دشمنان و مقابله با تهاجم فرهنگی و ابتذال فرهنگی.
۶- تقویت روحیه جهادی و ایثار گری بویژه در نسل جوان.
۷- حفظ و انسجام نیروهای بسیجی.
۸- غنیسازی اوقات فراغت دانشجویان و دانش آموزان.
۹- - ایجاد اعتماد عمومی مردم نسبت به نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران.
۱۰ -آشنا شدن مردم کشورمان و حتی توریستهای خارجی با وقایع جنگ تحمیلی و تاریخ جنگ.
۱۱- الگو سازی برای جوانان: گرچه معصومین بهترین الگو برای ما هستند، ولی جوانان به الگوهایی در زمان خودشان و مانند خودشان نیاز دارند تا ببیند که کسانی مثل خودشان بودند که سن و سال زیادی نداشتند، ولی با تلاش و کوشش تبدیل به قهرمانان بزرگی شدند و این تاثیر تربیتی شگرفت در نسل جوان دارد.
۱۳- حضور در مناطق جنگی عرصه عشق و دلدادگی و عاشق شدن در مسیری است که امام حسین ع آنرا تجلی بخشید. البته برای کسانی که همیشه و همه جا برای ارزیابی سازوکارهای زندگی خود به محاسبات و فرمولهای مادی و چرتکههای ذهنی متوسل میشوند، شاید سخت باشد که از چهارچوب ذهن محاسبه گر خود خارج شوند و در ارزیابی آنچه پیرامونشان میگذرد به محاسباتی متوسل شوند که نه عقل مادی قادر به درک آن است و نه در هیچ فرمول علمی نمیگنجد.
چگونه میتوان از چنین کسانی که قاب ذهن یشان از فرمولهای مادی فراتر نمیرود از عشق و دلدادگی گفت؟. واقعا برای کسی که عاشق نیست گفتن از حس و حال عاشقی کار سختی است. چگونه میتوان حس عاشق را در قالب فرمولهای مادی به دیگران فهماند؟. این فهماندن موقعی سختتر میشود که این عشق، عشق زمینی هم نباشد، و عشقی باشد از جنس آسمان و از جنس روح متعالیی که در فراخنای افلاک آسمانی جای دارد. عشقی که حتی فرشتگان آسمان نیز از درک آن عاجزند.
براستی چنین عشقی را کجا میتوان یافت؟. عشقی به وسعت ابدیت و عشقی به وسعت همه آنچه بوده است و خواهد بود.
برای یافتن چنین عشقی، باید به دیاری رفت که کاروان عشاق در آن جاریست. آری این عشق را فقط در جایی میتوان یافت که عشاق جان در راه عشق خود جان دادند. آری این است اهمیت حضور کاروانهای راهیان نور در قتلگاه عشاق.
حال بهتر میتوان این جمله حضرت امام خمینی را درک کرد که فرمودند: «شهدا امامزادگان عشقند که مزارشان زیارتگاه اهل یقین است.»
نویسنده: شاپور زبردست