از گاله بافی چه میدانید؟
حصیر بافی یا گاله بافی یکی ازقدیمیترین صنایع دستی ساکنان کنار دریای خزر بخصوص مردم روستای شهید آباد دربندپی غربی بابل است.
![از گاله بافی چه میدانید؟](/files/fa/news/1399/10/16/5848080_474.jpg)
به گزارش
خبرگزاری صداوسیما مرکز مازندران، حصیر بافی از جمله بافتههای زنان و مردان روستایی استانهای شمالی است که هنوز در برخی از روستاهای مازندران به ویژه در مرکز استان رایج است.
در این هنر با استفاده از مواد اولیه ساده و ارزان میتوان وسایل کاربردی و زیبای فراوانی خلق نمود. در مازندران از نوعی حصیر به نام «کُوب» برای زیراندز استفاده میشود و برای بافت «کوب» از گیاهان خودرو، چون «گاله» و «واش» که در باتلاقها و آب بندانها میروید استفاده میکنند. به اینصورت که که بعد از ماه بهار این گیاهان را از آب بندان بریده و خشک کرده و پس از آن برای بافت استفاده میکنند.
همچنین برای تهیه زنبیل و سبد نیز از همین گیاهان استفاده میشود. گاه تهیه این مصنوعات با به کارگیری چوب و نی یاد و نوع علف به نامهای «وران» و «سازیر» انجام میشود.
براساس کاوشهای باستان شناسی در مازندران و ایران قدمت حصیر بافی به بیش از ۷ هزار سال میرسد. ابزار و وسایل مورد استفاده در حصیر بافی بسیار ساده و محدود نظیر داس، انواع کارد، اره، رنده، انبر دست، قیچی، سوزن، درفش، دفتین و سنگ نفت است.
یوسف پور گزارش میدهد