ماجرای سربازی که ۳۰ سال پست خود را ترک نکرد!

هیرو اوندا (۱۹ مارس ۱۹۲۲ – ۱۶ ژانویه ۲۰۱۴) ستوان دوم ژاپنی بود که در واحد اطلاعات ارتش امپراتوری ژاپن کار می‌کرد . او برای مأموریت جاسوسی از نیرو‌های آمریکایی در سال ۱۹۴۴ و در جنگ جهانی دوم به فیلیپین فرستاده شد و حدود ۲۹ سال پس از پایان جنگ با پنهان شدن در جنگل کار خود را ادامه داد. در مارس سال ۱۹۷۴ پس از ملاقات با افسر فرمانده سابق خود از مخفی‌گاهش خارج شد و به ژاپن بازگشت.
زندگی هیرو اونودا​ اوندا بعد از گذراندن دورهٔ افسری در دسامبر ۱۹۴۴ به جزیره‌ای دورافتاده در لوبانگ فیلیپین اعزام شد. هنگ اعزامی وظیفه حفاظت از یک جزیره که یک منطقهٔ استراتژیک به‌شمار می‌رفت را داشت. مدتی بعد، در ششم ماه اوت سال ۱۹۴۵میلادی، بمب اتمی در شهر «هیروشیما» منفجر شد. سه چهارم شهر ویران شد و حدود هشتاد هزار نفر جان خود را از دست دادند. چهار روز بعد، شهر «ناگازاکی» هم به وسیلهٔ یک بمب اتمی دیگر ویران شد و در چهاردهم اوت همان سال ژاپن تسلیم شد و جنگ جهانی دوم خاتمه یافت. .

ولی در سراسر اقیانوس اطلس در جزایر کوچک و دورافتاده دسته‌هایی از سربازان ژاپنی بدون اطلاع از خاتمه جنگ به مبارزه خود ادامه می‌دادند. جزیره که یک منطقهٔ استراتژیک به‌شمار می‌رفت به وسیله نیرو‌های متفقین فتح شد و اونادا به همراه عده‌ای باقی‌مانده در دسته‌های سه یا چهار نفری به جنگل‌ها پناه بردند.

 

او ۲۹ سال دیگر برای کشورش در جنگ جهانی دوم جنگید. اکثر این گروه‌های چریکی توسط نیرو‌های متفقین دستگیرشده و به قتل رسیدند. دستهٔ اونادا متشکل از سه سرباز (یوایچی اکاتسو، سیوچی شیمادا و کینشیچی کونزوکا) به همراه خودش بود. این دسته، با عقب کشیدن به عمق جنگل‌ها و به کمک میوه‌های جنگلی با موفقیت زنده مانده بودند. او با دقت از مهماتش که روبه کاهش بود نگهداری می‌کرد، غذای او در این مدت موز و نارگیل بود، گاهی پرنده‌ای را به دام می‌انداخت، ولی گرسنگی بخش دائمی زندگی او بود.

 

طی اولین سال‌های اقامتش در جنگل او با دیگر چریک‌های ژاپنی در تماس بود، ولی رفیقانش یکی یکی یا تسلیم شدند یا مردند و برخی از آن‌ها هم خودکشی کردند. در پنج سال بعد آن‌ها بدون اطلاع از پایان جنگ همچنان از مواضع خود دفاع می‌کردند. در این میان آکاسو (یکی از سربازان) تصمیم به فرار گرفت و کمپ را ترک کرد و به دلیل آنکه در جهت‌یابی مهارت کافی نداشت شش ماه را در جنگل‌ها آواره بود تا بالاخره خود را به سواحل رساند، بعد از این جریان اونادا گروه را به عمق بیشتری از جنگل برد چراکه بیم داشت سرباز فراری دستگیر شود و در نتیجه محل کمپ را لو بدهد.

 

در پنج سال بعدی شیمیدا (یکی دیگر از سربازان) بر اثر بیماری جان می‌سپرد و در نتیجه از آن گروه کوچکِ ۴ نفره، فقط ۲ نفر باقی می‌ماند. تا ۱۷ سال پس از این واقعه اونادا به همراه تنها سربازش همچنان در حال جنگ‌های چریکی بودند. در اکتبر ۱۹۷۲ بالاخره یک گروه از ژاپن برای بازگرداندن این دو سرباز اعزام شدند. این در حالی بود که دو نفر حتی به گروه اعتماد نداشتند و مرتب مواضع خود را تغییر می‌دادند.

 

در ساعت ۳بعدازظهر ۱۰مارس۱۹۷۴، گروهبان «اوندا» سرانجام جنگ جهانی دوم را متوقف کرد. رئیس‌جمهور فیلیپین اعمال خلافی را که او انجام داده بود مورد بخشش قرار داد و «اوندا» به خانه رفت و دوباره والدین پیر خود را دید، وی تصمیم گرفت به برزیل برود و پس از اینکه نیمی از عمرش را در جنگ گذرانده بود، فقط می‌خواست آرامش پیدا کند. او بعد از بازگشت به ژاپن چند مدرسه برای آموزش چگونگی زنده ماندن در شرایط سخت تأسیس کرد.