پخش زنده
امروز: -
شماره دوم «مجله باستان‌شناسی» منتشر شد
شماره دوم از سومین دوره «مجله باستان‌شناسی» مشتمل بر ۸ مقاله در حوزه باستان‌شناسی به همت دبیرخانه نشریات پژوهشگاه میراث‌فرهنگی و گردشگری چاپ و منتشر شد.
به گزارش خبرنگار حوزه میراث فرهنگی گروه علمی فرهنگی هنری خبرگزاری صدا و سیما به نقل از روابط عمومی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری، «مجله باستان‌شناسی» پژوهشکده باستان‌شناسی ایران، با رویکردی علمی - پژوهشی به صورت فصلنامه دو زبانه (فارسی و انگلیسی) در زمینه‌های باستان‌شناسی و علومی که رویکرد باستان‌شناسانه دارند، منتشر می‌شود.
در این شماره مقالات «جستاری در گاهنگاری عصر آهن ۳ فارس برپایۀ تاریخ گذاری‌هایی مطلق از تپۀ قصردشت»، «سیری بر هنر صخره‌ای»، «بررسی و گمانه زنی باستان‌شناختی در استحکامات دفاعی مزدوران و کلات نادری»، «نقش عوامل جغرافیایی در الگوی پراکندگی محوطه‌های اشکانی در حوضۀ رودخانۀ چهل چای مینودشت»، «تحلیل استقرار‌های بخش چاه دادخدا شهرستان قلعه گنج»، «حوزۀ فرهنگی جازموریان، پژوهشی در زمینۀ ساختار ارگ و تپه منار در شهر بلقیس (اسفراین کهن) با تأکید بر یافته‌های هفتمین فصل کاوش‌های باستان‌شناختی»، «محوطۀ پارینه سنگی میرک (سمنان)؛ نتایج مقدماتی از کاوش‌های فصول»، «غیبتِ «حقّ مؤلف» و نکته‌هایی چند دربارۀ «هیئت باستان شناسی ایرانی- فرانسوی در بم» به چاپ رسیده‌اند.
درمقاله «جستاری در گاهنگاری عصر آهن ۳ فارس برپایۀ تاریخگذاری‌هایی مطلق از تپۀ قصردشت» نوشته محمدتقی عطائی، فرانک بحرالعلومی، مرجان مشکور ومولودسادات عظیمی می‌خوانیم: چهارچوب منطقه‌ای گاهنگاری فارس با تحقیقات لویی واندن برگ در آغاز دهۀ ۱۹۵۰ میلادی پی ریزی شد و با ادامۀ پژوهش ها، چند وقفۀ فرهنگی در تسلسل آن نمایان گشت. یکی از وقفه‌های فرهنگی در این گاهنگاری، مربوط به میان مرحلۀ تیموران الف و دورۀ هخامنشی است که در حدود ۳۰۰ سال (از حدود ۹۰۰ تا ۶۰۰ پ م.) تخمین زده شده و کوشش در جهت پوشش این وقفۀ فرهنگی از آن نظر که همزمان با ورود پارسیان نخستین به فارس بوده، از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است.
درباره پارسیان نخستین، فرض بر آن بوده که، چون آنان قبایلی چادرنشین می‌بوده اند، بنابراین کشف استقرارگاه‌های آن‌ها آسان نخواهد بود که برای نخستین بار با کاوش‌های انجام گرفته در تپۀ قصردشت، موادی از این برهۀ فرهنگی کشف شده که پیشتر از وجود آن‌ها بی اطلاع بودیم. در این مقاله، دربارۀ تاریخ گذاری مطلق (رادیو کربن-ترمولومینسانس) گونه‌های سفالی مکشوفه از تپۀ قصردشت بحث شده و نشان داده می‌شود که سفال‌های نویافته از این تپه، می‌تواند وقفۀ فرهنگی میان مرحلۀ تیموران الف و دورۀ هخامنشی را پوشش دهد.
در این شماره مقالات «جستاری در گاهنگاری عصر آهن ۳ فارس برپایۀ تاریخ گذاری‌هایی مطلق از تپۀ قصردشت»، «سیری بر هنر صخره‌ای»، «بررسی و گمانه زنی باستان‌شناختی در استحکامات دفاعی مزدوران و کلات نادری»، «نقش عوامل جغرافیایی در الگوی پراکندگی محوطه‌های اشکانی در حوضۀ رودخانۀ چهل چای مینودشت»، «تحلیل استقرار‌های بخش چاه دادخدا شهرستان قلعه گنج»، «حوزۀ فرهنگی جازموریان، پژوهشی در زمینۀ ساختار ارگ و تپه منار در شهر بلقیس (اسفراین کهن) با تأکید بر یافته‌های هفتمین فصل کاوش‌های باستان‌شناختی»، «محوطۀ پارینه سنگی میرک (سمنان)؛ نتایج مقدماتی از کاوش‌های فصول»، «غیبتِ «حقّ مؤلف» و نکته‌هایی چند دربارۀ «هیئت باستان شناسی ایرانی- فرانسوی در بم» به چاپ رسیده‌اند.
درمقاله «جستاری در گاهنگاری عصر آهن ۳ فارس برپایۀ تاریخگذاری‌هایی مطلق از تپۀ قصردشت» نوشته محمدتقی عطائی، فرانک بحرالعلومی، مرجان مشکور ومولودسادات عظیمی می‌خوانیم: چهارچوب منطقه‌ای گاهنگاری فارس با تحقیقات لویی واندن برگ در آغاز دهۀ ۱۹۵۰ میلادی پی ریزی شد و با ادامۀ پژوهش ها، چند وقفۀ فرهنگی در تسلسل آن نمایان گشت. یکی از وقفه‌های فرهنگی در این گاهنگاری، مربوط به میان مرحلۀ تیموران الف و دورۀ هخامنشی است که در حدود ۳۰۰ سال (از حدود ۹۰۰ تا ۶۰۰ پ م.) تخمین زده شده و کوشش در جهت پوشش این وقفۀ فرهنگی از آن نظر که همزمان با ورود پارسیان نخستین به فارس بوده، از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است.
درباره پارسیان نخستین، فرض بر آن بوده که، چون آنان قبایلی چادرنشین می‌بوده اند، بنابراین کشف استقرارگاه‌های آن‌ها آسان نخواهد بود که برای نخستین بار با کاوش‌های انجام گرفته در تپۀ قصردشت، موادی از این برهۀ فرهنگی کشف شده که پیشتر از وجود آن‌ها بی اطلاع بودیم. در این مقاله، دربارۀ تاریخ گذاری مطلق (رادیو کربن-ترمولومینسانس) گونه‌های سفالی مکشوفه از تپۀ قصردشت بحث شده و نشان داده می‌شود که سفال‌های نویافته از این تپه، می‌تواند وقفۀ فرهنگی میان مرحلۀ تیموران الف و دورۀ هخامنشی را پوشش دهد.
نظر شما