پخش زنده
امروز: -
راه ساده گسترش فضای سبز
هسته میوه‌ها را دور بریزیم یا بکاریم؟
هسته هلو، آلو، زردآلو، گیلاس و آلبالو را دور نریزید بلکه بشورید و آن‌ها را در یک دستمال نگه دارید و در دل طبیعت خالی کنید،
از بین رفتن گیاهان و درختان یکی از معضلاتی است که گریبانگیر جامعه بشری شده و در این میان برای حفاظت و احیای طبیعت، پیشنهاد‌ها و نظرات زیادی ارائه می‌شود.به گزارش گروه وب گردی خبرگزاری صدا و سیما، «فصل میوه‌های هسته دار است. مثل هلو، آلو، زردآلو، گیلاس و آلبالو؛ در خواستم این است که هسته این میوه‌ها را دور نریزید بلکه بشورید، خشک کنید و آن‌ها را در یک دستمال نگه دارید و توی ماشین تان بگذارید. هر وقت که به پیک نیک و سفر می‌روید، این دانه‌ها را در دل طبیعت خالی کنید، اگر با این عمل ساده و راحت بتوانیم کمک کنیم به ایجاد فقط یک درخت، ما ماموریت خود را انجام دادیم، تبدیل کردن این دنیا به جایی سر سبز یک موفقیت خواهد بود.»
از بین رفتن گیاهان و درختان یکی از معضلاتی است که گریبانگیر جامعه بشری شده و در این میان برای حفاظت و احیای طبیعت، پیشنهاد‌ها و نظرات زیادی ارائه می‌شود که بنا به گفته کارشناسان امر باید تمام آن‌ها علمی و سازگار با اقلیم باشند.
«به زودی فصل میوه‌های هسته دار می‌رسد. مثل هلو، آلو، زردآلو، گیلاس و آلبالو؛ در خواستم این است که هسته این میوه‌ها را دور نریزید بلکه بشورید، خشک کنید و آن‌ها را در یک دستمال نگه دارید و توی ماشین تان بگذارید.هر وقت که به پیک نیک و سفر می‌روید، این دانه‌ها را در دل طبیعت خالی کنید، اگر با این عمل ساده و راحت بتوانیم کمک کنیم به ایجاد فقط یک درخت، ما ماموریت خود را انجام دادیم، تبدیل کردن این دنیا به جایی سر سبز یک موفقیت خواهد بود.»
این پیام چند روزی است که در فضای مجازی دست به دست می‌شود، اما مساله این است که آیا می‌توان هر بذری را در هر اقلیمی کاشت که دراین باره، ولی الله مظفریان گیاه شناس و عضو هیات علمی موسسه تحقیقات جنگل‌ها و مراتع کشور معتقد است 'درخت اقلیم خود را پیدا می‌کند و هر بذری در محیط مناسب خود رشد خواهد کرد'.
وی گفت: این پیام را فردی پخش کرده که در نیوزیلند زندگی می‌کند، این کشور سالانه ۱۰ متر بارندگی دارد یعنی ۵ برابر آن چیزی که در انزلی داریم.
وی افزود: اینکه این فرد گفته هسته‌های میوه‌ها را دور نریزید و در طبیعت پخش کنید؛ انجام این کار ضرر خاصی به همراه ندارد و در نهایت این است که سبز نمی‌شوند، اما یک شانسی به وجود می‌آید اینکه بیشتر افرادی که به طبیعت می‌روند چنین کاری را در کنار جاده‌ها خواهند کرد و در صورت سبز شدن به طبیعت جلا می‌بخشد.
مظفریان گفت: همچنین اینکه افراد هسته‌ها را در اعماق طبیعت نمی‌کارند، فرض کنید اگر بالای قله دماوند کاشته شوند اصلا جایگاهش نیست، چون رویشگاه درختی نیست بنابراین سبز نمی‌شود اگر هم بشود سرما آنرا از بین می‌برد پس اگر خوشبین باشیم می‌توانیم حداقل کناره‌های جاده‌ها را سر سبز کنیم.
وی ادامه داد: بنابراین یک سری نقاط مناسب مثلا کنار جاده‌ها می‌ماند که اگر این اتفاق بیفتد هیچ لطمه‌ای به طبیعت وارد نمی‌کند در عین حال هم سود و بهره‌ای خواهد داشت و اگر رشد کنند کنار جاده‌ها سرسبز می‌شوند.
این گیاه شناس در پاسخ به اینکه مگر نباید هر هسته یا نهالی در اقلیم خاص خودش کاشته شود، گفت: درخت اقلیم خود را پیدا می‌کند، مسلم است که مثلا فردی که در بندرعباس زندگی می‌کند میوه‌ای که می‌خورد مربوط به همان سرزمین است و هسته آن را در طبیعت رها می‌کند.
وی افزود: بیشتر میوه‌ها به خصوص میوه‌های فصلی که می‌خوریم میوه‌های مربوط به محل‌های نزدیک زندگی ما هستند، البته این به طور کلی صدق نمی‌کند مثلا ممکن است گوجه برقانی که در شهریار تولید می‌شود در اصفهان به فروش برسد، اما آیا تا حالا دیده اید در تهران میوه کُنار بفروشند؟ یا اگر هم باشد بسیار کم است.
اگر گیاهی را خورده باشیم و مربوط به آن اقلیم نباشد اگر هم در یک فصل مناسبی بکاریم و سبز شود در فصل سرما یا گرما از بین می‌رود.مظفریان اظهار داشت: بنابراین کاشت هسته‌ها به عنوان یک کار بی ضرر است که البته می‌تواند نتیجه بخش هم نباشد. آن چیزی که نسبت به آن تردید ندارم این است که اگر گیاهی را خورده باشیم و مربوط به آن اقلیم نباشد اگر هم در یک فصل مناسبی بکاریم و سبز شود در فصل سرما یا گرما از بین می‌رود بنابراین بهتر است یک کاری علمی و متناسب با اقلیم صورت گیرد.
عضو هیات علمی موسسه تحقیقات جنگل‌ها و مراتع کشور درباره سازگاری میوه‌ها با اقلیم خاص خودشان گفت: درسی به نام جغرافیای گیاهی داریم که دربر گیرنده عوامل و فاکتور‌های محیطی است، این فاکتور‌ها کنترل کننده طبیعت هستند بنابراین گیاهی را که در قله دماوند یا در ارتفاعات توچال داریم در دشت قم نداریم و عکس آنهم صادق است بنابراین توجه به این مساله بسیار مهم است.
وی تاکید کرد: محیط خودش تعیین کننده است، بنابراین من به عنوان فردی که با طبیعت ایران و جغرافیای گیاهی آن آشنا هستم هیچ وقت توصیه نمی‌کنم که در بیابان‌های مرکزی ایران گیاهانی کاشته شود که مثلا در ارتفاعات البرز سبز می‌شود چنین اتفاقی دور از ذهن است، اما در شرایط غیر معمول و این حالتی که توصیه شده مثلا هسته زردآلود را می‌خورید کنار جاده بپاشید؛ اگر شرایط جغرافیایی آماده بود سبز می‌شود اگر نه هم از بین می‌رود و ضرری به محیط زیست وارد نمی‌کند.
نظر شما