پخش زنده
امروز: -
هشدار وزیر اطلاعات به اقدامات ضد ایرانی دولت امریکا
وزیر اطلاعات ایران می گوید بر اساس فتوای رهبری سلاح هسته ای حرام است اما اگر ما را به آن سمت هول دهند دیگر تقصیر ایران نیست.
سید محمود علوی وزیر اطلاعات دوشنبه شب در یک برنامه تلویزیونی در تشریح وضعیت امنیتی کشور به موضوع خروج امریکا از توافق هسته ای با ایران پرداخت و نکات مهمی را در این زمینه مطرح کرد.
نکته اول اینکه امریکا بود که از برجام خارج شد و با اعمال فشارهای حداکثری مفاد برجام را نقض کرد و کاهش تعهدات ایران اقدامی واکنشی بود.
نکته دوم اینکه تنها راهی که امریکایی ها برای اجرای برجام دارند برداشتن یکباره تحریم هاست تا ایران نیز به تعهدات خود عمل کند.
نکته سوم اینکه امریکا با خروج از برجام و اعمال تحریم های یکجانبه و غیرقانونی به ایران خسارت وارد کرد و باید غرامت پرداخت کند چنانچه اگر یک کشور به کشور دیگری حمله نظامی کند باید غرامت بدهد.
نکته چهارم اینکه ایران عجله‌ای برای بازگشت امریکا به برجام و رفع تحریم ها ندارد چرا که از این مهلت استفاده کرده مشکل تحریم‌ها را رفع و اثر آن را خنثی کرده است.
این نکته به این معنی است که در امریکا تصور نکند با ادامه تحریم‌های یک جانبه میتواند از تهران امتیاز بگیرد یا اینکه بدون بازگشت مشروط به برجام بخواهد از مکانیسم ماشه استفاده کند.
نکته پنجم اینکه صنعت هسته ای ایران صلح آمیز است و فتوای رهبر معظم انقلاب اسلامی نیز تولید سلاح هسته ای را حرام اعلام کرده است اما اگر جمهوری اسلامی ایران را به آن سمت هول بدهند دیگر تقصیر ایران نیست بلکه تقصیر آنهایی است که ایران را هول داده‌اند.
برای نخستین بار است که یک مقام مسئول به امریکا و متحدانش هشدار می دهد که با اقدامات و رفتار غیر قانونی خود ایران را به سمت سلاح هسته ای هول ندهند و این هشدار نتیجه بازی غرب برای محروم کردن ایران از استفاده صلح آمیز از انرژی هسته ای است.
جمهوری اسلامی ایران عضو آژانس بین‌المللی انرژی اتمی و معاهده منع تولید سلاح هسته‌ای یا ان‌پی‌تی را امضا کرده است و بر اساس تصریح قوانین آژانس حق دارد از انرژی هسته‌ای در مصارف صلح آمیز از جمله غنی سازی اورانیوم برای تولید سوخت نیروگاههای برق استفاده کند ضمن اینکه آژانس نیز موظف است در این مسیر اعضا را کمک کند.
در چارچوب این قوانین تا کنون ایران اقدام به غنی سازی اورانیوم برای مصارف صلح‌آمیز کرده است ضمن اینکه این برنامه تحت نظارت شدید بازرسان آژانس بین المللی انرژی اتمی قرار دارد و در ذیل این همکاری‌ها ایران حتی به طور داوطلبانه اجازه داده است که بازرسان آژانس فراتر از پروتکل الحاقی از برنامه هسته ای اش بازرسی نماید تا تردیدی در ماهیت صلح آمیز آن به وجود نیاید. ضم ناینکه سازمان های اطلاعاتی امریکا نیز اذعان کرده اند که فعالیت غیر صلح آمیز در برنامه هسته ای ایران وجود ندارد.
اما با این حال امریکا و متحدان غربی اش با نادیده گرفتن این حقوق و اعمال تحریم‌های غیرقانونی و ادعاهای واهی علیه ایران سعی کرده‌اند تا تهران را از داشتن برنامه هسته‌ای محروم نمایند.
با وجود این فشارها ایران توانست توانمندی خود را در دانش هسته‌ای با بومی سازی آن و تولید صفحه های سوخت برای راکتور اتمی تهران به اثبات برساند و غرب در سال ۲۰۱۵ توافق هسته‌ای با ایران را برای محدود سازی برنامه هسته ای کشور به مدت محدود امضا کرد ومتعهد شد تحریم های هسته ای را لغو نماید.
بر اساس این توافق در ازای محدودیتهای هسته ای تا سال ۲۰۲۵ تحریم ها علیه کشور لغو می شد اما با آمدن ترامپ به کاخ سفید در سال ۲۰۱۸ او امریکا را از برجام خارج کرد و با اعمال تحریم های یکجانبه و تحریم های ثانویه خواستار توافق گسترده‌تری با ایران شد که علاوه بر تغییر بندهای غروب هسته ای برنامه موشکی و نقش منطقه ای نیز در آن گنجانده شود.
فشارهای حداکثری ترامپ سبب شد تا ایران هم بر اساس بند ۳۶ برجام گام های پنجگانه ای را در کاهش تعهدات اصلی خود بردارد و به سرعت توانایی خود را در غنی سازی اورانیوم تا سطح ۲۰ درصد به نمایش بگذارد
این شرایط همچنان ادامه داشت تا اینکه جو بایدن نامزد دمو کرات ها که منتقد خروج امریکا از برجام بود و وعده انتخاباتی می‌داد که در صورت پیروزی در انتخابات, امریکا را به برجام باز خواهد گرداند در انتخابات ریاست جمهوری پیروز شد.
اما بایدن و تیم همراهش در روزهای اخیر در مورد برجام مواضع ضد و نقیضی را بیان کرده اند که در یک جمع‌بندی به نظر می رسد این مواضع تکرار همان رویکرد شکست خورده ترامپ در خصوص توافق هسته ای است.
سخن گفتن از توافقی گسترده تر و طولانی تر و باقی ماندن تحریم‌ها و رفع جزئی تحریم‌ها همه از مواردی است که شبیه رویکرد دولت ترامپ درباره برجام است.
این مواضع سبب شد تا مجلس شورای اسلامی از دولت بخواهد بازرسی از تاسیسات هسته‌ای را محدود نماید تا شاید طرف مقابل به تعهدات خود عمل کند.
در چنین شرایطی افکار عمومی در ایران نیز می پرسند ما که تحت شدیدترین تحریم ها قرار داریم چرا به سمت تولید سلاح هسته ای گام بر نمی داریم و در واقع همان گونه که پیشرفت ایران در تولید سلاح های متعارف موجب شده تا سایه جنگ از کشور برطرف شود این پرسش از سوی افکار عمومی مطرح می‌شود که در محیطی که رژیم صهیونیستی با داشتن زرادخانه هسته ای و تهدید به حمله نظامی به ایران وجود دارد و نفوذ چند کشور غربی دارای سلاح هسته‌ای در شورای امنیت سبب اعمال تحریم های شدید علیه ایران شده است چرا سلاح هسته ای تولید نمی کنیم؟
استدلال افکار عمومی نیز این است ما که برنامه صلح‌آمیز هسته‌ای داریم تحت فشارهای تحریمی قرار گرفته‌ایم که یک کشور مسلح به سلاح هسته‌ای باید تحت فشارهای قرار بگیرد. این مطالبات محصول و نتیجه فشارهای غیرقانونی است که از سوی امریکا و متحدانش علیه ایران اعمال می شود و وزیر اطلاعات در این خصوص به غرب هشدار می دهد.
واقعیت مسئله نیز این است که تهران اگر قصد تولید سلاح هسته‌ای داشت تا کنون اقدام کرده و به سلاح هسته‌ای نیز دست یافته بود اما چون نیت چنین اقدامی را نداشت در این مسیر گام نگذاشت.
به نظر می رسد امریکا و متحدان غربی اش به جای هول دادن ایران به سمت تولید سلاح هسته ای بهتر است از بازی شکست خورده پلیس خوب و بد دست بردارند و با شناسایی حقوق هسته ای ایران به عنوان یک عضو آژانس بین المللی انرژی اتمی و برداشتن همه تحریم ها به تعهدات خود در برجام عمل نمایند.
ضمن اینکه باید گفت در سال ۲۰۲۵ محدودیتهای هسته‌ای ایران به پایان خواهد رسید و در آن مرحله برای مطمئن شدن از ماهیت صلح آمیز برنامه هسته ای ایران اجرای پروتکل الحاقی می تواند به همه بهانه ها پایان دهد.
البته به نظر می‌رسد فشارهای آمریکا و متحدانش علیه برنامه هسته ای ایران بهانه ای بیش نیست و آنها با گفتمان تمدنی ایران مشکل دارند که گفتمان استقلال و نفی سلطه و دفاع از مظلوم است.
این که امریکا و متحدانش می‌گویند برنامه موشکی و نقشه منطقه ای ایران هم باید در توافق گنجانده شود موید این ارزیابی است چرا که در همین منطقه غرب آسیا اکنون کدام کشور است که بیشتر از ایران در منطقه دخالت نداشته باشد آن هم از نوع دخالت منفی.
تحرکات ترکیه در سوریه و لیبی و عراق یا تحرکات و اقدامات نظامی عربستان و امارات در یمن، سوریه، عراق، لیبی، قطر، بحرین ولبنان و ده ها مورد از این دست چرا با سکوت یا حتی با حمایت سیاسی و تسلیحاتی غرب روبرو شده است؟ حمایت سیاسی ونظامی از ائتلاف متجاوز سعودی و مداخله دریمن نمونه بارزی در این خصوص است.
برنامه موشکی ایران نیز بهانه ای بیش نیست در غیر اینصورت چگونه است که بودجه های نظامی کشورهای کوچک حوزه جنوبی خلیج فارس مانند امارات یا عربستان چندین برابر بودجه دفاعی ایران است؟
یا اینکه چگونه است که غربی ها از تهدید برنامه موشکی ایران سخن می گویند اما به عربستان و امارات صدها میلیارد دلار سلاح و موشک و جنگنده های پیشرفته می فروشند آنهم در حالیکه این کشورها با همین سلاح ها یمن را به ویرانه تبدیل کرده اند و هزاران غیرنظامی را به شهادت رسانده اند.
----------------------------------------------------------------
نکته اول اینکه امریکا بود که از برجام خارج شد و با اعمال فشارهای حداکثری مفاد برجام را نقض کرد و کاهش تعهدات ایران اقدامی واکنشی بود.
نکته دوم اینکه تنها راهی که امریکایی ها برای اجرای برجام دارند برداشتن یکباره تحریم هاست تا ایران نیز به تعهدات خود عمل کند.
نکته سوم اینکه امریکا با خروج از برجام و اعمال تحریم های یکجانبه و غیرقانونی به ایران خسارت وارد کرد و باید غرامت پرداخت کند چنانچه اگر یک کشور به کشور دیگری حمله نظامی کند باید غرامت بدهد.
نکته چهارم اینکه ایران عجله‌ای برای بازگشت امریکا به برجام و رفع تحریم ها ندارد چرا که از این مهلت استفاده کرده مشکل تحریم‌ها را رفع و اثر آن را خنثی کرده است.
این نکته به این معنی است که در امریکا تصور نکند با ادامه تحریم‌های یک جانبه میتواند از تهران امتیاز بگیرد یا اینکه بدون بازگشت مشروط به برجام بخواهد از مکانیسم ماشه استفاده کند.
نکته پنجم اینکه صنعت هسته ای ایران صلح آمیز است و فتوای رهبر معظم انقلاب اسلامی نیز تولید سلاح هسته ای را حرام اعلام کرده است اما اگر جمهوری اسلامی ایران را به آن سمت هول بدهند دیگر تقصیر ایران نیست بلکه تقصیر آنهایی است که ایران را هول داده‌اند.
برای نخستین بار است که یک مقام مسئول به امریکا و متحدانش هشدار می دهد که با اقدامات و رفتار غیر قانونی خود ایران را به سمت سلاح هسته ای هول ندهند و این هشدار نتیجه بازی غرب برای محروم کردن ایران از استفاده صلح آمیز از انرژی هسته ای است.
جمهوری اسلامی ایران عضو آژانس بین‌المللی انرژی اتمی و معاهده منع تولید سلاح هسته‌ای یا ان‌پی‌تی را امضا کرده است و بر اساس تصریح قوانین آژانس حق دارد از انرژی هسته‌ای در مصارف صلح آمیز از جمله غنی سازی اورانیوم برای تولید سوخت نیروگاههای برق استفاده کند ضمن اینکه آژانس نیز موظف است در این مسیر اعضا را کمک کند.
در چارچوب این قوانین تا کنون ایران اقدام به غنی سازی اورانیوم برای مصارف صلح‌آمیز کرده است ضمن اینکه این برنامه تحت نظارت شدید بازرسان آژانس بین المللی انرژی اتمی قرار دارد و در ذیل این همکاری‌ها ایران حتی به طور داوطلبانه اجازه داده است که بازرسان آژانس فراتر از پروتکل الحاقی از برنامه هسته ای اش بازرسی نماید تا تردیدی در ماهیت صلح آمیز آن به وجود نیاید. ضم ناینکه سازمان های اطلاعاتی امریکا نیز اذعان کرده اند که فعالیت غیر صلح آمیز در برنامه هسته ای ایران وجود ندارد.
اما با این حال امریکا و متحدان غربی اش با نادیده گرفتن این حقوق و اعمال تحریم‌های غیرقانونی و ادعاهای واهی علیه ایران سعی کرده‌اند تا تهران را از داشتن برنامه هسته‌ای محروم نمایند.
با وجود این فشارها ایران توانست توانمندی خود را در دانش هسته‌ای با بومی سازی آن و تولید صفحه های سوخت برای راکتور اتمی تهران به اثبات برساند و غرب در سال ۲۰۱۵ توافق هسته‌ای با ایران را برای محدود سازی برنامه هسته ای کشور به مدت محدود امضا کرد ومتعهد شد تحریم های هسته ای را لغو نماید.
بر اساس این توافق در ازای محدودیتهای هسته ای تا سال ۲۰۲۵ تحریم ها علیه کشور لغو می شد اما با آمدن ترامپ به کاخ سفید در سال ۲۰۱۸ او امریکا را از برجام خارج کرد و با اعمال تحریم های یکجانبه و تحریم های ثانویه خواستار توافق گسترده‌تری با ایران شد که علاوه بر تغییر بندهای غروب هسته ای برنامه موشکی و نقش منطقه ای نیز در آن گنجانده شود.
فشارهای حداکثری ترامپ سبب شد تا ایران هم بر اساس بند ۳۶ برجام گام های پنجگانه ای را در کاهش تعهدات اصلی خود بردارد و به سرعت توانایی خود را در غنی سازی اورانیوم تا سطح ۲۰ درصد به نمایش بگذارد
این شرایط همچنان ادامه داشت تا اینکه جو بایدن نامزد دمو کرات ها که منتقد خروج امریکا از برجام بود و وعده انتخاباتی می‌داد که در صورت پیروزی در انتخابات, امریکا را به برجام باز خواهد گرداند در انتخابات ریاست جمهوری پیروز شد.
اما بایدن و تیم همراهش در روزهای اخیر در مورد برجام مواضع ضد و نقیضی را بیان کرده اند که در یک جمع‌بندی به نظر می رسد این مواضع تکرار همان رویکرد شکست خورده ترامپ در خصوص توافق هسته ای است.
سخن گفتن از توافقی گسترده تر و طولانی تر و باقی ماندن تحریم‌ها و رفع جزئی تحریم‌ها همه از مواردی است که شبیه رویکرد دولت ترامپ درباره برجام است.
این مواضع سبب شد تا مجلس شورای اسلامی از دولت بخواهد بازرسی از تاسیسات هسته‌ای را محدود نماید تا شاید طرف مقابل به تعهدات خود عمل کند.
در چنین شرایطی افکار عمومی در ایران نیز می پرسند ما که تحت شدیدترین تحریم ها قرار داریم چرا به سمت تولید سلاح هسته ای گام بر نمی داریم و در واقع همان گونه که پیشرفت ایران در تولید سلاح های متعارف موجب شده تا سایه جنگ از کشور برطرف شود این پرسش از سوی افکار عمومی مطرح می‌شود که در محیطی که رژیم صهیونیستی با داشتن زرادخانه هسته ای و تهدید به حمله نظامی به ایران وجود دارد و نفوذ چند کشور غربی دارای سلاح هسته‌ای در شورای امنیت سبب اعمال تحریم های شدید علیه ایران شده است چرا سلاح هسته ای تولید نمی کنیم؟
استدلال افکار عمومی نیز این است ما که برنامه صلح‌آمیز هسته‌ای داریم تحت فشارهای تحریمی قرار گرفته‌ایم که یک کشور مسلح به سلاح هسته‌ای باید تحت فشارهای قرار بگیرد. این مطالبات محصول و نتیجه فشارهای غیرقانونی است که از سوی امریکا و متحدانش علیه ایران اعمال می شود و وزیر اطلاعات در این خصوص به غرب هشدار می دهد.
واقعیت مسئله نیز این است که تهران اگر قصد تولید سلاح هسته‌ای داشت تا کنون اقدام کرده و به سلاح هسته‌ای نیز دست یافته بود اما چون نیت چنین اقدامی را نداشت در این مسیر گام نگذاشت.
به نظر می رسد امریکا و متحدان غربی اش به جای هول دادن ایران به سمت تولید سلاح هسته ای بهتر است از بازی شکست خورده پلیس خوب و بد دست بردارند و با شناسایی حقوق هسته ای ایران به عنوان یک عضو آژانس بین المللی انرژی اتمی و برداشتن همه تحریم ها به تعهدات خود در برجام عمل نمایند.
ضمن اینکه باید گفت در سال ۲۰۲۵ محدودیتهای هسته‌ای ایران به پایان خواهد رسید و در آن مرحله برای مطمئن شدن از ماهیت صلح آمیز برنامه هسته ای ایران اجرای پروتکل الحاقی می تواند به همه بهانه ها پایان دهد.
البته به نظر می‌رسد فشارهای آمریکا و متحدانش علیه برنامه هسته ای ایران بهانه ای بیش نیست و آنها با گفتمان تمدنی ایران مشکل دارند که گفتمان استقلال و نفی سلطه و دفاع از مظلوم است.
این که امریکا و متحدانش می‌گویند برنامه موشکی و نقشه منطقه ای ایران هم باید در توافق گنجانده شود موید این ارزیابی است چرا که در همین منطقه غرب آسیا اکنون کدام کشور است که بیشتر از ایران در منطقه دخالت نداشته باشد آن هم از نوع دخالت منفی.
تحرکات ترکیه در سوریه و لیبی و عراق یا تحرکات و اقدامات نظامی عربستان و امارات در یمن، سوریه، عراق، لیبی، قطر، بحرین ولبنان و ده ها مورد از این دست چرا با سکوت یا حتی با حمایت سیاسی و تسلیحاتی غرب روبرو شده است؟ حمایت سیاسی ونظامی از ائتلاف متجاوز سعودی و مداخله دریمن نمونه بارزی در این خصوص است.
برنامه موشکی ایران نیز بهانه ای بیش نیست در غیر اینصورت چگونه است که بودجه های نظامی کشورهای کوچک حوزه جنوبی خلیج فارس مانند امارات یا عربستان چندین برابر بودجه دفاعی ایران است؟
یا اینکه چگونه است که غربی ها از تهدید برنامه موشکی ایران سخن می گویند اما به عربستان و امارات صدها میلیارد دلار سلاح و موشک و جنگنده های پیشرفته می فروشند آنهم در حالیکه این کشورها با همین سلاح ها یمن را به ویرانه تبدیل کرده اند و هزاران غیرنظامی را به شهادت رسانده اند.
----------------------------------------------------------------
رضا محمدمراد
نظر شما