وب گردی
کره یخی بنام سِرِس
سیاره کوتوله سرس زیر سطح خود دریا دارد و ستارهشناسان بر این باورند جهان مرطوبتر از حد تصور است.
به گزارش
خبرگزاري صدا وسيما؛ سیاره کوتوله یخی سرس که در کمربند سیارکها واقع است، دریایی زیر سطح خود جای داده است و هرکجا که آب باشد، ممکن است حیات نیز باشد. این کشف به زندگی فرازمینیها و حیات فراتر از زمین معنای دوبارهای میبخشد. فضاپیمای داون در سال ۲۰۱۵ وارد مدار سرس شد و پس از ارسال اطلاعات اولیه در سال ۲۰۱۶، مأموریت دیگری به آن سپرده شد. اکنون پس از سالها، کشف بزرگی دراختیار دانشمندان قرار داده است.
سرس، کرهیخی هماندازه تگزاس، در محدودهسنگی کمربند سیارکی بین مریخ و مشتری، راز پنهانی در خود دارد. درواقع، این سیارک دنیای اقیانوس است؛ البته این تنها نکتهای نیست که دانشمندان کشف کردهاند؛ بلکه آنان میگویند پلوتو اقیانوس زیرزمینی فعال است.
کوتوله یخی سرس بیش از هر جهانی در منظومه شمسی غیر از زمین، آب دارد. این یکی از دلایل عمدهای بود که باعث شد ناسا کاوشگر Dawn را به سرس بفرستد تا در سال ۲۰۱۵ وارد مدار شود. بااینحال، انتظار میرفت حتی اگر زمانی اقیانوس وجود داشته باشد، مایع درون پوسته ضخیم و یخزده آن منجمد باشد. با نزدیکشدن کاوشگر داون، دوربینهای فضاپیما تعدادی لکه سفید و عجیبوغریب را نشان دادند که برجستهترین آنها در داخل دهانه Occator Crater با ۵۷ مایل (بیش از ۹۱ کیلومتر) عرض بود. این نکتهی مهم در نشر تاریخچه سرس شرح داده شده است.
دانشمندان میگویند شواهد برجستهای نشان میدهد که سنگ فضایی حدود ۲۰ میلیون سال پیش به سطح جهان برخورد کرده و در آنجا چالهای در پوسته پوشیده از یخ بهوجود آمده است. این ضربه به مخزن عمیقتری از آب شور وارد شده است؛ درنتیجه، موادشیمیایی یخی ازطریق چاله ایجادشده از سطح زیرین اقیانوس فوران کرده و چیزی شبیه به دریاچه نمک بزرگ یوتا بهوجود آورده است.
تازهترین تجزیهوتحلیل ها نشان میدهد این سیارهی کوتوله در اوایل تاریخ منظومهی شمسی با اقیانوس مایع توسعه یافته است. حال این سؤال مطرح میشود: چگونه چنین دنیای کوچکی میتواند اقیانوس مایع را از یخزدگی باز دارد؟
پیشازاین، ستارهشناسان گمان میکردند پلوتو از تکههای سرد سنگ و یخ تشکیل شده است که بهآرامی رویهم جمع و گرم میشوند؛ تا حدی که آب را ذوب کند که درنهایت در طول میلیاردها سال منجمد میشود.
دانشمندان تحقیقی درزمینهی امکان ارسال فضاپیمای یکمیلیارددلاری برای فرود در سرس و جستوجوی علائم آب یا حتی حیات ارائه دادند. کارول ریموند، محقق اصلی مأموریت داون ناسا میگوید: سرس بسیار نزدیکتر است و دسترسی به آن بسیار آسانتر از قمرها در منظومه شمسی است. این هدفی بسیار وسوسهانگیز است.