در سوگ ماه سامرا
هشتم ربیع الاول سالروز شهادت یازدهمین گوهر امامت و ولایت حضرت امام حسن عسگری علیه السلام است.
به گزارش
خبرگزاری صدا و سیما مرکز ایلام؛ حضرت امام حسن عسگری (ع) در سن ۲۸ سالگی و پس از شش سال امامت در
هشتم ربیع الاول سال ۲۶۰ هجری در شهر سامرا و به دست معتمد عباسی به شهادت رسید.
ابومحمد حسن بن علی عسکری علیهم السّلام (۲۳۱ یا ۲۳۲ - ۲۶۰ ه. ق) یازدهمین امام شیعیان است. ایشان فرزند حضرت امام هادی علیه السلام است که در سال ۲۳۲ هجری در مدینه چشم به جهان گشود و پس از شهادت پدر بزرگوارشان در سال ۲۵۴ به سمت امامت شیعیان اثنی عشری منصوب گردید.
سالهای امامت حضرت امام حسن عسکری (ع) در شهر سامرا و غالبا تحت کنترل شدید خلفای عباسی سپری شد. به نحوی که ارتباط آن حضرت با شیعیان بسیار محدود و تنها به وسیله وکیلان خاص آن حضرت بود.
چگونگی شهادت امام حسن عسگری (ع)
معتمد در ربیع الاول سال ۲۶۰ هجری قمری بوسیله یکی از نزدیکانش امام حسن عسکری (ع) را با زهر مسموم نمود. امام در اثر آن، چند روز در بستر بیماری قرار گرفتند و در این ایام معتمد پیوسته پزشکان درباری را بر بالین امام میفرستاد تا آن زهری که به آن حضرت داده بودند بر مردم معلوم نشود و نزد مردم ظاهر سازند که حضرت از بیماری طبیعی رنج میبرد.
از طرفی ضمن مداوای حضرت و کسب وجهه عمومی اوضاع و شرایط را زیر نظر بگیرند و رفت و آمدها را به کنترل در بیاورند اگر صحنه مشکوکی در رابطه با جانشینی و امامت پس از امام حسن عسکری (ع) دیدند آن را گزارش کنند.
مرحوم شیخ طوسی و برخی دیگر از بزرگان، به نقل از قول اسماعیل بن علی معروف به ابوسهل نوبختی حکایت بعد از آگاه شدن شیعیان از خبر درگذشت جانگداز حضرت امام حسن عسکری (ع) هاله اى از غم و بهت زدگى فضاى سامرا را فرا گرفت و از هر سوی صدای ناله و گریه برخاست. مردم آماده سوگواری و تشییع جنازه آن حضرت شدند.
پس از آنکه امام چشم از جهان فرو مى بندد، معتمد دستور مى دهد خانه او را بازرسى کنند و کنیزانش را زیر نظر بگیرند. او نمى دانست خداوند خود رساننده فرمان و کار خویش است و امام منتظر بیشتر از پنج سال است که به دنیا آمده و از دید جاسوسان مخفى شده است و برگزیدگان شیعه با وى بیعت کرده اند.
احمد بن عبید الله در روایتى این صحنه را چنین وصف کرده است:
وقتى امام عسکرى علیه السّلام رحلت کرد، صداى شیون و فریاد همه جا را فرا گرفت. مردم فریاد مىزدند: ابن الرضا رحلت کرد. آنگاه براى تدفین آماده شدند، بازار به حال تعطیل درآمد. پدر من (وزیر معتمد عباسى)، بنى هاشم، شخصیتهاى نظامى و قضایى و منشیان و مردم به سوى جنازه هجوم آوردند، آن روز در سامرا قیامتى برپا بود.
امام حسن عسکرى علیه السلام در آخرین وصیت خود بر دو بینش بسیار مهم تأکید کردند:
تأکید بر شناخت غیبت و گرفتن بیعت براى ولى اللَّه اعظم امام منتظر (عج)
تحکیم شالوده هاى مرجعیت دینى
یازدهمین ستاره آسمان ولایت، حضرت امام حسن عسکری علیه السلام از جایگاه ویژهای در میان معصومین علیهم السلام برخوردار است؛ زیرا ایشان باید پیروان مکتب اهل بیت علیهم السلام را برای ورود به دوران غیبت امام معصوم علیه السلام آماده میکرد. در عصری که تیرگی بر افکار سایه افکنده و انواع بدعتها در دین راه یافته بود، امام حسن عسکری (ع) حقیقت دین را به صورت شفاف و روشن برای مردم مطرح ساخت. یکی از تاثیرگذارترین فعالیت سیاسی امام حسن عسکری علیه السلام تقویت و توجیه سیاسی رجال مهم شیعه در برابر سختیهای مبارزه برای دفاع از آرمانهای تشیع بود. از آنجا که شخصیتهای بزرگ شیعه در فشار بیشتری بودند، امام با راهنماییهای خویش می کوشید میزان بردباری و آگاهی آنان در برابر فشارها، تنگناها و تنگدستیها فزونی یابد تا بتوانند مسئولیت خطیر اجتماعی، سیاسی و وظایف دینی خود را به خوبی انجام دهند.
با شهادت امام حسن عسگری علیه السلام در هشتم ربیع الاول سال ۲۶۰ دوران امامت حجت الهی، حضرت مهدی موعود نیز آغاز شد.