عوامل خرابی پلوس خودرو

 

 

انتقال نیروی تولید شده در پیشرانه خودرو‌ها نیازمند وجود سیستم انتقال قدرت در ساختار خودرو است. سیستم‌های انتقال قدرت خودرو‌ها از بخش‌ها و اجزای گوناگونی تشکیل شده است و هماهنگی و عملکرد صحیح و همزمان آن‌ها با سیستم تعلیق خودرو باعث حرکت نرم و سواری لذت بخش خواهد بود.

 

نیروی تولید شده در پیشرانه خودرو که بر اثر احتراق سوخت‌های فسیلی مانند بنزین و تبدیل انرژی شیمیایی به مکانیکی ایجاد می‌شود نیازمند مراتبی است تا در نهایت به چرخ‌ها منتقل شود. این نیروی تولید شده در ابتدا توسط یک شفت وارد کلاچ می‌شود؛ وظیفه اصلی کلاچ خودرو انتقال یا قطع انتقال نیرو از موتور به جعبه دنده خودرو است.

 

کلاچ وظیفه دارد سرعت و دور دو محور دوار را طوری تنظیم کند که با سرعت و گشتاور برابر بچرخند یا در صورت نیاز با قطع اتصال از چرخش یکی از دو محور جلوگیری کند. پس از این اتفاق سیستم انتقال قدرت خودرو وظیفه ادامه فرایند و رساندن آن به چرخ‌ها را بر عهده دارد.

 

نیروی وارد شده به چرخ دنده در خودرو‌های دیفرانسیل جلو به وسیله‌ای قطعه‌ای به نام دیفرانسیل و در خودرو‌های دیفرانسیل عقب توسط قطعه‌ای به نام میل گاردان در سیستم انتقال قدرت توزیع می‌شود. در این جا است که به قطعه‌ای به نام پلوس (به انگلیسی Driving Shaf) بر می‌خوریم.

 

پلوس قطعه‌ای از قطعات جلوبندی خودرو است که برای انتقال نیرو به چرخ‌های خودرو به کار می‌رود. این قطعه از یک سو به دیفرانسیل یا میل گاردان و از سمتی دیگر به چرخ‌های خودرو متصل می‌شود؛ بنابر این چرخش دیفرانسیل خودرو از طریق اتصال پلوس به چرخ موجب چرخیدن آن‌ها می‌شود. همچنین با توجه به اینکه جعبه دنده در جلو یا عقب خودرو قرار گرفته باشد، نوع پلوس استفاده شده هم متفاوت است.

 

با پیشرفت صنایع خودروسازی و البته صنایع مرتبط با آن شکل پلوس‌ها هم تغییر پیدا کرد و انتقال نیرو به جای ساچمه با یک سه شاخه که در درون سر پلوس قرار دارد انجام می‌گیرد. این تغییرات موجب شده است که ضریب انتقال نیرو در پلوس‌های جدید نسبت به انواع قدیمی‌تر آن بیشتر باشد.

 

پلوس از قسمت‌های گوناگونی تشکیل شده است؛ قسمت ابتدایی پلوس به گیربکس یا دیفرانسیل خودرو متصل می‌شود تا نیروی لازم را از آن دریافت کند و از طریق میله پلوس آن را به قسمت انتهایی پلوس که به چرخ وصل شده است انتقال دهد. محل اتصال پلوس‌ها از مفاصلی تشکیل شده است که روی این مفصل‌ها قطعه‌ای منعطف و پلاستکی به نام گردگیر پلوس قرار می‌گیرد.

 

گردگیر پلوس برای محافظت از مفصل‌ها در برابر موادی مانند شن، ماسه، مایعات و دیگر موادی که باعث آسیب به مفصل می‌شوند به کار می‌روند. توصیه می‌شود مرتباً این پوشش‌ها را چک کنید و از نشت نکردن گریس از آن‌ها اطمینان حاصل کنید.

 

 

خودرو‌هایی که از سیستم درگیری همیشگی ۴ چرخ استفاده می‌کنند و به همین دلیل نیازی هم به استفاده از سیستم پلوس خلاص کن ندارند.

 

خودرو‌هایی که پلوس خلاص کن دستی دارند باید قبل از ورودشان به مسیر‌های سخت مانند برف و صحرا، پلوس‌ها یشان قفل شود، چون که در صورت ایستادن و و فعال کردن دنده کمک، ممکن است خودرو در مکان‌های سخت گیر کند

 

در برخی از خودرو‌ها هم پلوس خلاص کن اتوماتیک تعبیه شده و در زمانی که دنده کمک را فعال می‌کنید پلوس‌ها قفل می‌شوند و در زمان برگشت به حالت دو چرخ آزاد می‌گردند. مثل تویوتا لندکروز، پاترول، نیسان رونیز

 

در زمان‌هایی که پلوس خلاص کن در حالت قفل است و هرچه تلاش می‌کنیم از حالت قفل خارج نمی‌شود کافیست کمی خودرو را به عقب و جلو حرکت دهیم و نباید به آن ضربه زنیم.

 

 

پارگی گردگیر و خشک کارکردن پلوس

 

 انجام حرکات ناگهانی Take off (ریختن ساچمه سه شاخه پلوس)

 

 شل بودن مهره‌ اتصال به سر چرخ‌ها

 

 بیرون زدن هزارخار از ناحیه گیربکس

 

 حرکت خودرو در شرایط پیچ جاده‌ای و پیوسته

 

 بالانس نبودن میله پلوس

 

وجود نداشتن واسگازین در گیربکس (قفل شدن دیفرانسیل و کله پلوس)

 

انجام بکسل کردن‌های مستمر و خارج از ظرفیت

 

 

اگر در هنگام دور زدن صدای تق تق از چرخ‌ها شنیده می‌شود، نشانه خرابی سرپلوس است. در صورت نادیده گرفتن می‌تواند تاثیرات زیان باری به همراه داشته باشد که مهمترین این اثرات شامل:

 

شکسته شدن محفظه ساچمه‌ها و قفل شدن چرخ

 

در صورت شکسته شدن محفظه ساچمه‌ها می‌تواند باعث قفل شدن فرمان شود.

 

شکسته شدن پلوس در سرعت بالا باعث آسیب جدی گیربکس می‌شود.

 

در برخی موارد احتمال از دست دادن کنترل خودرو و چپ کردن وجود دارد.