پخش زنده
امروز: -
تشریح مواضع کشورمان درخصوص گزارش پادمانی مدیرکل آژانس اتمی
انتقاد ایران از بی اقدامی آژانس در قبال تهدیدات رژیم صهیونیستی
سفیر و نماینده دائم کشورمان نزد سازمان‌های بین المللی در وین با برجسته کردن تهدید هسته‌ای رژیم صهیونیستی، از بی اقدامی آژانس انتقاد کرد.
به گزارش سرویس بین الملل خبرگزاری صدا و سیما از وین، کاظم غریب آبادی سفیر و نماینده دائم کشورمان نزد سازمان‌های بین المللی در وین، به هنگام تشریح مواضع کشورمان درخصوص گزارش پادمانی مدیرکل، با برجسته کردن تهدید هسته‌ای رژیم اسرائیل، از بی اقدامی آژانس انتقاد کرد.
محور‌های مهم سخنان نماینده دائم کشورمان به شرح زیر است:
۱. از آنجا که همه در منطقه غرب آسیا، به جز رژیم صهیونیستی، عضو معاهده عدم اشاعه سلاح‌های هسته‌ای (NPT) هستند و متعهد شده اند که پادمان‌های جامع آژانس را بپذیرند، توسعه یک برنامه پنهانی سلاح‌های هسته‌ای توسط این رژیم، یک تهدید جدی مداوم نه تنها برای امنیت و ثبات منطقه و جهان، بلکه همچنین برای اثربخشی و کارآیی ان. پی. تی و رژیم پادمان آژانس است. نیازی به گفتن نیست که رژیم اسرائیل همچنین عضو هیچ یک از معاهدات مهم دیگر حاکم بر خلع سلاح و عدم اشاعه سلاح‌های کشتار جمعی نیست.
۲. توانایی‌های هسته‌ای رژیم صهیونیستی و تهدید‌های مربوط به آن در دستورکار مجمع عمومی سازمان ملل و آژانس بین المللی انرژی اتمی نیز قرار گرفته است و قطعنامه‌های بسیاری در این مجامع در این زمینه به تصویب رسیده است. متأسفانه، رژیم صهیونیستی با بی توجهی به معاهده عدم اشاعه، خودداری از پیوستن به معاهده و امتناع از قرار دادن همه تأسیسات و فعالیت‌های هسته‌ای خود تحت رژیم پادمان جامع آژانس، جامعه بین المللی را نادیده میگیرد.
۳. رژیم صهیونیستی اکنون حتی در مقایسه با کشورهای دارای سلاح هسته‌ای از مزایای ترجیحی بیشتری برخوردار است، چرا که آن کشور‌ها عضو ان. پی. تی هستند و تعهدات متعددی بویژه تحت مواد یک و شش معاهده دارند. در حالی که رژیم صهیونیستی با بیرون ماندن از این معاهده، از هرگونه تعهدی تحت معاهده آزاد است و از همه مزایای اساسنامه آژانس که مرتبط با ان. پی. تی هست نیز برخوردار است. چنین وضعیتی، به این رژیم این گستاخی را داده است تا اختیارات و مأموریت آژانس در جلوگیری از انحراف مواد و فعالیت‌های هسته‌ای خود را به سخره بگیرد.
۴. این یک تناقض آشکار است که یک غیر عضو ان. پی. تی، به علت عضویت در آژانس از حقوق و مزایای کامل برخوردار است و در حالی که در همان زمان، خود را از هرگونه مسئولیتی بَری می‌داند و در همه رایزنی‌ها و جلسات آژانس درخصوص اعضای معاهده نیز شرکت میکند. مهمتر از همه، رژیم اسرائیل چنان گستاخ شده است که واقعیات را تحریف نموده و برخی اعضای معاهده عدم اشاعه را حسب این که بواسطه عضویتشان در معاهده تعهداتی دارند، اما خودش فاقد چنین تعهداتی است، مورد انتقاد قرار می‌دهد. این، یک قصور بسیار جدی در کار آژانس است که باید به طور مناسبی مورد رسیدگی قرار گیرد.
۵. آژانس، نقش متمایزی در اجرای تصمیمات و قطعنامه‌های کنفرانس‌های عمومی دارد و باید موضع روشنی را در مورد عدم پذیرش تداوم بیرون ماندن رژیم اسرائیل از چارچوب ان. پی. تی و مقاومت مداوم آن در برابر قرار دادن همه فعالیت‌ها و تاسیسات هسته‌ای خود تحت سیستم پادمان جامع آژانس، اتخاذ کند.
۶. این یک طنز تلخ است که آژانس، دبیرخانه آن، شورای حکام و کنفرانس عمومی، همگی فقط بر روی اعضای ان. پی. تی متمرکز هستند، در حالیکه نادیده گرفتن مواد و فعالیت‌های هسته‌ای رژیم اسرائیل در منطقه ناپایدار خاورمیانه، یک اشتباه راهبردی مزمن است. در چنین وضعیتی، عضویت در معاهده عدم اشاعه و اجرای کامل پادمان‌های آژانس چه مزیتی دارد؟ چگونه جامعه بین المللی میتواند آژانس را به عنوان یک شریک جدی، حرفه‌ای و بی طرف ببیند، در حالی که اجرای رژیم پادمانی جامع را برای همه اعضای خود به طور یکسان و عادلانه پیگیری نمی‌کند، و حتی درباره ضرورت فعالیت‌های راستی آزمایی و بازرسی از برنامه هسته‌ای رژیم صهیونیستی، به طور جدی بحث نمی‌کند؟ آیا سیاست سکوت و نادیده گرفتن برنامه هسته‌ای این رژیم و سیاست عدم اقدام در این رابطه، پیام منفی به اعضای معاهده عدم اشاعه نمی‌فرستد که "عضویت در معاهده برابر است با پذیرش قوی‌ترین نظارت‌ها و راستی آزمایی، در حالی که بیرون ماندن از معاهده به معنای رهایی از هرگونه تعهد و انتقاد و حتی دریافت پاداش می‌باشد"؟!
۱. از آنجا که همه در منطقه غرب آسیا، به جز رژیم صهیونیستی، عضو معاهده عدم اشاعه سلاح‌های هسته‌ای (NPT) هستند و متعهد شده اند که پادمان‌های جامع آژانس را بپذیرند، توسعه یک برنامه پنهانی سلاح‌های هسته‌ای توسط این رژیم، یک تهدید جدی مداوم نه تنها برای امنیت و ثبات منطقه و جهان، بلکه همچنین برای اثربخشی و کارآیی ان. پی. تی و رژیم پادمان آژانس است. نیازی به گفتن نیست که رژیم اسرائیل همچنین عضو هیچ یک از معاهدات مهم دیگر حاکم بر خلع سلاح و عدم اشاعه سلاح‌های کشتار جمعی نیست.
۲. توانایی‌های هسته‌ای رژیم صهیونیستی و تهدید‌های مربوط به آن در دستورکار مجمع عمومی سازمان ملل و آژانس بین المللی انرژی اتمی نیز قرار گرفته است و قطعنامه‌های بسیاری در این مجامع در این زمینه به تصویب رسیده است. متأسفانه، رژیم صهیونیستی با بی توجهی به معاهده عدم اشاعه، خودداری از پیوستن به معاهده و امتناع از قرار دادن همه تأسیسات و فعالیت‌های هسته‌ای خود تحت رژیم پادمان جامع آژانس، جامعه بین المللی را نادیده میگیرد.
۳. رژیم صهیونیستی اکنون حتی در مقایسه با کشورهای دارای سلاح هسته‌ای از مزایای ترجیحی بیشتری برخوردار است، چرا که آن کشور‌ها عضو ان. پی. تی هستند و تعهدات متعددی بویژه تحت مواد یک و شش معاهده دارند. در حالی که رژیم صهیونیستی با بیرون ماندن از این معاهده، از هرگونه تعهدی تحت معاهده آزاد است و از همه مزایای اساسنامه آژانس که مرتبط با ان. پی. تی هست نیز برخوردار است. چنین وضعیتی، به این رژیم این گستاخی را داده است تا اختیارات و مأموریت آژانس در جلوگیری از انحراف مواد و فعالیت‌های هسته‌ای خود را به سخره بگیرد.
۴. این یک تناقض آشکار است که یک غیر عضو ان. پی. تی، به علت عضویت در آژانس از حقوق و مزایای کامل برخوردار است و در حالی که در همان زمان، خود را از هرگونه مسئولیتی بَری می‌داند و در همه رایزنی‌ها و جلسات آژانس درخصوص اعضای معاهده نیز شرکت میکند. مهمتر از همه، رژیم اسرائیل چنان گستاخ شده است که واقعیات را تحریف نموده و برخی اعضای معاهده عدم اشاعه را حسب این که بواسطه عضویتشان در معاهده تعهداتی دارند، اما خودش فاقد چنین تعهداتی است، مورد انتقاد قرار می‌دهد. این، یک قصور بسیار جدی در کار آژانس است که باید به طور مناسبی مورد رسیدگی قرار گیرد.
۵. آژانس، نقش متمایزی در اجرای تصمیمات و قطعنامه‌های کنفرانس‌های عمومی دارد و باید موضع روشنی را در مورد عدم پذیرش تداوم بیرون ماندن رژیم اسرائیل از چارچوب ان. پی. تی و مقاومت مداوم آن در برابر قرار دادن همه فعالیت‌ها و تاسیسات هسته‌ای خود تحت سیستم پادمان جامع آژانس، اتخاذ کند.
۶. این یک طنز تلخ است که آژانس، دبیرخانه آن، شورای حکام و کنفرانس عمومی، همگی فقط بر روی اعضای ان. پی. تی متمرکز هستند، در حالیکه نادیده گرفتن مواد و فعالیت‌های هسته‌ای رژیم اسرائیل در منطقه ناپایدار خاورمیانه، یک اشتباه راهبردی مزمن است. در چنین وضعیتی، عضویت در معاهده عدم اشاعه و اجرای کامل پادمان‌های آژانس چه مزیتی دارد؟ چگونه جامعه بین المللی میتواند آژانس را به عنوان یک شریک جدی، حرفه‌ای و بی طرف ببیند، در حالی که اجرای رژیم پادمانی جامع را برای همه اعضای خود به طور یکسان و عادلانه پیگیری نمی‌کند، و حتی درباره ضرورت فعالیت‌های راستی آزمایی و بازرسی از برنامه هسته‌ای رژیم صهیونیستی، به طور جدی بحث نمی‌کند؟ آیا سیاست سکوت و نادیده گرفتن برنامه هسته‌ای این رژیم و سیاست عدم اقدام در این رابطه، پیام منفی به اعضای معاهده عدم اشاعه نمی‌فرستد که "عضویت در معاهده برابر است با پذیرش قوی‌ترین نظارت‌ها و راستی آزمایی، در حالی که بیرون ماندن از معاهده به معنای رهایی از هرگونه تعهد و انتقاد و حتی دریافت پاداش می‌باشد"؟!
انتشار یافته: ۱
ایران میتواند برای مقابله با برنامه اتمی اسراییل با طرح و برنامه وارد شده و قاطعانه اقدام کند اما متاسفانه یکی از ایرادات سیاست خارجی ایران همین است که به چنین مسائل مهمی و خطرات عمده برای منطقه بها نمیدهد و هر از گاهی به عنوان واکنش از ان بهره میگیرد مثل برنامه هسته ای اسراییل و یا تروریسم وهابی ال سعود و ساخت و حمایت ده ها گروه خطرناک خونخار مثل داعش و القاعده و النصره و ده ها گروه دیگر که همه ساخت عربستان و وهابیت هستند و ثبات و امنیت منطقه و دنیا و بشریت را تهدید میکنند ایران باید با طرح هایی دائم و گام به گام برای رفع این خطرات و ایجاد فشار به کشورهای خاطی و خطرناک و تحریک جامعه جهانی بر علیه انان اقدامات مفید و مثمر ثمر انجام دهد و نه به وقت فشارهای غیر قانونی و سیاسی و رشوه دادن های انان به غرب به عنوان واکنشی ضعیف استفاده کند ، ترورسم عربستانی وهابی تکفیری خطیری عمده و ضد منافع و امنیت کشور است اما ایران مماشات میکند اما انها برای منافعشان دروغ میگویند تحریف و تبلیغ میکنند رشوه میدهند هزینه میکنند و اخبار و وقایع خیالی میسازنند تا دائم فشار به ایران را برای تقویت خود حفظ کنند نظر شما