والِری ماری رنه ژرژ ژیسکاردِستَن متولد دوم فوریه ۱۹۲۶ در کوبلِنتس آلمان سیاستمدار اهل فرانسه بود. او در دانشگاه پلیتکنیک پاریس تحصیل کرد و در ۱۹۶۲ توسط ژنرال دوگل به وزارت دارایی منصوب شد. ژیسکاردستن در انتخابات ۱۹ مه ۱۹۷۴ بر فرانسوا میتران پیروز شد و به عنوان بیستمین رئیسجمهور فرانسه و سومین رئیسجمهور از جمهوری پنجم انتخاب شد. در سال ۱۹۷۹م/ ۱۳۵۷ش میزبان کنفرانس گوادلوپ بود. والری ژیسکاردستن در سن ۹۴ سالگی پیرترین رئیسجمهور پیشین فرانسه به شمار می رفت. ژیسکار دستن اولین بار در تاریخ بیستونهم دیماه ۱۳۵۰/ ژانویه ۱۹۷۲ در سِمَت وزیر اقتصاد و دارایی فرانسه از ایران دیدار کرد و توافقهایی در زمینه استخراج گاز و همکاری در زمینه تحقیقات هستهای و تأسیس رآکتور اتمی به امضای او رسید اما فرانسه هیچگاه به تعهدات خود عمل نکرد. در زمان ژیسکاردستن و بعد از پیروزی انقلاب اسلامی در ایران، فرانسه پناهندگی سران نظام پهلوی و در راس آنها شاپور بختیار را پذیرفت و بعد از آن نیز با اعطای پناهندگی به مسعود رجوی سرکرده گروهک تروریستی منافقین و ابوالحسن بنیصدر و همچنین دادن پناهندگی به ربایندگان ناوچهٔ تبرزین در سپتامبر ۱۹۸۱، این کشور به مرکز مخالفین نظام جمهوری اسلامی ایران و ملت آزادیخواه ایران تبدیل شد. دوره ریاست جمهوری ژیسکاردستن همزمان با دومین دوره ریاست جمهوری محمدعلی رجایی در ایران به پایان رسید.