به گزارش گروه وبگردي خبرگزاري صدا وسيما، پیازها به سه گروه تقسیم میشوند: ریزومها، کورمها و تجه، که هر سه آنها در زیر زمین هستند و گیاه از آنها رشد میکند، اما در هر صورت تفاوتهایی با هم دارند.
کورمها لایه دار نیستند مانند گیاه تارو.
ریزومها به صورت افقی در زیر خاک رشد میکنند مانند زردچوبه.
تجهها چیزی شبیه به چشم دارد که میتواند جوانه بزند یا ریشه بدهد مانند سیب زمینی و تربچه.
انواع پیازها
پیاز گل به دو دسته عمده تقسیم میشوند: پیازهای بهاره و تابستانه
پیاز بهاره
این دسته که به پیازهای سخت نیز معروفند در پاییز کشته میشوند، در زمستان داخل زمین میمانند و در بهار گل میدهند.
برخی از انواع معروف این دسته عبارتند از لاله، زنبق، نرگس، سنبل و زعفران.
این پیازها به چند هفته هوای سرد نیاز دارند تا بتوانند از خواب بیدار شوند و با تمام انرژی گل بدهند.
پیاز تابستانه
این دسته که به پیازهای حساس نیز معروفند در بهار کاشته میشوند و در تابستان گل یا برگ میدهند. گلایل، سوسن و کالادیوم از گلهای معروف این دسته هستند.
بعضی از اعضای این دسته ممکن است اواخر تابستان یا حتی دیرتر گل بدهند مانند کوکب.
پیازهای تابستانه طاقت سرما را ندارند و باید تنها زمانی کاشته شوند که هوا گرم است و احتمال سرمازدگی وجود ندارد.
شرایط نگهداری از گلهای پیازی
پیاز گلها برای کسانی که میخواهند تازه باغبانی را شروع کنند عالی است، زیرا نیاز به تکنیک یا دانش خاصی ندارد. از آنجایی که تمام مواد مغذی لازم، در خود همین پیاز وجود دارد دیگر احتیاجی نیست تا خاک خاصی را برای آن فراهم کنیم و مراقبت از پیاز گل کار آسانی است.
تنها مشکلی که در زمان کاشت آن ممکن است پیش بیاید این است که سر و ته پیاز کجاست و باید از کدام سمت کاشته شود!
برای حل این مشکل میتوانید به سراغ گیاهانی بروید که پیاز بزرگی دارند مانند لاله یا نرگس. هرچقدر پیازها بزرگتر باشد ریشهها نیز واضحتر است و تشخیص بالا یا پایین آن راحتتر میشود.
اگر کماکان نمیتوانید بالا یا پایین گیاه را تشخیص دهید بهتر است آن را به بغل بکارید تا گیاه خودش راهش را پیدا کند.
پیازهای یک ساله به هیچ مراقبتی نیاز ندارند، ولی پیازهای چند ساله تنها به کمی کود نیاز دارند. به همین خاطر است که پیازها، گیاهی عالی برای باغچه محسوب میشوند.
حال در ادامه روش نگهداری از گلهای پیازی را شرح میدهیم.
کوددهی
گلهای پیازی یک ساله نیاز به کود ندارند. این پیازها تمام مواد مغذی مورد نیازشان را در خود ذخیره کردهاند.
اما پیازهای چند ساله مقداری از مواد مغذی خود را در خاک رها کردهاند و برای جبران آن به کود نیاز دارند. بهتر است در طول فصل رشد از کود غیر معدنی برای این پیازها استفاده کنید.
این کودها حاوی نسبت دقیقی از غلظت مواد مغذی هستند و به آرامی حل میشوند به همین خاطر اثربخشی بیشتری دارند.
کود غیر معدنی باید تنها در فصل رشد استفاده شود اگر این کود در زمان دیگری استفاده شود اثربخشی ندارد و بی مصرف میماند.
همچنین باید مراقب بود تا بیش از حد کود ندهید، زیرا گیاه را مستعد به پذیرفتن بیماری یا آفت میکند. کوددهی زیاد همچنین باعث سوختن گیاه میشود.
آبدهی
بعد از کاشت پیاز گل باید به آن آب داد. این کار باعث میشود که ریشه گیاه رشد کند و خاک در اطراف ریشه محکم شود و هوای اضافه از بین برود.
زمانی که پیاز را در عمق خاک میکارید نباید طوری آب دهید که فقط سطح خاک خیس شود بلکه باید آبدهی عمیقی انجام دهید.
بعد از گل دادن پیاز هفتهای یکبار به صورت منظم حدود سه سانت بالایی خاک را خیس کنید. اگر پیازها را در عمق کمی کاشته باشید آب دادن زیاد باعث پوسیدن آن میشود.
هرس کردن برگها
وقتی زمان گل دادن پیازها تمام شد ممکن است وسوسه شوید تا برگهای باقی مانده را از آن جدا کنید، زیرا منظره زیبایی ندارد. اما باید سعی کنید با این وسوسه مقابله کنید و برگها را فقط زمانی که خشک، پژمرده یا زرد شده باشد، بکنید.
برگهای گیاهانی مانند گلبرف یا دریمیا ماریتیما بسیار زودتر از گیاهانی مانند لاله خشک میشوند.
هرس کردن گلها
بهتر است گلهای قرار گرفته بر روی ساقههای بلند لاله را هرس کنید این کار باعث میشود که انرژی گیاه صرف ساخت یک پیاز جدید شود و برای نگه داشتن غلاف بذرها هدر نرود.
نباید اجازه دهید پیازهایی که در زیر زمین به سرعت چند خوشه میشوند در کنار یکدیگر بمانند. اگر این پیازها در تعداد زیاد در کنار هم قرار بگیرند سرعت رشد پیاز را کم میکنند.
زمانی که برگهای پیاز ریخت باید آن را از خاک خارج کرده و خوشههای مختلف را از یکدیگر جدا کنید و دوباره به صورت مجزا آنها را بکارید.
تکیهگاه
بعضی از پیازهای تابستانه ساقهای ضعیف دارند که نمیتوانند وزن خود را تحمل کنند. گاهی استفاده از حلقه میتواند تکیهگاه خوبی برای ساقه باشد همچنین میتوانید از یک سیخ چوبی در کنار ساقه استفاده کنید، در هر صورت باید بسیار مواظب باشید تا آسیبی به گیاه نزنید.
مالچ پاشی
سطح کاشته شده را با مالچ بپوشانید. این کار باعث میشود تا رطوبت خاک حفظ شود و محیطی خنک برای گیاه به وجود بیاید. اما باید بدانید پیازهایی که زود گل میدهند نیازی به مالچ پاشی ندارند.
کاشت مجدد
در فصلهای سرد که احتمال یخ زدن پیاز وجود دارد بهتر است مراقبت از پیاز گل را فراموش نکنیم و آن را از ریشه بیرون بیاوریم و زمانی که هوا دوباره گرمتر شد بکاریم.
پیازهای بهاره در تابستان وارد دوره استراحت میشوند. میتوان در این زمان پیاز گل را در مکانی خنک و دارای تهویه نگهداری کرد و در پاییز دوباره آن را کاشت. این کار باعث میشود تا پیاز بیش از حد خوشه ندهد و شلوغ نشود.
یازهای تابستانه نیز اصلا از سرما خوششان نمیآید و باید پیش از شروع سرما آنها را خارج کرد.
با ابزار مناسب پیاز را از خاک خارج کنید و خاک چسبیده به آن را تمیز کنید مگر اینکه گیاه شما آشیمینس، بگونیا، اختریان، کالادیوم یا کوکب باشد. در این حالت بهتر است اجازه دهیم کمی خاک مرطوب همراه پیاز بماند.
بعد از خارج کردن پیاز از خاک آن را به سایه منتقل کنید تا خشک شود سپس محیطی با تهویه بسیار مناسب و خنک را برای پیاز فراهم کنید و آن را در این محل نگهداری کنید. اگر بر روی آن لکه یا نقطه جدیدی مشاهده کردید ممکن است نشانه بیماری باشد.
شرایط مناسب گلدهی
محلی که برای کاشت انتخاب میکنید باید آفتابگیر باشد. درست است که تمام مواد غذایی لازم در پیاز موجود است، اما میتوانید با افزودن کمی کود، گلهای بزرگتر و با عمر بیشتری داشته باشید.
اگر در منطقه شما بارانهای پاییزی وجود دارد تنها هنگام کاشتن یک بار به آن آب بدهید و باقی را به باران بسپارید، اما اگر پاییز خشکی دارید بهتر است گاهی اوقات کمی به آن آب دهید.
بیماری و قارچها
با وجود مراقبت از پیاز گل، عوامل بیماری زا در خاک و ارگانیسمهای زنده خاک میتوانند پروسه رشد را متوقف کنند.
با انتخاب مواد کاشت صحیح، جای کاشت صحیح و نگهداری صحیح از گیاه میتوانید گیاهی سالم و زیبا داشته باشید در غیر اینصورت باید منتظر بیماری یا قارچهایی باشید که به سراغ آن میآیند.
به عنوان مثال اگر پیاز چند ساله را در مکانی بدون نور و نمدار بکارید متوجه میشوید که لبه برگها در زمان گلدهی قهوهای میشود و این اتفاق به خاطر وجود قارچی با نام بوتریتیس است.
همچنین مراقب حشرات و بیماریها باشید. شما باید خاک یا اطراف گیاه را بررسی کنید تا وجود هرگونه حشره یا بیماری را تشخیص دهید. بهتر است ماهی یکبار گیاه را کامل بررسی کنید، زیرا زمانی که حشرات یا بیماریها بیش از حد تکثیر شوند دیگر به راحتی قابل از بین رفتن نیستند.
کاشت پیاز گل
برای به دست آوردن مطلوبترین حالت گلدهی مهم است که پیاز گل را در زمان درست و در مکان درست بکارید.
● پیازهایی که در اواسط دی تا اوایل بهار گل میدهند را باید در بازه زمانی شهریور تا اوایل آبان کاشت و پیازهایی که دیرتر و در بازه فروردین تا اردیبهشت شکوفا میشود را باید بین اواخر مهر تا اوایل آذر کاشت.
● قانون عمومی برای تشخیص عمق لازم این است که عمق خاک باید حداقل دو برابر اندازه پیاز باشد و البته کمتر از پنج سانت هم نباشد. اگر پیاز در عمق کمی کاشته شود ریشههای ضعیفی خواهد داشت و به طبع آن گیاه ضعیفی از آن رشد میکند. از سوی دیگر عمق بیش از حد نیز میتواند باعث پوسیدگی ریشه یا تاخیر در رشد آن شود.
روشهای کاشت
چند تکنیک مختلف برای کاشت پیاز گلها وجود دارد.
● پیازها را با فاصلهای برابر در محل مناسب بکارید. بهتر است قبل از کاشتن این پیازها محاسبات لازم را انجام دهید تا در انتها با فضای خالی ناخواسته روبرو نشوید.
● اگر میخواهید نمای پیازهای کاشته شده در زمان گلدهی ظاهری طبیعی داشته باشد میتوانید آنها را به صورت نامنظم پخش کنید و هرجا که فرود آمد آنها را بکارید.
● میتوان پیازها را در بین چمنها کاشت. برای این کار تکهای از چمن را بردارید، پیاز را بکارید و دوباره با چمن روی آن را بپوشانید. بعد از چند روز پیازهای شما در بین چمنها پنهان میشود و در زمان گل دادن خود را نمایان میکند.
● کاشت لایهای نیز روشی جالب است. در این روش شما باید گیاهانی که دیرتر گل میدهند را در قسمت عمیقتر زمین و گیاهانی که زودتر گل میدهند را در بالاتر بکارید. این روش زمانی کارایی دارد که پیاز را در مستقیما در خاک یا گلدان بکارید.
چگونه بهترین عمق را برای کاشت پیاز گیاه تشخیص دهیم؟
عمقی که پیاز خود را در آن میکارید، نقشی بسیار اساسی در زندگی آن ایفا میکند. در حقیقت، این عمق تعیین کنندهی میزان حفاظت گیاه در برابر تغییرات شدید اقلیمی بوده و بیانگر حداقل فاصلهای است که پیاز باید گیاه خود را از آنجا به سطح خاک برساند.
بهترین عمق، به اندازه هر پیاز بستگی دارد. به طور کلی، پیاز باید در عمق ۴-۳ برابری ارتفاع خود کاشته شود. برای مثال اگر ارتفاع پیاز شما ۱۰ سانتیمتر است، آن را طوری بکارید که پایینترین نقطه پیاز ۴۰-۳۰ سانتی متر پایینتر از سطح خاک باشد.
اما ماجرا به همین جا ختم نمیشود! وقتی مشکل عمق پیاز است، ما معمولا ۲ سوال اصلی برای حل آن مطرح میکنیم:
آیا پیاز در عمق بسیار زیادی کاشته شده است؟
باید بدانیم که گیاه مواد مغذی مورد نیاز خود را از پیاز تامین میکند، در حقیقت پیاز همانجایی است که این مواد را تولید میکند. حال این منابع ذخیره شده میتوانند هم برای رشد گیاه و رساندن آن به سطح خاک و بالاتر کافی باشند، و هم خیر!
این مشکل به پیازهایی مربوط میشود که از نظر اندازه کوچک هستند و در عمقی نامناسب کاشته شدهاند. اثر چنین مشکلی را معمولا در سالهای اولیه کاشت مشاهده نمیکنید. باید چند سالی سپری شود؛ زیرا پیاز اولیه به قدر کافی غنی هست که از پس خود بر بیاید. اما در طی گذشت سالها و رشد مداوم، دیگر توانایی لازم برای تولید گیاه نخواهد داشت. در نتیجه پیاز ضعیف و ضعیفتر میشود، تا جایی که شاهد تضعیف کل گیاه خواهیم بود.
آیا پیاز خیلی سطحی و بدون عمق کاشته شده است؟
اگر پیاز بیش از حد به سطح خاک نزدیک باشد، به راحتی در معرض تغییرات آب و هوایی و سایر مشکلات زمینی قرار خواهد گرفت.
برای مثال در مورد گل نرگس، اگر آن را در چنین حالتی بکارید به رشد بدون گلدهی منجر خواهد شد. قرار گرفتن در نزدیکی خاک میتواند در فصل زمستان به علت یخ بندان زمین، کشنده نیز باشد!
در این بخش لیستی از پیازهای بهاره برای شما تهیه کردهایم. پیشنهاد ما، کاشتن آنها طبق اعداد ذکر شده است.
اما همانطور که بالاتر نیز گفتیم، باید اندازه پیاز خود را در اولویت قرار دهید. پس اگر پیاز شما بیش از حد بزرگ یا کوچک است، این اعداد را به فراخور اندازه تغییر دهید. معیار ما یک پیاز با اندازه نرمال است:
کاشت در عمق ۱۰-۷ سانتی متر:
• شکوه برف
• زعفران
• گل برفی
• کلاغک
• نجم آبی سان
• پیاز عنصل
کاشت در عمق ۲۰-۱۲ سانتی متر:
• نرگس
• سنبل
• لاله
• لاله واژگون
تکثیر پیاز گل
تهیه پیاز گل کار سادهای است. کافی است به فروشگاه سر بزنید و پیاز دلخواهتان را بخرید، اما این روشی هزینهبر و گران است. خوشبختانه بسیاری از پیازها میتوانند خود را تکثیر کنند که باعث میشود شما بتوانید با راحتی و با هزینه بسیار کمتری گیاه بیشتری داشته باشید.
تکثیر از روش پاگیاه
به عنوان مثال نرگس به راحتی تکثیر میشود. این گیاه پیازی دارد که در کنار خود چیزی به اسم پاگیاه تولید میکند.
این بچه گیاه از گیاه مادر تغذیه میکند تا رشد کند. در طول زمان این پاگیاه به جایی میرسد که میتواند به صورت مستقل زندگی کند و گل بدهد. این رشد تا جایی ادامه پیدا میکند که بین گیاه مادر و پاگیاه رقابت بر سر استفاده از منابع خاک آغاز میشود. در این مرحله میزان گلدهی گیاه کمتر میشود و اینجا جایی است که شما باید مداخله کنید و مادر و فرزند را از یکدیگر جدا کنید.
بهترین زمان برای جدا کردن پاگیاه از گیاه مادر زمانی است که دیگر خبری گلها نیست، ولی برگها کماکان در حال رشد هستند. زمانی که پیاز هنوز برگ دارد پیدا کردن آن راحت است و اگر برگها بریزند دیگر پیدا کردن پیاز در باغچه سخت میشود.
باید بدانید که پاگیاه در واقع یک گیاه فعال و در حال رشد است و با پیاز که در حال استراحت است تفاوت دارد. برای جدا کردن آنها باید زمین را بکنید و پاگیاه را از گیاه مادر یکباره جدا کنید. این کار احتمال خشک شدن ریشه را کم میکند.
برای کاشت پاگیاه مراحل زیر را دنبال کنید:
● اگر پیاز جدید را در مکانی جدید میکارید ابتدا باید خاک مناسب را آماده کنید. مواد ارگانیک و کود مناسب را در محل زندگی گیاه جوان بریزید. میتوانید همین کار را برای گیاه مادر نیز میتوانید انجام دهید.
● تا زمانی که محل جدید را آماده میکنید پاگیاه را در روزنامهای خیس قرار دهید تا خشک نشود. برای جدا کردن پاگیاهها از یکدیگر آنها را به آرامی بپیچانید و عقب و جلو کنید.
● آنها به تعدادی که لازم دارید در عمق مناسب خاک بکارید. شما میتوانید تمام آنها را بکارید یا فقط آنهایی را انتخاب کنید که بزرگتر هستند و تا یک سال آینده گل میدهند.
● گیاهان کاشته شده جدید را به صورت منظم آب بدهید، این اقدام مهمی است، زیرا این گیاه جدید به ریشههای قوی نیاز دارد تا بتواند منابع را از خاک دریافت کند. این کار باعث میشود که گیاه بتواند مواد بیشتری ذخیره کند و زودتر گل بدهد.
● سطح خاک را مالچ بپاشید تا خاک خنک بماند و رطوبت را در خود نگه دارد
تکثیر از طریق کورم
در حالی که بعضی پیازها پاگیاه تولید میکنند، بعضی دیگر به شکل کورم رشد میکنند. این کورمها میتوانند در کنار خود کورمهای کوچکتر یا بچه کورم تولید کنند.
شما میتوانید پس از پایان فصل رشد گیاه زمین را بکنید و این کورمهای کوچک را پیدا کنید. این بچه کورمها را از مادر جدا کنید و آنها را قبل از کاشتن در خاک برای چند ساعت در آبی ولرم قرار دهید. این کار باعث میشود پوسته سخت این بچه کورمها نرم شود و بتواند به راحتی ریشه دهد.
توجه کنید که این گیاه جدید در سال دوم شروع به گل دادن میکند نه در سال اول.
تکثیر از طریق بذر
پیازها فقط به طریق پاگیاه و کورم تکثیر نمیشوند. بعضی از پیازها برای تکثیر خود بذر تولید میکنند و معروفترین آنها زعفران است.
بذرهای این گیاهان شبیه به یک علف بسیار کوچک است. این نوع پیازها بسیار ظریف هستند و اگر مزاحم آنها شویم ممکن است به راحتی بمیرند. برای تکثیر اینگونه پیازها بهتر است صبر کنید تا گیاه چند سالی را زندگی کرده باشد تا برای جا به جایی آماده باشد.
سوالات متداول
آیا تغییرات آب و هوایی بر رشد پیاز اثر گذار است؟
همیشه داشتن واکنشی مناسب در برابر تغییرات شدید دمایی، کمکی بزرگ برای حفظ سلامت گیاهان به شمار میرود. چرخه رشد یک پیاز، کاملا به دمای محیط بستگی دارد.
گرمای تابستان برای شکل گیری اندامهای گیاه (مانند مریستم گلها) ضروری است.
هوای سرد پاییز و زمستان نیز به عنوان اعلانی به ریشه جهت رشد و تشکیل جوانههایی قوی است.
بازگشت گرمای هوا در فصل بهار هم بر رشد و گلدهی گیاه تاثیر گذار است. حال هر گونه اختلال یا تغییر شدید در طول این بازههای دمایی، میتواند چرخه رشد گیاه را به کلی دچار مشکل کند. حدس میزنید پیاز شما دچار چنین مشکلی شده است؟ این سوالها را از خود بپرسید:
آیا امسال، هوا به طور غیرمعمول گرم یا سرد بود؟
اگر چه گرمای غیرطبیعی یا فرارسیدن زودتر از موعد هوای بهاری، رشد گیاه را سرعت میبخشد؛ اما نتیجه آن گلهایی کوچکتر و طول عمری کمتر برای آنها خواهد بود و مشکلاتی ایجاد میکند که حتی ممکن است به از دست رفتن بخش زیادی از قوای پیاز منجر شود.
خنک بودن غیرمعمول فصل تابستان، میتواند رشد گلبرگها را سرکوب کرده و حتی مانع از تغییر آنها به گلهایی زیبا شود.
وقوع یک سرمای دیرهنگام در بهار نیز ممکن است رشد بخشهای خارج شده از خاک را دست خوش تغییر کرده و حتی بازگشت رشد را در سال بعدی متوقف کند. سرمای نامعمول در فصل زمستان هم ریسک مرگ پیاز را بالا میبرد.
آیا امسال از نظر هوا و آبیاری، بیش از حد خشک یا مرطوب بوده است؟
یک سال خشک، سبب ایجاد ناکارآمدی در ذخایر آبی پیاز شده و میتواند بقای گل را تحت تاثیر قرار دهد؛ بخصوص در طی یک پاییز یا زمستان عجیب و گرم!
در مقابل، سالی بیش از حد خیس نیز ممکن است سبب پوسیدگی و فاسد شدن پیاز در زیر خاک شود.
چگونه میتوان به رشد پیاز و بازگشت گلدهی آن در سال بعد کمک کرد؟
اقداماتی وجود دارد که میتوانید با کمک آنها، گیاه خود را برای رشد مجدد در سال بعد تشویق کنید:
۱- مالچ پاشی:
مالچ پاشی یک روش رایج برای حفظ رطوبت و دمای خاک است.
اما مقدار بیش از حد آن میتواند رشد پیاز را تحت تاثیر قرار داده و در مقابل، مقادیر بسیار پایین آن نیز گیاه را در برابر تغییرات شدید دمایی و حمله آفات آسیب پذیر میکند.
حدود ۵ سانتی متر مالچ، برای اغلب پیازها (مانند لاله) مناسب است، مقداری که ضمن تمام مزایای خود میتواند از حضور جوندگان و موشهای صحرایی نیز جلوگیری کند.
مواظب باشید در استفاده از مالچ زیاده روی نکنید، بخصوص برای پیازهای کوچک و همواره عمق کاشت پیاز را نیز مدنظر قرار دهید.
۲- برگها را به حال خود رها کنید:
یک عامل موثر دیگر در میزان ذخایر کربوهیدرات پیازها، طول عمر مفید برگهاست.
همزمان با اواخر بهار و اوایل تابستان، یعنی بعد از زمانی که شکوفهها محو شدند، برگها در حال مشغول عمل فتوسنتز هستند. منابعی که در این مدت و طی فتوسنتز ایجاد میشود، در واقع انرژی لازم پیاز برای بازگشت در سال بعدی را تامین میکند!
به همین دلیل باید برگها را تا زمان زرد شدن و پژمردگی، به حال خود رها کنید. اگر پیازها را در حیاط کاشتهاید، مواظب باشید تا قبل از زرد شدن آنها را اشتباها هرس نکنید.
برداشتن گلهای سپری شده، راه دیگری است که میتوانید به واسطه آن به تشکیل ذخایر پیاز خود کمک کنید. این کار از تشکیل غلاف دانهها جلوگیری کرده و به جای تولید دانه، انرژی را مستقیما به پیاز باز میگرداند.
۳- تقسیم پیاز:
گاهی اوقات پیاز بیش از حد شلوغ و متراکم میشود و این مشکل، به صورت کاهش میزان گلدهی بروز میکند. هر چند سال یکبار (یا هر زمان که حدس میزنید چنین حالتی ایجاد شده است)، با حفر خاک پیاز را به آرامی خارج کرده، آن را تقسیم کنید و مجدد بکارید. زمان مناسب برای انجام تقسیم، در اواخر تابستان یا پاییز است، یعنی زمانی که برگها از بین رفتهاند.
در مجموع در این مطلب سعی کردیم، از مراقبت از پیاز گلها و تکثیر و کاشت آن اطلاعات لازم را در اختیار شما گذاشته باشیم؛ اما چنانچه در حین خواندن، سوالی به ذهنتان رسیده است، اما پاسخ آن را نیافتهاید یا نیاز به مشاوره گیاه دارید، از طریق بخش نظرات زیر همین مطلب سوالات خود را با کارشناسان گُلسِتان درمیان بگذارید تا در اسرع وقت به آن پاسخ دهند.