حقوق بین‌الملل درباره احداث دیوار حائل در سرزمین های اشغالی چه می‌گوید؟

به گزارش سرویس پژوهش خبرگزاری صدا وسیما: به باور بیشتر ناظران و کارشناسان سیاسی، غرب آسیا کانون بحران در دنیای معاصر است که بحران‌های آن بر دیگر مناطق جهان نیز تاثیر می‌گذارد.

شواهد و مدارک متعدد گواه این واقعیت است که سیاست‌های جنایتکارانه و تحریک‌آمیز رژیم اشغالگر قدس به اضافه زیاده‌خواهی‌های این رژیم نامشروع، اوضاع و احوال منطقه را بحرانی و بی‌ثبات کرده است.

البته حمایت‌های بی، چون و چرای غرب به ویژه آمریکا عامل بسیار مهم و مؤثری در تداوم جنایت‌های این رژیم کودک‌کش است. رژیم اشغالگر قدس که تنها نمونه باقی مانده از رژیم‌های نژادپرست است، با گذشت زمان نه تنها رفتار خود را با اصول و موازین حقوق بشری مطابقت نداده است، بلکه هر روز با بهره‌برداری از شیوه‌های مدرن درصدد جنایتکاری بیشتر و موثرتر برآمده است.

یکی از جدیدترین روش‌ها و ابزار‌های مقابله ای، احداث دیوار حائل در سرزمین‌های اشغالی است. این رژیم ۱۴ آوریل ۲۰۰۲ میلادی (۲۵ فروردین ۸۱) تصمیم گرفت شبکه‌ای از دیوار و موانع موسوم به «دیوار حائل» را در کرانه باختری رود اردن ایجاد کند.

دیوار حائل که تاکنون بخش زیادی از آن ساخته شده، فلسطینیان را از هم جدا و برای آن‌ها معضلات متعدد و بزرگی را ایجاد کرده است.

در این نوشتار ضمن اشاره به تاریخچه و مشخصات دیوار حائل و تبعات ساخت این دیوار برای فلسطینیان، دیدگاه حقوق بین‌الملل در این زمینه بررسی می‌شود.


متن کامل این مطلب در اینجا قابل دسترس است
پژوهشگر: مرتضی هوشیار