پایان کار ریاست جمهوری ترامپ، شرم آور است

به گزارش سرویس بین الملل خبرگزاری صداوسیما؛ نشنال ریویو در مقاله ای نوشت نوشت: دونالد ترامپ رئیس جمهور آمریکا به دليل خودداری از پذیرش شکست خود در انتخابات در برابر نامزد دموکرات و طرح ادعا‌های بی اساس در مورد تقلب در انتخابات و استفاده از تکنیک‌های بی شرمانه و وقیحانه برای فرار از شکست خود، پایان کار شرم آوری دارد.

خلاصه‌ای از این مقاله به شرح زیر است: دونالد ترامپ روز گذشته گفت اگر در رأی گیری کالج انتخاباتی در روز ۱۴ دسامبر شکست بخورد، کاخ سفید را ترک خواهد کرد. معمولاً نیازی نیست روُسای جمهور آمریکا این گونه اطمینان بخشی کنند، اما با توجه به رفتار شرم آور ترامپ از زمان شکستش در برابر جو بایدن در انتخابات روز ۳ نوامبر، این اظهارنظر از جانب او، امری قابل توجه است.
ترامپ که تقریباً در همه نظرسنجی‌ها از جو بایدن عقب بود، ناگهان در روز انتخابات در همه ایالت‌های کلیدی با اندکی اختلاف پیش افتاد و جار و جنجال به پا کرد که پیروز شده است. عملکرد بسیار خوب او در ابتدا باعث شد جمهوری خواهان در موقعیتی قدرتمند برای دوره پس از انتخابات ریاست جمهوری قرار گیرند. اما اینگونه نشد و رئیس جمهور حتی تحمل پذیرفتن شکست را نداشت و از همان ساعات پایانی شب انتخابات اصرار داشت که او واقعاً پیروز شده است، آن هم با اختلاف زیاد.
در مورد امنیت آرای پستی و روند شمارش آرا، مسائل قانونی وجود دارد که باید پس از انتخابات سال ۲۰۲۰ مورد بررسی قرار گیرد (در برخی از حوزه ها، به طرز عجیبی، شمارش اولیه تا هفته‌ها طول کشید)، اما اشتباه نکنید: - عامل اصلی دعوای پس از انتخابات، خودداری یک نفر از پذیرفتن حکم مردم آمریکا بود. تیم ترامپ (و بسیاری از جمهوریخواهان) دنده عقب گرفته و به جای ملاحظه شواهد عینی و واکنش قانونی، به شدت تلاش می‌کنند چیزی پیدا کنند، هر چیزی که از رئیس جمهور رنجیده خاطر حمایت کند.
تقریباً هر ادعایی که تیم ترامپ مطرح کرده مورد موشکافی قرار گرفته است. اما یافتن مواردی که این روز‌ها در خبر‌های توئیتری رئیس جمهور دیده می‌شود، دشوار است. حساب توئیتری ترامپ پر از ادعا‌هایی است که قبلاً رد شده، پیام‌های او پر از نظریه‌های توطئه است. طی آخر هفته گذشته، او بار دیگر ادعا کرد که ۱/۸ میلیون تعرفه رای در ایالت پنسیلوانیا از طریق پست ارسال شده، اما ۲/۶ میلیون تعرفه رأی شمارش شده است.

در یک خطای نسبتاً ابتدایی، او تعداد آرای پستی درخواست شده در مرحله مقدماتی را با تعداد آرای شمارش شده مقایسه کرده است. یک مقایسه ساده نشان می‌دهد که ۱/۸ میلیون تعرفه رای در مرحله مقدماتی درخواست شده و ۱/۵ میلیون برگه رأی (از سوی رأی دهندگان) برگردانده شده است، این در حالی است که در مجموع ۳/۱ میلیون برگه رأی در مرحله مقدماتی درخواست شده و ۲/۶ میلیون برگه در مجموع، برگردانده شده است.
ادعا‌های نادرست و اشتباه از این قبیل، گفتمان عمومی را آلوده می‌کند و آدم‌های خوب را که به اشتباه گفته‌های رئیس جمهور آمریکا را باور می‌کنند، گمراه می‌سازد.
نگرش جمهوریخواهان منتخب این است که رئیس جمهور باید بتواند در دادگاه از ادعا‌های خود دفاع کند. این حق قانونی اوست که شکایت کند، اما او نباید تلاش کند که در دادگاه‌های غیرمجاز، ادعا‌های بی ارزش خود را دنبال و سعی کند از این طریق میلیون‌ها رأی بدست آورد. این دقیقاً همان کاری است که ترامپ انجام داده است، به همین دلیل وکلای معتبر حزب جمهوریخواه به طور فزاینده‌ای موضع خود را مشخص کرده اند و به همین دلیل ترامپ، دادگاه پس از دادگاه، پرونده پس از پرونده، متحمل شکست شده است.
ناپسندترین و خجالت آورترین تلاش ترامپ این بوده که مقامات محلی جمهوریخواه را مجبور کند از تصویب آرا خودداری کنند. او قانونگذاران ایالتی را مجبور کرده «انتخاب کنندگان» (الکتورهای) ترامپ را منصوب کنند و این آشکارا خواست و اراده مردم را نقض می‌کند. به لطف صداقت و احساس وظیفه اکثر جمهوریخواهان، این تاکتیک او راه به جایی نبرده است، اما این اقدامی به شدت غیردموکراتیک است که امیدواریم هیچ نامزد ریاست جمهوری که شکست می‌خورد حتی به فکر آن هم نیفتد.
شکست در هر انتخابات ملی ضربه‌ای به غرورِ حتی سیاستمداران پوست کلفت است و ناگزیر احساسات شخصی را تلخ کرده و عصبانیت فرد را به دنبال دارد. انتظار دیرینه آمریکا این است که نامزد شکست خورده این احساسات را فرو خورده و حداقل وانمود کند که سخاوتمند است. اگر ترامپ توانایی این کار را ندارد، حداقل از جنگ بر سر نتیجه انتخابات خودداری کند.