گزارش اختصاصی
متفاوتترین ۲۲ بهمن قرن
اول قرار بود یک راهپیمایی نمادین باشد، اما آنقدر گسترده بود که شد حماسهای غرور آفرین و ثابت کرد شرایط هر چقدر هم که سخت بگیرد، مردم برای تجدید بیعت با آرمان هایشان سختیها را به جان میخرند.
به گزارش خبرنگاران
خبرگزاری صدا و سیما، یا علی گفتیم و عشق آغاز شد. جشن ۴۲ سالگی انقلاب اسلامی ملت ایران، یک جشن دسته جمعی و سراسری، اما خیلی متفاوتتر از هر سال.
اول قرار بود یک راهپیمایی نمادین باشد، اما آنقدر گسترده بود که شد حماسه ای غرور آفرین و ثابت کرد شرایط هر چقدر هم که سخت بگیرد، مردم برای تجدید بیعت با آرمان هایشان سختیها را به جان میخرند.
امروز همه راهپیمایان در ترافیک ماندند، ترافیک حضور مردم همیشه در صحنه، ترافیک ارادههای فولادین، ترافیک پا به رکابان انقلاب که هیچ دشمن و ویروسی نمیتواند خللی در آن وارد کند.
۴۲ سال است که هیچ چیز مانع برگزاری جشن پیروزی انقلاب نشده است. مردمی که در هر شرایطی پا به پای آرمانهای انقلابشان میآیند، چه پیاده، چه سواره.
راه هنوز همان راه است و دشمن هنوز همان دشمن.
امروز هیچکس تنها نبود، یا جمعی دوستانه بودند یا خانوادگی.
این مردم خستگی ناپذیرند و امیدوارند به آینده روشن که حتی ابر تاریک تحریمها هم نمیتواند جلوی نور آن را بگیرد و بسیار خوب بلدند که چطور از تهدیدها فرصت بسازند.
امروز تا چشم کار میکرد خودرو و موتور بود و سبز و سفید و سرخ پرچم ایران و عهد دیرینی که سینه به سینه و نسل به نسل منتقل میشود.
خیلی از کسانی که امروز در جشن پیروزی انقلاب اسلامی شرکت کردند، در مسیری قدم گذاشتند که ۴۲ سال پیش یا نبودند و یا سن و سال کمی داشتند و این نشان میدهد این مسیر هیچ وقت خالی نخواهد ماند.