چرا زینب کبری (س) را عقیلة‌العرب می‌خوانند؟

این بانوی بزرگوار، خدمت جدشان پیغمبر خدا (ص)، پدر و مادر گرامی‌شان حضرت علی (ع) و حضرت زهرا (س) بودند و چون ظرفیت فوق‌العاده‌ای داشتند توانستند محضر ائمه اطهار (ع) را تا امام باقر (ع) درک کند.

به گزارش گروه وب گردی خبرگزاری صدا و سیما، حضرت زینب (س) در طول حیات پر خیر و برکتش محضر هفت معصوم را درک کرده است، آن چنان از مقام والایی برخوردار بود که امام معصوم درباره‌اش می‌فرماید: «انت بحمدالله عالمة بلا معلمة».

زینب کبری (س) دُرّ زهرای مرضیه (س) از دست پسر عموی پیغمبر، امیرالمؤمنین (ع) غذا و خوراک خورده و رشد کرده است؛ نموّی قدسی و پاکیزه داشته و پنج تن اهل کساء نسبت به تربیت، پرورش، تعلیم او کوشش کرده‌اند، مربی و مؤدب و معلم این بانوی بزرگوار بوده‌اند.

حجت‌الاسلام حسن پناهی‌آزاد، عضو پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی درباره چرایی اختصاص لقب «عقیلة‌العرب» به حضرت زینب (س) این چنین می‌گوید: یکی از القاب حضرت زینب (س) عقیلة‌العرب یا عقیله بنی هاشم است و بنابر قول بعضی از ادبای عرب، «ة» عقیلة‌العرب تای تأنیث است، اما اگر به شکل دقیق‌تر بررسی شود، تای مبالغه است نه تای تأنیث؛ بنابراین عقیل یک فرد خردمند است و عقیلة‌العرب بانویی است که منسوب به بنی هاشم و از طرفی بسیار خردمند است.

وی ادامه می‌دهد: ماجرای نامگذاری حضرت زینب (س) این طور بود که هنگامی زینب (س) متولد شد، مادرش حضرت زهرا (س) او را نزد پدرش امیرالمؤمنین (ع) آورد و گفتند: این نوزاد را نامگذاری کنید، حضرت فرمود: من از رسول خدا (ص) در این امر سبقت نمی‌گیرم؛ در این ایام پیامبر اکرم (ص) به مسافرت رفته بودند، اما بعد از بازگشت ایشان، امیرالمؤمنین (ع) به پیامبر (ص) عرض کردند که نامی را برای این فرزند انتخاب کنید، پیامبر (ص) فرمودند: من نیز در نامگذاری این نوزاد بر خداوند متعال سبقت نمی‌گیرم، سپس جبرئیل (ع) فرود آمده و سلام خداوند را به پیامبر (ص) ابلاغ کرد و گفت: نام این نوزاد را زینب بگذارید که خداوند متعال این نام را برای او برگزیده است.

عضو پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی ابراز می‌دارد: مفهوم زینب (س) در ترکیب زبان عربی مرکب از دو اصطلاح است: «زین» و «أب»؛ «زین» به معنای زینت و افتخار پدر است و حضرت زینب (س) عملاً نیز این گونه بودند و دارای ابعاد شخصیتی مشابه پدر بزرگوارشان بودند.

حجت‌الاسلام والمسلمین علیرضا اعرافی رئیس جامعة‌المصطفی (ص) العالمیه با اشاره به علم الهی پیامی‌سان عاشورا بیان می‌کند: زینب کبری (س) از یک علم الهی برخوردار بود که امام سجاد (ع) در روایتی می‌فرماید: «انت بحمدالله عالمة بلا معلمة»؛ تو دانش لدنی داری، از این رو علم و مراتب ولایت پذیری، ولایت مداری، شجاعت و رشادت فوق‌العاده این بانوی بزرگوار، در کنار هم به ایشان یک قدرت رهبری و مدیریت داد که در عمل نیز خود را نشان داد و ما می‌بینیم که تا تاریخ است عاشورا باقی است و تا عاشورا باقی است، نقش حضرت زینب (س) نیز ماندگار خواهد ماند.

 

حجت‌الاسلام حبیب‌الله فرحزاد استاد حوزه و دانشگاه نیز با اشاره به اینکه حضرت زینب (س) در دامان هفت معصوم رشد و پرورش پیدا کرده است، اظهار می‌دارد: این بانوی بزرگوار، خدمت جدشان پیغمبر خدا (ص)، پدر و مادر گرامی‌شان حضرت علی (ع) و حضرت زهرا (س) بودند و، چون ظرفیت فوق‌العاده‌ای داشتند توانستند محضر ائمه اطهار (ع) را تا امام باقر (ع) درک کند.

این محقق و پژوهشگر علوم دینی ادامه می‌دهد: در حالات حضرت زینب (س) نقل شده است: زمانی که ایشان در دوران طفولیت در دامان علی (ع) بودند و حضرت می‌خواستند اعداد را به زینب (س) آموزش دهند، فرمودند: فرزندم بگو یک، زینب فرمودند: واحد، حضرت امیر (ع) فرمودند: بگو دو (اثنان)، اما حضرت زینب (س) باز گفتند: واحد و همین طور چندین مرتبه حضرت علی (ع) اعداد را شمردند تا زینب (س) آن‌ها را تکرار کند که حضرت زینب (س) فقط می‌فرمودند: واحد!
وی می‌افزاید: وقتی حضرت امیرالمؤمنین (ع) علت این کار را از حضرت زینب (س) جویا شد، حضرت فرمودند: منظور من از واحد، خداوند است و من خدای واحد و یکتا را نام می‌برم و چیزی بعد از ایشان قرار نمی‌دهم، بنابراین از این بیان نورانی حضرت زینب (س) مشخص می‌شود که حتی از شمارش اعداد نیز به خدای متعال توجه پیدا می‌کند و همین موضوع باعث شد تا امام علی (ع) او را در آغوش کشیده و بفرمایند: «فداکِ ابوک» پدرت به فدایت!