آیا مصرف پوست ماهی بی‌ضرر است؟

در واقع تخمین زده می‌شود که انسان‌ها در طول یک سال بیش از ۱۵۰ میلیون تن، ماهی مصرف می‌کنند. ماهی سرشار از موادی غذایی است که به دلیل طعم خوب و فواید آن در همه وعده‌های غذایی استفاده می‌شود.

 

 

 

 

 

 

ممکن است برخی افراد از ترس این‌که پوست ماهی سالم نیست، از مصرف آن اجتناب کنند، اما باید بدانید این مطلب همیشه صحیح نیست.

 

مردم در طول تاریخ، پوست ماهی را می‌خورده اند و آن را غذایی سالم می‌دانسته اند. پوست ماهی در بسیاری از کشور‌ها و فرهنگ‌ها یک اسنک محبوب است.

 

اگر پوست ماهی به خوبی تمیز شود و پولک‌های آن به طور کامل جدا شوند، مصرف آن می‌تواند کاملاً سالم باشد. 

 

از آن‌جا که ماهی یک منبع غنی از مواد مغذی مانند آهن و اسید‌های چرب امگا ۳ است، سازمان غذا و داروی آمریکا، مصرف ۱۱۳ گرم ماهی، ۲ تا ۳ بار در هفته را توصیه کرده است.

 

با این حال برخی از انواع ماهی‌ها، حاوی جیوه و دیگر مواد سمی هستند و این سموم می‌توانند در پوست ماهی نیز وجود داشته باشند.

 

بنابر این، بهتر است ماهی بدون جیوه یا ماهی با جیوه اندک را برای مصرف انتخاب کنید. در ادامه برخی ماهی‌های کم جیوه، با جیوه متوسط و حاوی جیوه زیاد ذکر می‌شود:

 

- جیوه کم: گربه ماهی، ماهی روغن (کاد)، کفشک، پولاک ماهی، ماهی قزل آلا، تیلاپیا، بیشتر تن‌های کنسرو شده.

 

- جیوه متوسط: کپور، هامور، هالیبوت (لوزی ماهی)، ماهی ماهی، سرخو

 

- جیوه زیاد: شاه ماهی خال خالی، مارلین، کوسه، شمشیر ماهی، کاشی ماهی

 

به طور خلاصه می‌گوییم که خطر مصرف پوست ماهی هیچ تفاوتی با گوشت ماهی ندارد. مهم، نوع ماهی است که برای خوردن انتخاب می‌کنید.

 

 

مقدار دقیق مواد مغذی موجود در پوست ماهی به شدت به نوع ماهی بستگی دارد. در هر صورت پوست بیشتر ماهی‌ها حداقل چند ماده مغذی ضروری را در خود جای داده‌‎اند.

 

مصرف پوست ماهی (چه ماهی پر چرب و چه کم چرب)، می‌تواند برخی مواد مغذی مورد نیاز بدن شما را تأمین کند که در ادامه به برخی از آن‌ها اشاره می‌شود:

 

 

 

 

 

 

 

 

در ادامه برخی از فواید این مواد مغذی موجود در پوست ماهی را بدانید.

 

 

ماهی، از جمله پوست آن، یک منبع غنی و عالی پروتئین محسوب می‌شود. پروتئین یک ماده مغذی ضروری است که به عنوان آجر برای ساخت بافت‌هایی مانند ماهیچه‌ها در بدن انسان عمل می‌کند.

 

از سویی پروتئین با کاهش خطر ابتلا به برخی مشکلات مانند کوتاهی قد، سطح پایین آهن و تورم در بدن، مرتبط است.

 

به علاوه، برخی پروتئین‌ها مانند هیستون‌ها و ترانسفرین، نقشی جدی در تقویت سیستم ایمنی ایفا می‌کنند. بسیاری از این پروتئین‌ها در مخاط پوست ماهی وجود دارند.

 

 

یکی از شناخته شده‌ترین مزایای ماهی‌های چرب، وجود اسید‌های چرب امگا ۳ در آن‌ها است.

 

مصرف اسید‌های چرب امگا ۳ موجود در پوست ماهی می‌تواند مزایایی مانند، حفاظت از قلب، کمک به بارداری سالم و کاهش خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی را به همراه داشته باشد.

 

 

مصرف پوست ماهی می‌توان به سلامت پوست شما کمک کند.

 

پوست ماهی یک منبع خوب کلاژن و ویتامین E محسوب می‌شود که هر دوی آن‌ها نقشی اساسی در سلامت پوست انسان دارند.

 

به عنوان مثال مطالعات دریافته اند که کلاژن، می‌تواند آب رسانی به پوست را بهبود بخشیده و قابلیت ارتجاعی آن را افزایش دهد و در نتیجه از چروک شدن و پیری پوست پیشگیری کند.

 

کلاژن نوعی پروتئین است که در همه قسمت‌های بدن انواع ماهی یافت می‌شود. از سویی، ویتامین E، یک چربی محلول در چربی است که بیشتر در ماهی‌های چربی مانند سالمون و قزل آلا، یافت می‌شود.

 

ویتامین E از تأثیرات منفی نور خورشید بر پوست می‌کاهد و برخی از مشکلات پوستی مانند اگزما را بهبود می‌بخشد.

 

 

مصرف پوست ماهی به همراه گوشت آن می‌تواند به شما کمک کند تا حداکثر مواد مغذی ماهی را دریافت کنید.

 

اگر پوست ماهی را جدا و تنها گوشت آن را مصرف کنید، در واقع خود را از بسیاری از مزایای موجود در ماهی محروم کرده اید.

 

 

اگر بتوانید ماهی را به روشی تهیه کنید که پوست آن خوشمزه و قابل خوردن باشد، انگیزه بیشتری برای خوردن آن خواهید داشت و در نتیجه از مزایا و فواید پوست آن بهره‌مند خواهید شد.

 

برای تهیه یک ماهی خوشمزه می‌توانید آن را با یک روغن سرخ کردنی سالم و مناسب در ماهی‌تابه، سرخ یا آن را بر روی آتش یا درون فِر، کبابی کنید. البته باید مراقب باشید که پوست ماهی نسوزد.

 

از پختن یا بخارپز کردن ماهی خودداری کنید، زیرا با این کار، پوست ماهی لزج و نرم می‌شود و افراد به خوردن آن رغبت نمی‌کنند.

 

همچنین باید توجه کنید که مزه پوست انواع ماهی‌ها با یکدیگر متفاوت است. برخی ماهی‌ها پوست بسیار لذیذی دارند که از جمله آن‌ها می‌توان به خارماهی (باس)، باراماندی، کفشک، خال خالی، سالمون و سرخو، اشاره کرد.

 

از سویی، پوست برخی ماهی‌ها، مزه مطلوبی ندارد که از جمله آن‌ها می‌توان به ماهی فانوس، لقمه ماهی، شمشیر ماهی و ماهی تن، اشاره کرد.

 

حتی در برخی کشور‌ها پوست ماهی به صورت سرخ شده و مجزا در رستوران‌ها به عنوان پیش غذا ارائه می‌شود.

 

اسنک‌های تهیه شده از پوست ماهی در برخی کشور‌های آسیایی، طرفداران زیادی دارد. این اسنک‌ها معمولاً به روش غوطه ور شدن در روغن سرخ می‌شوند و نمک فراوانی به آن‌ها زده می‌شود. بنابر این باید در مصرف آن‌ها احتیاط کرد، خصوصاً اگر از بیماری‌های قلبی مانند فشار خون رنج می‌برید.

 

 

پوست ماهی یکی از بخش‌های خوشمزه و البته مفید ماهی است.

 

مصرف پوست ماهی درست مانند گوشت آن، مزایا و فواید زیادی دارد و مصرف همزمان پوست و گوشت آن موجب می‌شود چیزی از مواد مغذی موجود در ماهی را از دست ندهید.

 

ماهی و البته پوست آن، طیف وسیعی از مواد مغذی را در خود جای داده‌اند و مصرف آن می‌تواند مزایای زیادی برای شما به همراه داشته باشد که از جمله آن‌ها می‌توان به حفاظت از قلب و سلامت پوست، اشاره کرد.