بحران کرونا؛ فرصت طلایی مسلمانان برای همگرایی

به گزارش خبرگزاری صداوسیما؛ محمد گورمز رییس سابق سازمان دیانت ترکیه و رییس موسسه اندیشه اسلام در سخنانی در مراسم افتتاحیه سی و چهارمین کنفرانس وحدت اسلامی گفت:بدون شک ما در شرایط سختی به سر می‌بریم و این شرایط سخت، شامل حال تمام نقاط جهان و ملت‌های آن شده است؛ لذا ناگزیر شاهد تغییراتی اساسی در ساختار جوامع انسانی خواهیم بود.
وی افزود: انسان تاکنون این شرایط را تجربه نکرده بود و اکنون وقت آن رسیده است که از حوادث پیشی بگیریم و خود را برای مقابله با آن مجهز کنیم نه اینکه منتظر عکس العمل در مقابل آن بمانیم».
گورمز با اشاره به اینکه باید در ابتدا سنت‌های الهی در جهان هستی را درک کنیم و از آن برای فهم گذشته و حال و آینده بهره بجوییم، گفت: وقتی به تاریخ بیماری‌های فراگیر می‌نگریم می‌بینیم که این بیماری‌های واگیردار وقوع سلسه اتفاقاتی را تسریع بخشیده و سوال‌های زیادی را در زمینه‌های مختلف فکری و فرهنگی ایجاد کرده است. حتی گاهی به برخی افکار قدیمی پایان داده و مولد افکار و فرهنگ‌های جدید بوده است.
وی گفت: ۳۰ سال پیش از تولد پیامبر اکرم، طاعون فراگیر شد. یعنی در سال ۵۴۰ میلادی، این طاعون تمام دنیا را فراگرفت و باعث شد دو امپراتوری بزرگ آن زمان یعنی روم و ساسانی به زوال گراییده و دلیل مهمی برای فراهم شدن مقدمات آغاز فتوحات اسلامی شکل بگیرد. در قرن ۱۴ بین سال‌های ۱۳۴۷ و ۱۳۵۲ میلادی، طاعونی که بعد‌ها مرگ سیاه نام گرفت اروپا را فرا گرفت و در اثر آن چهل درصد از مردم اروپا جان باختند و در نهایت، سال‌های تاریک قرون وسطی به پایان رسید. مدت کوتاهی بعد واکسن کشف شد و به خرافات کلیسا در خصوص طاعون پایان داد.
گورمز افزود: منطق سلیم و شرع حکیم بر ما واجب می‌کند که بعد از تجربیات گذشته و حال، به آینده بنگریم و با ترسیم الگو‌های مشابه، برای آینده برنامه ریزی و راهبرد‌های لازم برای آینده دین و تدین را طراحی کنیم و آن را در اختیار تمام عالمان دینی، مبلغان و طلبه علوم دینی قرار دهیم تا آنان آمادگی خود را برای آینده کسب کنند.
وی در ادامه به زمینه‌های اجتماعی، اقتصادی، سیاسی و آموزشی بحران جاری برای جوامع اشاره کرد و گفت: ممکن است مسائل اجتماعی بروز پیدا کند و بر دین و تدین تاثیر بگذارد. از منظر سیاسی هم در حال حاضر کشور‌ها به سمت نظام‌های جامعتر و دیکتاتوری می‌روند تا به ادعای خودشان از جوامع حفاظت کنند. در زمینه اقتصادی هم برخی گزارش‌ها حاکی از آن است که اقتصاد جهانی کوچکتر شده و در سال‌های آینده به ۷۰ درصد حجم کنونی خواهد رسید. این یکی از اثار مستقیم بحران کنونی است؛ لذا انتظار می‌رود که اقتصاد جهانی به دنبال راه حل‌های جدیدی باشد که برخی از آن بر طبقات ضعیف، فقیر و متوسط تاثیرمنفی نگذارد. با این اوصاف ما به عنوان دانشمند و عالم به این متغیرات چه واکنشی نشان خواهیم داد؟ چگونه در فقه اقتصاد اثر بگذاریم تا محیطی برای حفظ سرمایه و حق فقیر و تلاش جهادگر فراهم شود بدون اینکه نگاهی افراطی به پیشرفت یک کشور در جهان داشته باشیم؟.
به گفته وی در زمینه آموزشی هم آمدن ویروس کرونا باعث شد که شرایط منفی حاصل از آن به طور کلی بر نظام آموزشی، معلم و متعلم مسلط شود.
گورمز ادامه داد: «ویروس کرونا تبعات منفی محیطی زیستی هم دارد و مانع از انجام وظایف انسانی برای محافظت از محیط زیست می‌شود. از سوی دیگر شیوع این ویروس باعث شده تا برخی جنگی را میان علم و دین به پا کنند و این مساله ناشی از فهم غلط از دین و درک نادرست از علم است. دین هرگز برای مداوای ویروس‌ها یا انجام عمل جراحی نیامده است و علم نیز هرگز برای علاج درد‌های روحی انسان اختراع نشده است.
وی در پایان تصریح کرد که این بحران، فرصتی طلایی برای مسلمانان است تا بار دیگر ماهیت روابط علوم دینی با علوم طبیعی را تشریح کنند.