در مکتب نهج البلاغه
آثار بعثت پیامبر (ص)
خطبه ۳۳ از کتاب ارزشمند نهج البلاغه را در این مطلب وب گردی دنبال کنید.
به گزارش
خبرگزاری صداوسیما؛ در این مطلب وب گردی قصد داریم، خطبه شماره ۳۳ از کتاب ارزشمند نهج البلاغه با ترجمه محمد دشتی را مرور نماییم، ضمنا صوت خوانش حکمت و ترجمه آن ضمیمه شده است.
«ابن عباس مى گوید در سرزمین «ذى قار»، خدمت امام رفتم که داشت کفش خود را پینه مى زد، تا مرا دید، فرمود:
قیمت این کفش چقدر است گفتم بهایى ندارد. فرمود: به خدا سوگند، همین کفش بى ارزش نزد من از حکومت بر شما محبوبتر است مگر اینکه حقّى را با آن به پا دارم، یا باطلى را دفع نمایم. آنگاه از خیمه بیرون آمد و براى مردم چنین خطبه خواند»
۱. آثار بعثت پیامبر اسلام
همانا خداوند هنگامى محمد (صلّى اللّه علیه و آله و سلّم) را مبعوث فرمود که هیچ کس از عرب، کتاب آسمانى نداشت، و ادّعاى پیامبرى نمى کرد. پیامبر (صلّى اللّه علیه و آله و سلّم) مردم جاهلى را تا به جایگاه کرامت انسانى پیش برد و به رستگارى رساند، که سر نیزه هایشان کندى نپذیرفت و پیروز شدند و جامعه آنان استحکام گرفت.
۲. ویژگى هاى نظامى و اخلاقى امام على علیه السّلام
به خدا سوگند من از پیشتازان لشکر اسلام بودم تا آنجا که صفوف کفر و شرک تار و مار شد. هرگز ناتوان نشدم و نترسیدم، هم اکنون نیز همان راه را مى روم، پرده باطل را مى شکافم تا حق را از پهلوى آن بیرون آورم.
۳. شکوه از فتنه گرى قریش
مرا با قریش چه کار. به خدا سوگند، آن روز که کافر بودند با آنها جنگیدم، و هم اکنون که فریب خورده اند، با آنها مبارزه مى کنم. دیروز با آنها زندگى مى کردم و امروز نیز گرفتار آنها مى باشم. به خدا سوگند قریش از ما انتقام نمى گیرد جز به آن علّت که خداوند ما را از میان آنان برگزید و گرامى داشت. ما هم آنان را در زندگى خود پذیرفتیم، پس چنان بودند که شاعر گفته است:
«به جان خودم سوگند، هر صبح از شیر صاف نوشیدى؛ و سر شیر و خرماى بى هسته خوردى. ما این مقام و عظمت را به تو بخشیدیم در حالى که بلند مرتبت نبودى؛ و در اطراف تو با سواران خود تا صبح نگهبانى دادیم و تو را حفظ کردیم».
۳۳- و من خطبة له (علیه السلام) عند خروجه لقتال أهل البصرة، و فیها حکمة مبعث الرسل، ثم یذکر فضله و یذم الخارجین:قَالَ عَبْدُ اللَّهِ بْنُ عَبَّاسِ دَخَلْتُ عَلَى أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ (علیه السلام) بِذِی قَارٍ وَ هُوَ یَخْصِفُ نَعْلَهُ فَقَالَ لِی مَا قِیمَةُ هَذَا النَّعْلِ فَقُلْتُ لَا قِیمَةَ لَهَا فَقَالَ (علیه السلام) وَ اللَّهِ لَهِیَ أَحَبُّ إِلَیَّ مِنْ إِمْرَتِکُمْ إِلَّا أَنْ أُقِیمَ حَقّاً أَوْ أَدْفَعَ بَاطِلًا ثُمَّ خَرَجَ فَخَطَبَ النَّاسَ فَقَالَ:حکمة بعثة النبیإِنَّ اللَّهَ بَعَثَ مُحَمَّداً (صلى الله علیه وآله) وَ لَیْسَ أَحَدٌ مِنَ الْعَرَبِ یَقْرَأُ کِتَاباً وَ لَا یَدَّعِی نُبُوَّةً فَسَاقَ النَّاسَ حَتَّى بَوَّأَهُمْ مَحَلَّتَهُمْ وَ بَلَّغَهُمْ مَنْجَاتَهُمْ فَاسْتَقَامَتْ قَنَاتُهُمْ وَ اطْمَأَنَّتْ صَفَاتُهُمْ.فضل علی (علیه السلام)أَمَا وَ اللَّهِ إِنْ کُنْتُ لَفِی سَاقَتِهَا حَتَّى تَوَلَّتْ بِحَذَافِیرِهَا مَا عَجَزْتُ وَ لَا جَبُنْتُ وَ إِنَّ مَسِیرِی هَذَا لِمِثْلِهَا فَلَأَنْقُبَنَّ الْبَاطِلَ حَتَّى یَخْرُجَ الْحَقُّ مِنْ جَنْبِهِ.توبیخ الخارجین علیهمَا لِی وَ لِقُرَیْشٍ وَ اللَّهِ لَقَدْ قَاتَلْتُهُمْ کَافِرِینَ وَ لَأُقَاتِلَنَّهُمْ مَفْتُونِینَ وَ إِنِّی لَصَاحِبُهُمْ بِالْأَمْسِ کَمَا أَنَا صَاحِبُهُمُ الْیَوْمَ وَ اللَّهِ مَا تَنْقِمُ مِنَّا قُرَیْشٌ إِلَّا أَنَّ اللَّهَ اخْتَارَنَا عَلَیْهِمْ فَأَدْخَلْنَاهُمْ فِی حَیِّزِنَا فَکَانُوا کَمَا قَالَ الْأَوَّلُ:أَدَمْتَ لَعَمْرِی شُرْبَکَ الْمَحْضَ صَابِحاً * وَ أَکْلَکَ بِالزُّبْدِ الْمُقَشَّرَةَ الْبُجْرَاوَ نَحْنُ وَهَبْنَاکَ الْعَلَاءَ وَ لَمْ تَکُنْ * عَلِیّاً وَ حُطْنَا حَوْلَکَ الْجُرْدَ وَ السُّمْرَا