یافتن گنج و وسوسه یکشبه پولدار شدن سرابی است که بعضیها را در مسیر جستوجوی آن میاندازد؛ مسیری که بوی طلا را به مشام میرساند و دل را هوایی میکند. مسیری پرخطر که افراد خوششانس را میهمان کلاه گشاد میکند و افراد بدشانس را در چاه طمع گرفتار میکند و گاه قربانی جنایتی هولناک.
پروندههایی که در آن افراد به طمع یافتن گنج به دام جانی یا جانیان افتادهاند کم نیستند. شاید ناآگاهی افراد از اینکه یافتن گنج خود یک جرم محسوب میشود و مجازاتی سنگین در پی دارد، در وقوع چنین جنایتهایی بیتاثیر نباشد.
گاه این فریب از طریق پیامکی صورت میگیرد که از مدتها قبل برای خیلیها ارسال شده است. پیامکی که در آن فردی که خود را از عشایر جنوب کشور معرفی کرده نوشته است: «من گنج پیدا کردهام. استخاره کردهام و شماره شما آمد، میخواهم این سکهها و مجسمهها را بفروشم و.
چنین پروندههایی کم نیستند. از این رو لازم است ضمن آگاهسازی افراد از مجازات جرم گنجیابی قوانین جدیدی نیز در این زمینه وضع شود. اما جنایات و حوادث ناگواری که در سودای گنج رخ میدهند کم نیستند.
گاهی هم کلاهبرداران و گنجیابها از شیوههای دیگری برای کلاهبرداری استفاده میکنند. البته گاهی هم کلاهبرداریای در میان نیست و گنجیابها به دنبال یافتن گنج، شهرها و روستاها را زیر پا میگذارند تا به گنج برسند.
طبق ماده ۵۶۲ قانون مجازات اسلامی هرگونه حفاری و کاوش برای به دست آوردن اشیای عتیقه ممنوع است و مرتکبین به شش تا سه سال حبس محکوم میشوند.
هرگونه حفاری، خرید و فروش و تخریب و دستکاری و نقل و انتقال روی میراث فرهنگی و آثار باستانی به موجب مواد قانون مجازات اسلامی پیگرد کیفری دارد و قانونگذار مقرراتی در این رابطه اعمال کرده است. طبق ماده ۵۶۲ قانون مجازات اسلامی هرگونه حفاری و کاوش برای به دست آوردن اشیای عتیقه ممنوع است و مرتکبین به شش تا سه سال حبس محکوم میشوند. اگر حفاری در آثار فرهنگی تاریخی ثبت شده باشد مجرمان علاوهبر ضبط آلات و ادوات حفاری و جبران خسارت وارده به آثار، به اشد مجازات محکوم میشوند.
با همه این اوصاف به نظر میرسد اهمیت بایسته و شایستهای که باید به میراث فرهنگی داده شود چندان جدی گرفته نشده است. ابنیه تاریخی و آثار باستانی هر کشوری شناسنامه آن کشور است و میراث ارزشمندی برای آن جامعه به حساب میآید. اهمیت موضوع به حدی است که کمتر کسی در این رابطه دچار تردید و انکار است. با وجود مقرراتی که گفته شد، شاهد هستیم سودجویان صابون همه مشکلات را به تن خود زدهاند و حاضر هستند هزینههای هنگفتی را متحمل شوند تا سود بیشتری از این طریق عاید آنها شود.
تجهیز ماموران سازمان میراث فرهنگی و کمک ماموران انتظامی و سایر نهادها در جهت حفظ و حراست از ابنیه تاریخی و دفینهها لازم و ضروری است. موضوع آنقدر جدی است که به نظر میرسد علاوهبر کمک سایر نهادها و وزارتخانهها باز هم مقررات سختتری در رابطه با متخلفان و سودجویان باید وضع شود.
در قانون مجازات اسلامی چند ماده قانونی برای افرادی که مبادرت به خرید و فروش دفینهها و میراث فرهنگی میکنند اختصاص داده شده و مجازاتی از زندان تا جزای نقدی برای مجرمان تعیین شده است، اما باز هم علیرغم این قوانین به نظر میرسد مجازاتهای در نظر گرفته شده کارایی و مانعیت ندارد و باز میطلبد که مقررات و مجازاتهای سنگینتری برای سودجویان در نظر گرفته شود.
قتل عام اعضای خانوادهبیستویکم اردیبهشت امسال بود که یک کارمند و سه عضو خانوادهاش در این مسیر جانشان را از دست دادند. مرد جنایتکار که کارمند بانک و همسر و دو پسر دوقلویش را به بهانه معامله عتیقه زیرخاکی به جاده بیجار کشانده بود آنها را کشت و ۱۶ میلیون تومانی که همراه داشتند دزدید.
قتل پسرخاله بهخاطر دعوا بر سر زیرخاکیدر حادثهای دیگر، یک مرد باغدار نیز نوزدهم مهر سال ۹۱ در دعوا بر سر عتیقههای زیرخاکی پسرخالهاش را در استان البرز کشت و هشت ماه بعد از جنایت لب به اعتراف گشود. این مرد گفت: «پسرخالهام در باغم عتیقه زیرخاکی پیدا کرده بود و برای تصاحب عتیقهها شبانه دست به حفاری زده بود. سر همین موضوع با او درگیر شدم و او را کشتم.»
قتل فروشنده سکههای تقلبی به دست سه پسرسه پسر جوان نیز که سال ۹۰ در معامله گنج، فریب خورده بودند دست به جنایت زدند. پسران جوان با مرد روستایی که پیامک فرستاده بود به دنبال مشتری مناسبی برای خرید سکههای زیرخاکی است، قرار گذاشتند و پس از پرداخت ۴۰ میلیون تومان به مرد روستایی کیسه پر از سکه را تحویل گرفتند. آنها، اما در میان راه وقتی پی بردند سکهها تقلبی است به قزوین بازگشتند و پیرمرد را با ضربههای مشت و لگد کشتند.
افرادی که به صورت غیر قانونی استخراج میکنند آنها را در ازای مقداری اندک پول آن را به قاچاقچیان بسن المللی واگذار میکنند وآنها هم به موزه های خارج از کشور منتقل میکنند.
اینگونه است که آثار باستانی و ملی ایران کهن سر از موزه های فرانسه و انگلیس در می آورد .
پس اگر تاریخ ایران و میراث کوروش کبیر را در فرانسه و انگلیس دیدید تعجب نکنید
پس بخاطر همین قانون مسخره حق دارند یواشکی بفروشند و در نتیجه متاسفانه از مملکت خارج میشود. ای کاش این. قانون باز نگری میشد.ادم درد دلشو به کی بگه؟!!!!!!!!!
کسانیکه آنرا ممنوع و جرم اعلام کرده اند ، خود در پیشگاه الهی مجرمند و باید حساب پس بدهند .
اگر مسؤلی اسلامی باشد قانونی درست و به نفع انسان های زحمت ، تصویب می کند نه به ضرر آنها ،
چرا عده ای باید بنام اسلام و حکومت زحمت شبانه روزی عده ای را نادیده می گیرند و آنها را حتی زندانی می کنند . آیا جواب بی حرمتی و بی احترامی عده ای را در پيشگاه خداوند ، خواهند داد من مطمئنم که که نمی توانند .
پس مواظب اعمال و رفتار خود باشند .
قتل پسر خاله بخاطر زیرخاکی!!!
قتل فروشنده سکه تقلبی بدست سه پسر!!!
وااای پسر چقدر خطرناک بوده گنج پیدا کردن از فردا من هر کس ببینم دنبال گنج میگرده لو میدم ...
خداوکیلی چه موجوداتی هستین شماها برای سر کیسه کردن مردم همه کار میکنین ...
این جام اگر خارج کشور بود اینجوری نگهداری میشد؟ یا چند وقت پیش گفتن تابلو پرتره مظفرالدین شاه از کاخ گلستان بدون اجازه خارج شده و الان سر از لندن درآورده.
« إن السمع و البصر و الفؤاد کل أولئك کان عنه مسؤولا »
نسبت به اظهار نظرمان مسؤولیم و همین که عده ای هر چه که به ذهن ناقصشان می رسد، بیان می کنند، نشان می دهد که حرص و طمع منافع شخصی و ثروت حرام باد آورده یک شبه، کور و کرشان کرده که از خودشان حکم صادر می کنند و برای خودشان حاکم شرع شده اند...
طرف به هیچ یک از احکام اسلام پایبند نیست و شرع و مرجعیت رو هم زیر سوال می بره، بعد به بحث گنج که می رسه، عابد زاهد میشه و دم از فتوای مرجعیت می زنه...
عزیز من... أعلم مراجع و فقهای عصر کنونی ما به اذعان بسیاری از اساتید و علما و مومنین و اهل علم، حضرت آیت الله امام خامنه ای (حفظه الله) هستند که غیر از شأن مرجعیت، شأن حاکمیت شرع و زعامت شیعه و ولایت زمان رو بر عهده دارن و فتوای ایشان در این زمینه که بسیار معقول و منطقی است، تبعیت از قوانین حکومت جمهوری اسلامی است.
مراجع عظام و محترمی که به صورت سنتی و با فرض عدم استقرار حکومت اسلامی، همان فتوای سابق در مورد گنج را داشتند، با فرض عدم وجود حکم نافذ از ناحیه نواب حاکم شرع و عدم قانون در حکومت مستقر اسلامی چنان فتوایی داشته اند. و وقتی حاکم شرع فتوا به تبعیت از قانون در این زمینه می دهند، دیگر جایی برای شک و شبهه و تردید نمی ماند.
خود حضرت امام خمینی(رحمه الله) حتی به قانون کشورهای غیر اسلامی، (که البته خلاف نص صریح اسلام نبود)، احترام می گذاشت و مثلا نمی گذاشت که حیوان را در فرانسه در ملأ عام ذبح کنند.
حال چه برسد که به قانون یک کشور مسلمان و چه برسد به قانون یک حکومت اسلامی و آن هم با تأیید فقها و حقوق دانان اسلامی و آن هم با پشتوانه فتوا و حکم مرجعیت و ولایت فقیه!
بله البته ممکن است متخصصین متعهد نظراتی داشته باشند که مثلا این قانون باید به نحوی اصلاح شود و هدیه و پاداشی برای یابندگان و تحویل دهندگان در نظر گرفته شود و ... که اتفاقا هنر یک جامعه واقعا اسلامی و شیعی همین است که قوانین را متناسب با اقتضائات زمان و مصالح و مفاسد و منافع و مضرات، به طور مداوم به روز و و اصلاح و تکمیل می کند.