به گزارش سرویس بین الملل خبرگزاری صدا و سیما ؛ محققان دانشگاه هاروارد اعلام کردند زنانی که ۵۰ ساله اند یا سنشان کمتر است، و دچار حمله قلبی شده اند، بیشتر از مردان در خطر مرگ در یک دهه بعد از حمله قلبی قرار دارند.
دانشمندان دریافتند میزان مرگ و میر مردان و زنان در بیمارستان یا به دنبال مشکلات قلبی عروقی، در مدت زمانی ۱۱ ساله، مشابه است، ولی خطر مرگ بر اثر مشکلات دیگر، در همان مدت، در زنان ۱/۶ برابر مردان است.
محققان بر این باورند که علت این تفاوت، مشکلاتی همچون سیگار کشیدن، دیابت، افسردگی و عوامل خطرزای روانی اجتماعی است که ممکن است بر زنان، بسیار بیشتر از مردان تاثیر گذار باشند.
پروفسور ران بلانکشتاین و همکارانش در دانشگاه هاروارد میگویند: این نکته مهم است که بیشتر حملات قلبی در افراد زیر ۵۰ سال، در مردان روی میدهند و فقط ۱۹ درصد مبتلایان به حملات قلبی در این مطالعه، زنان بودند.
به طور کلی، زنانی که در سنین جوان تر، به حملات قلبی دچار میشوند و علائمی مشابه مردان دارند بیشتر در خطر ابتلا به دیابت قرار دارند.
محققان در بررسیای که نتایج آن در شماره روز چهارشنبه نشریه قلب اروپا منتشر شد بر روی ۴۰۴ زن و یک هزار و ۶۹۳ مرد که نخستین حمله قلبی، از نوع سکته مغزی را بین سالهای ۲۰۰ تا ۲۰۱۶ تجربه کرده بودند و در بیمارستانهای بوستون شامل بیمارستان زنان و بریگهام و بیمارستان عمومی ماساچوست تحت درمان قرار گرفته بودند مطالعهای وسیع انجام دادند.
آنان دریافتند زنان در مقایسه با مردان، پس از بستری شدن در بیمارستان به علت حمله قلبی، کمتر تحت روشهای تهاجمی درمان قرار میگیرند یا میزان دریافت داروهایی همچون آسپیرین یا بتابلاکرها یا مهار کنندههای آنزیم آنژیوتانسین یا استاتینها در آنها کمتر است.
در طول انفارکتوس قلبی، خونرسانی به قلب، به طور ناگهانی و اغلب به وسیله یک لخته خون، قطع میشود و فقدان خون رسانی، آسیب جدی به عضله قلب را سبب میشود.
یکی از روشهای درمانی این اختلال، شامل آنژیوگرافی عروق کرونر است که در آن، کاتتری به درون عروق وارد میشود و ماده حاجب را تحت تصاویر پرتو ایکس وارد جریان خون میکند تا محل و میزان بسته شدن عروق کرونر بیمار مشخص شود.روشهای دیگری نیز همچون روشهای غیر جراحی و یا روش جراحی برای درمان این مشکل، گاهی مورد استفاده قرار میگیرد.
محققان دریافتند زنان کمتر از مردان تحت این روشهای تهاجمی قرار میگیرند (۹۳/۵ درصد در مقایسه با ۹۶/۷ درصد).
پروفسور بلانکشتاین میگوید: برای ارزیابی دقیقتر در این باره، به مطالعات بیشتری نیاز داریم.
به گزارش پایگاه خبری دانشگاه هاروارد در اینترنت، ماهیچههای قلب برای زنده ماندن به اکسیژن نیاز دارند. حمله قلبی زمانی رخ میدهد که جریان خونی که اکسیژن را به ماهیچههای قلب میرساند به شدت کاهش مییابد یا قطع میشود. این اتفاق به این علت میافتد که عروق قلبی که ماهیچههای قلب را تغذیه میکنند، باریک میشوند و باریک شدن این عروق نیز براثر تجمع چربی، کلسترول و مواد دیگر است که به آنها پلاک گفته میشوند. این روند تشکیل رسوبات و باریک شدن عروق، به آرامیپیش میرود و به این روند، تصلب شرایین گفته میشود.
هنگامیکه قسمتی از پلاکهای تشکیل شده در عروق میشکند و از دیواره رگها جدا میشود، در اطراف آن، لخته خون تشکیل میشود. این لخته خونی نیز میتواند موجب مسدود شدن رگها شود. هنگامیکه ماهیچههای قلب، به علت عدم خونرسانی کافی، دچار کمبود شدید اکسیژن و مواد لازم شده اند، به این حالت ایسکمییا کمبود خون موضعی گفته میشود.
وقتی بر اثر ایسکمیقلبی، قسمتی از ماهیچههای قلب آسیب ببیند یا از کار بیافتد، به این حالت حمله قلبی یا سکته قلبی گفته میشود.