بیماران مبتلا به کرونا، ورزش را فراموش نکنند

به گزارش خبرنگار حوزه بهداشت و سلامت گروه علمی فرهنگی هنری خبرگزاری صدا و سیما، اکنون ویروس کرونا میلیون‌ها نفر در سراسر جهان را آلوده کرده در حالی که ترس از این ویروس سبب شده است بسیاری از افراد در خانه مانده و خود را قرنطینه کنند و بیماران مبتلا به این ویروس در دوره این بیماری علاوه بر برنامه ریزی درست برای تغذیه، باید تحرکت لازم و درست داشته باشند.
در طول مدت همه‌گیری کووید۱۹ که بسیاری از ما تحرک بدنی کمتری داریم، برای افراد در هر سن و سالی، توانایی بدنی بسیار مهم‌تر از قبل است و تا آنجا که می‌توانند فعال بوده و تحرک داشته باشند. حتی انجام ۳ تا ۵ دقیقه فعالیت بدنی مثل راه رفتن یا حرکات کششی بعد از نشستن طولانی‌مدت به شما در کاهش فشار ماهیچه‌ها، تسکین تنش ذهنی و بهبود گردش خون و فعالیت عضلات کمک می‌کند.
فعالیت فیزیکی فقط شامل ورزش و تمرینات ورزشی نیست، فعالیت فیزیکی شامل همهٔ انواع فعالیت‌های تفریحی، مشارکت‌های ورزشی، دوچرخه‌سواری و پیاده‌روی و حتی تمیز کردن خانه همچنین فعالیت‌هایی که در محل کار، خانه و باغ انجام می‌دهید است.
انجام فیزیوتراپی تنفسی و تمرین درمانی موجب تقویت عضلات تنفسی، بهبود ظرفیت تنفسی و افزایش کیفیت زندگی بیمار می‌شود.
از جمله توصیه‌های فیزیوتراپی مناسب برای بیماران تمرینات تنفس دیافراگمی، چرخه فعال تنفسی، آموزش وضعیت قامتی صحیح، تمرینات هوازی است به طوری که نوشیدن آب، تنفس هوای تازه و تحرک کافی، سه اصل مهم در مدیریت شرایط تنفسی این بیماران است.
در بیماری کرونا علاوه بر بافت ریه، عضلات نیز به دلیل تنفس خراب، بستری شدن و موارد دیگر دچار ضعف می‌شوند و از دست رفتن عملکرد عضلات، در نحوه تنفس نقش مهمی دارد. قفسه سینه و مفاصلی که جداره استخوانی را می‌سازند نیز در دوران بستری، به شدت تهدید می‌شوند. در نهایت این سه مورد می‌توانند عوارضی در بیماران مبتلا به کرونا ایجاد کنند که بیماران می‌توانند با تمرین‌های طلایی برای بازگرداندن توانایی ریه به خود کمک کنند، از جمله این تمرینات تنفسی نگهداشتن نفس عمیق در داخل ریه‌ها است. البته نفس عمیق کشیدن به تنهایی کافی نیست. اگر زود هوا را وارد ریه و زود خارج کنیم، کفایت لازم را ندارد؛ باید یک نفس عمیق و آرام را از بینی بکشیم و وارد ریه‌ها کنیم و اجازه دهیم این هوا، ریه را پر کند و بعد از ۲ تا ۵ ثانیه، هوا را داخل ریه نگهداریم. نگهداشتن هوا در ریه باعث می‌شود رفتار بافت ریه تغییر کند و منجر بهتر شدن وضعیت ریه شود.
با بردن هوا به ریه و در مدت نگهداشتن، باز هم نباید هوا سریع از ریه خارج شود. در این شرایط، مرحله سوم تمرین آغاز می‌شود و باید هوای بازدم را با جمع کردن لب‌ها از ریه خارج کنیم. با انجام این تمرینات، ریه با پرهوایی بهبود می‌یابد.
این تمرینات باید روزانه حداقل ۸ تا ۱۰ بار انجام شوند و باید دقت شود که هر چه تمرینات ریوی بیشتری انجام دهیم منافع بیشتری حاصل می‌شود؛ این تمرینات برای افرادی که بیمار نبوده اند هم خوب است.