موانع استجابت دعا
دعا کردن یک نیاز فطری و باعث پالایش و آرامش روح بشر است، در این نوشتار به عواملی که مانع اجابت دعا میشود، اشاره میکنیم.
شما برای اینکه دعاهای تان مستجاب شود باید اموال خودتان را مدیریت کنید و نگذارید که مال حرام وارد آنها شوند.
دعا یک واسطهای برای ارتباط خلق با خالق خودش است. ارتباطی که به راحتی امکان پذیر است و هیچ مشکلی برای برقراری آن وجود ندارد. روح انسان بواسطه مشکلات مادی، ضعیف میشود و نیاز دارد برای تقویت آن به یک مبدا لایتناهی متصل شود و ارتباط برقرار کند. نیایش کردن با خداوند میتواند روح را تصفیه کند و یک انرژی مضاعفی به وجود شما تزریق میکند.
دعا کردن یعنی: اعتقاد پیدا کنیم تمام امور در دستان قدرت الهی قرار دارد و اوست که میتواند گره از کارهای ما بگشاید و ما برای نیاز خودمان به درگاه او پناه میبریم و خواستههای خود را در قالب دعا بیان میکنیم. انتظار داریم دعاهای ما به سرعت به اجابت برسد، اما وقت نداریم که آیا موانعی وجود داشته یا نداشته است. علاوه بر میل به دعا کرد و اشتیاق به اجابت رسیدن، لازم است موانع اجابت هم وجود نداشته باشد.
مثال: برای پیشرفت کشور، علاوه بر وجود افراد توانمند و امکانات لازم، که شرط اصلی تحقق هستند لازم است موانع هم در کار نباشد مثل اینکه برخی افراد در داخل نظام باشند و مانند ترمز برای انقلاب باشند یا اینکه ناامیدی افراد بزدل نباشد. پس برای پیشرفت لازم است هم استعداد وجود داشته باشد و هم اینکه موانع وجود نداشته باشد. برای استجابت دعا شرایطی لازم است که باید وجود داشته باشند و موانعی هم هستند که باید از سر راه برداشته شوند تا دعا به اجابت برسد.
موانع اجابت دعا
۱. چشم امید به غیرِ خداوند داشتن
رسیدن به معرفت یک نعمتی است که برای رسیدن به آن نیاز به تلاش فراوان دارید. وقتی معرفت نداشته باشیم، اینگونه خواهد شد که دعا را انجام میدهیم، اما نگاه و توجه ما به انسانهای اطراف ما بیشتر از خداوند است. ابن امیدی که باید نسبت به خداوند داشته باشیم را نسبت به خلق او داریم. این کم معرفتی باعث خواهد شد تا دعای ما به اجابت نرسد. «امام صادق (علیهالسلام) فرمودند؛ «هرگاه یکی از شما بخواهد که هر چه از خداوند درخواست کند به او بدهد؛ باید از همه مردم چشم امید قطع کرده و جز به امید خدا امید نبندد. پس، چون خدای عزوجل دانست که او به راستی چنین است، هر چه از خدا بخواهد به او عطا کند.» [۱] توجه: وقتی از تمام مردم ناامید شوید و تمام امید خودتان را متوجه خداوند کنید، آن وقت لطف خداوند را حس خواهید کرد و دعای شما به آسانی اجابت خواهد شد.
۲. وجود لقمههای حرام در وجود فرد
وجود مال حرام در زندگی، جلوی رزق معنوی را میگیرد و روح انسان را از دریافت امواج معنوی محروم میسازد. شما برای اینکه دعاهای تان مستجاب شود باید اموال خودتان را مدیریت کنید و نگذارید که مال حرام وارد آنها شوند. بی توجهی به حلال و حرام الهی باعث خواهد شد تا دعاهای ما رنگ الهی نداشته باشد و همین نبود رنگ الهی عاملی برای به اجابت نرسیدن آن است. «پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمودند: همانا بنده دستش را برای دعا به درگاه خدا بالا میبرد در حالی که خوراکش حرام است. با چنین حالی، چگونه دعایش مستجاب می شود؟» [۲]
۳. ترک امر معروف و نهی از منکر
امام علی (علیهالسلام) فرمودند: «کسانی که این دو فریضۀ الهی را ترک می کنند دعایشان مستجاب نخواهد شد. چنانکه پیامبر گرامی اسلام (ص) در این باره فرموده است: یا امر به معروف و نهی از منکر کنید، یا این نتیجه پش می آید که خداوند، بدترین شما را بر بهترین شما مسلط میکند، و خوبترین شما دعا میکنند، ولی مستجاب نمیشود.» [۳]
۴. نافرمانی از خداوند
گاهی دعاهای ما از فیلترهای بسیاری عبور میکنند و زمانی که نزدیک به اجابت میرسند، گناه و نافرمانی از ما صادر میشود که مانع اجابت میشود. اگر گناه نبود، اجابت قطعی بود، اما این نافرمانیها باعث میشود تا دعای ما به خانه اول خود برگردد و اگر توانستیم فضا را آماده سازیم، دوباره به سمت بالا حرکت کند. «امام محمد باقر (علیه السلام) فرمودند؛ «بنده از خداوند حاجتی را می خواهد و از شان خداست که آن را در آیندهای نزدیک یا با تاخیر برآورده سازد؛ اما بنده مرتکب گناهی می شود، پس، خداوند تبارک و تعالی به فرشته می گوید: حاجت او را برمیاور و او را از آن محروم گردان؛ زیرا که او خود را در معرض خشم من نهاد و مستوجب محرومیت از سوی من شد.» [۴]توجه: خداوند متعال انسانهای کسل و تنبل را دوست ندارد و از افراد فعال و خدوم و پرتلاش راضی است و آنان را میستاید. بنابراین، کسانی که بدون کار و تلاش میخواهند به دعا متوسل شوند و گرههای زندگی شان را باز کنند، کاری عبث و بیهوده انجام میدهند، چون قطعا به اجابت نخواهد رسید. باید از خواب غفلت بیدار شویم و از چهار دیواری خانه خارج شویم و به دنبال راه حلال برای کسب روزی باشیم.
پی نوشت:
[۱]کافی، محمد بن یعقوب الکلینی، تهران، جلد ۲، صفحه ۱۴۸
[۲]ارشاد القلوب، الدیلمی، صفحه ۱۴۹
[۳]بحار الانوار، جلد ۷۵، صفحه ۳۱۱
[۴]بحار الانوار، مجلسی، مؤسسه الرسالۀ، بیروت، جلد ۷۳، صفحه ۳۲۹