بایدتفاوت میگرن و سکته مغزی را بدانید

به گزارش گروه وب گردی خبرگزاری صدا و سیما؛ حملات میگرن بیشتر به واسطه ایجاد سردرد‌هایی شدید شناخته شده هستند. سکته‌های مغزی با علائمی مانند بی حسی و ضعف در یک سمت بدن، گفتار نامفهوم، سردرگمی، کاهش بینایی یا دوبینی، سرگیجه، و از دست دادن تعادل و هماهنگی تشخیص داده می‌شوند.

اما برخی حملات میگرن نیز موجب بی حسی، ضعف، مشکلات گفتاری، سردرگمی، تغییرات بینایی و سرگیجه می‌شوند؛ و برخی موارد سکته مغزی نیز موجب سردرد ناگهانی و شدید می‌شوند.

با توجه به همپوشانی علائم میگرن و سکته مغزی، بیان این که کدام یک را تجربه می‌کنید و این که باید به اتاقی تاریک و آرام رفته یا بلافاصله با اورژانس تماس بگیرید، می‌تواند دشوار باشد.

برای پیچیدگی بیشتر شرایط، این امکان وجود دارد که فرد به طور همزمان یک حمله میگرن و یک سکته مغزی را تجربه کند.

میگرن یک اختلال عصبی است که با اپیزود‌های مکرر علائم که حمله نامیده می‌شود، و به طور معمول شامل سردرد همراه با حالت تهوع، استفراغ، و حساسایت به نور، لمس، بو، یا صدا می‌شود، مشخص می‌شود. زنجیره رویداد‌هایی که هنگام بروز حمله میگرن در مغز رخ می‌دهند، پیچیده است و به طور کامل درک نشده است. یک نظریه که در آوریل ۲۰۱۵ در نشریه the Journal of Neuroscience منتشر شد، این است که حمله میگرن شبکه‌های عصبی در مغز را شامل می‌شود که هنگام تحریک شدن موجب ترشح انواع مختلف مواد شیمایی به نام نوروپپتید‌ها می‌شوند. نوروپپتید‌ها به نوبه خود موجب گشاد یا تنگ شدن رگ‌های خونی می‌شوند که به بروز علائم مرتبط با میگرن منجر می‌شود.

در سکته مغزی جریان خون به بخشی از مغز کاهش می‌یابد. یک سکته مغزی می‌تواند به واسطه انسداد در یک رگ خونی شکل بگیرد که به نام سکته مغزی ایسکمیک شناخته می‌شود یا به واسطه پارگی رگ خونی و نشت خون رخ دهد که به نام سکته مغزی هموراژیک شناخته می‌شود. در هر مورد، بخشی از مغز که توسط آن رگ خونی تغذیه می‌شده است با کمبود اکسیژن و مواد مغذی مواجه می‌شود که آسیب دیدگی یا مرگ آن قسمت از مغز را به همراه دارد. سکته مغزی حتی می‌تواند مرگبار باشد، به ویژه اگر بخشی از مغز تحت تاثیر قرار گرفته باشد که وظیفه کنترل تنفس و دیگر اندام‌های کلیدی، مانند قلب را بر عهده دارد.

میگرن و سکته مغزی می‌توانند موجب نقائص عصبی کانونی یا عملکرد غیر عادی در بخش‌های خاص بدن شود. نقائص عصبی کانونی می‌تواند شامل ضعف یا از دست دادن کنترل عضلات، بی حسی و گزگز در یک بخش از بدن، و مشکلات گفتاری، بینایی، یا شنوایی ناشی از مشکلی در مغز یا سیستم عصبی شود.

 

میگرن با آئورا نوعی میگرن است که به طور معمول با سکته مغزی اشتباه گرفته می‌شود. آئورا در میگرن همراه با آئورا مجموعه‌ای از علائم بینایی، حسی یا دیگر علائم سیستم عصبی است که به طور معمول بین چند دقیقه تا یک ساعت ادامه می‌یابند و به طور معمول پیش از مرحله سردرد یک حمله میگرن ظاهر می‌شود. این امکان وجود دارد که فرد علائم آئورا را بدون سردرد داشته باشد.

شایع‌ترین علائم آئورا شامل موارد دیداری مانند نور‌های چشمک زن یا وجود لکه‌ها و خطوط زیگزاگ در میدان دید فرد می‌شود. از دیگر علائم آئورا می‌توان به از دست دادن بینایی برای مدتی کوتاه، گزگز یا بی حسی در صورت، دست‌ها یا دیگر نقاط بدن، شنیدن صدا‌هایی مانند زنگ یا موسیقی، و مشکلات گفتاری و زبانی مانند ناتوانی در بیان واژه‌ها و گفار نامفهوم اشاره کرد. هر یک از این موارد به راحتی ممکن است نشانه‌ای از سکته مغزی در نظر گرفته شوند.

نوع دیگر میگرن که می‌تواند علائمی شبیه سکته مغزی داشته باشد، یک شرایط ارثی نادر به نام میگرن همی‌پلژیک خانوادگی یا میگرن همی‌پلژیک انفرادی است، اگر این شرایط فقط در یک فرد در یک خانواده رخ دهد. علائم حمله میگرن همی‌پلژیک همانند میگرن با آئورا است، اما شامل ضعف حرکتی یا عضلانی در یک سمت بدن نیز می‌شود که ممکن است برای روز‌ها یا حتی هفته‌ها ادامه داشته باشد. در موارد نادر، میگرن همی‌پلژیک می‌تواند موجب تب، سردرگمی، از دست دادن هوشیاری یا حتی کما شود.

 

اگر برای نخستین بار است که میگرن را تجربه می‌کنید و دارای علائم غیر عادی همراه با آن هستید، این می‌تواند تجربه‌ای بسیار ترسناک باشد.

اگر علائمی را تجربه می‌کنید که می‌توانند نشان دهنده سکته مغزی یا میگرن باشند، از جمله سردرگمی، ناتوانی ناگهانی در حرکت دادن صورت، دست یا پا به ویژه در یک سمت بدن، و دشواری در تکلم بررسی احتمال سکته مغزی همواره ایده خوبی است.

افراد مبتلا به سردرد‌های میگرنی به طور معمول با علائم خود آشنا هستند و در صورت مواجهه با نشانه‌های هشداردهنده سکته مغزی که شامل بی حسی ناگهانی، افت بینایی و ضعف می‌شوند باید این شرایط را جدی بگیرند.

به عنوان یک قانون کلی، میگرن به طور معمول موجب احساساتی مانند گزگز، و مشاهده نور‌های چشمک‌زن یا لکه‌ها می‌شود، در شرایطی که سکته مغزی با از دست دادن احساسات مانند بی حسی یا ضعف و افت بینایی پیوند خورده است.

تفاوت دیگری که می‌توان مد نظر قرار داد این است که علائم سکته مغزی به طور معمول ناگهانی رخ می‌دهند، در شرایطی که علائم میگرن به طور معمول به تدریج و طی چند ساعت ظاهر می‌شوند.

 

در شرایطی که میگرن به طور معمول موجب سکته مغزی نمی‌شود، تجربه میگرن با آئورا می‌تواند افراد را با خطر اندکی بیشتر برای سکته مغزی مواجه سازد. این افزایش به طور معمول کم است و افرادی که میگرن دارند باید علائم خود را شناسایی کرده و با ترس سکته مغزی زندگی نکنند.

زمانی که سکته مغزی به عنوان عارضه میگرن با آئورا رخ می‌دهد، سکته مغزی میگرنی نامیده می‌شود. سکته مغزی میگرنی یک اتفاق غیر معمول است.

 

با توجه به این که میگرن با آئورا یک عامل خطر عروقی است، بهترین کاری که افراد مبتلا به میگرن می‌توانند انجام دهند، کاهش عوامل خطر برای سکته مغزی است که البته هر فردی باید به آن‌ها توجه داشته باشد.

به گفته مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری آمریکا، دلایل اصلی سکته مغزی شامل فشار خون بالا، کلسترول بالا، سیگار کشیدن، چاقی و دیابت می‌شوند.

شما می‌توانید خطر سکته مغزی را با دنبال کردن یک رژیم غذایی سالم، حفظ وزن سالم، ورزش کردن، ترک سیگار، و پرهیز از نوشیدن بیش از حد الکل کاهش دهید. مراجعه به پزشک برای کنترل بیماری‌هایی که به آن‌ها مبتلا هستید از جمله فشار خون بالا، کلسترول بالا، دیابت و بیماری قلبی نیز به کاهش خطر سکته مغزی کمک خواهد کرد. پزشک می‌تواند به ترک عادت سیگار کشیدن شما نیز کمک کند.

زنانی که در سن باروری قرار دارند و به میگرن مبتلا هستند، درباره روش‌های پیشگیری از بارداری می‌توانند با پزشک خود مشورت کنند. بنابر یک بررسی که در نشریه Current Headache and Pain Reports منتشر شد، در شرایطی که فرمولاسیون‌های قدیمی قرص‌های ضد بارداری با مقادیر بالاتر استروژن خطر سکته مغزی را به ویژه بین زنانی که سیگار می‌کشند، افزایش می‌دهد، اما استفاده از دارو‌های ضد بارداری هورمونی با دوز پایین به نظر نمی‌رسد زنان سالم مبتلا به میگرن را با خطر اضافه مواجه سازد.