مناجات شکایت امام سجاد (ع)
مناجاتالشاکین، مناجاتی است که در آن، امام سجاد علیهالسلام از نفس خود شکوه میکنند.
به گزارش گروه وبگردی خبرگزاری صدا و سیما، در مناجات معروف به مناجاتالشاکین یا راز و نیاز شاکیان، امام سجاد علیهالسلام از نفس خود، شکایت و از خداوند درخواست اصلاح حال آن را دارند.
متن و ترجمه این مناجات را بخوانید و با نوای حاج میثم مطیعی بشنوید.
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خدا که رحمت او بسیار و مهربانی او همیشگی است
إِلَهِی إِلَیْکَ أَشْکُو نَفْساً بِالسُّوءِ أَمَّارَةً، وَ إِلَى الْخَطِیئَةِ مُبَادِرَةً، وَ بِمَعَاصِیکَ مُولَعَةً، وَ لِسَخَطِکَ مُتَعَرِّضَةً، تَسْلُکُ بِی مَسَالِکَ الْمَهَالِکِ، وَ تَجْعَلُنِی عِنْدَکَ أَهْوَنَ هَالِکٍ، کَثِیرَةَ الْعِلَلِ، طَوِیلَةَ الْأَمَلِ، إِنْ مَسَّهَا الشَّرُّ تَجْزَعُ، وَ إِنْ مَسَّهَا الْخَیْرُ تَمْنَعُ، مَیَّالَةً إِلَى اللَّعِبِ وَ اللَّهْوِ، مَمْلُوَّةً بِالْغَفْلَةِ وَ السَّهْوِ، تُسْرِعُ بِی إِلَى الْحَوْبَةِ، وَ تُسَوِّفُنِی بِالتَّوْبَةِ، إِلَهِی أَشْکُو إِلَیْکَ عَدُوّاً یُضِلُّنِی، وَ شَیْطَاناً یُغْوِینِی، قَدْ مَلَأَ بِالْوَسْوَاسِ صَدْرِی، وَ أَحَاطَتْ هَوَاجِسُهُ بِقَلْبِی، یُعَاضِدُ لِیَ الْهَوَى، وَ یُزَیِّنُ لِی حُبَّ الدُّنْیَا، وَ یَحُولُ بَیْنِی وَ بَیْنَ الطَّاعَةِ وَ الزُّلْفَى.
خدایا از نفسی که فراوان به بدی فرمان میدهد به تو شکایت میکنم، همان نفسی که شتابنده به سوی خطا و آزمند به انجام گناهان، و در معرض خشم تو است، نفسی که من را به راه هلاکت میکشاند و هستی من را را نزد تو از پستترین تباه شدگان قرار میدهد، بیماریهای آن بسیار، آرزوی آن دراز است، اگر گزندی به او در رسد بی تابی میکند و اگر خیری به او رسد از انفاق آن دریغ میورزد.
به بازی و هوسرانی میل بسیار دارد، از غفلت و اشتباه آکنده است، من را به تندی به جانب گناه میراند و با من در توبه و ندامت امروز و فردا میکند، خدایا از دشمنی که گمراهم میکند و از شیطانی که من را به بی راهه میبرد به تو شکایت میکنم، شیطانی که سینه من را از وسوسه انباشته و زمزمههای خطرناک آن قلبم را فرا گرفته است، شیطانی که با هوا و هوس برای من کمک میکند و عشق به دنیا را در دیدگانم زیور میبخشد و بین من و بندگی و مقام قرب پرده میافکند.
إِلَهِی إِلَیْکَ أَشْکُو قَلْباً قَاسِیاً، مَعَ الْوَسْوَاسِ مُتَقَلِّباً، وَ بِالرَّیْنِ وَ الطَّبْعِ مُتَلَبِّساً، وَ عَیْناً عَنِ الْبُکَاءِ مِنْ خَوْفِکَ جَامِدَةً وَ إِلَى مَا یَسُرُّهَا طَامِحَةً، إِلَهی لا حَوْلَ لِی وَ لا قُوَّةَ إِلّا بِقُدْرَتِکَ، وَ لا نَجَاةَ لِی مِنْ مَکَارِهِ الدُّنْیَا إِلّا بِعِصْمَتِکَ، فَأَسْأَلُکَ بِبَلاغَةِ حِکْمَتِکَ، وَ نَفَاذِ مَشِیَّتِکَ، أَنْ لا تَجْعَلَنِی لِغَیْرِ جُودِکَ مُتَعَرِّضاً، وَ لا تُصَیِّرَنِی لِلْفِتَنِ غَرَضاً، وَ کُنْ لِی عَلَى الْأَعْدَاءِ نَاصِراً، وَ عَلَى الْمَخَازِی وَ الْعُیُوبِ سَاتِراً، وَ مِنَ الْبَلاءِ [الْبَلایَا] وَاقِیاً، وَ عَنِ الْمَعَاصِی عَاصِماً، بِرَأْفَتِکَ وَ رَحْمَتِکَ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ.
خدایا از دل همچون سنگی که با وسوسه زیر و رو میشود و به آلودگی گناه و سیاهی نافرمانی آلوده شده است به تو شکایت میکنم، خدایا از چشمی که از گریه ناشی از هراس تو خشک شده و در عوض به مناظری که خوشایند آن است خیره شده به تو گلایه میکنم، خدایا توان و نیرویی برای من جز به قدرت تو نیست، راه نجاتی از گرفتاریهای دنیا جز نگهداری تو برای من نیست.
از تو خواستارم به رسایی حکمت و نفوذ اراده تو که من را جز جود (بخشش و کرم) خود در معرض چیزی و هدف فتنهها قرار ندهی و علیه دشمنان من یاور باشی و پردهپوش رسواییها و عیوب من شوی و از بلا نگهدار و از گناهان بازدارندهام باشی، به مهر و رحمت تو ای مهربانترین مهربانان.