اثربخشی کم واکسن آنفلوانزا برای بیماران سرطانی

به گزارش خبرگزاری صداوسیما مرکز خراسان رضوی، دانشیار گروه رادیوانکولوژی دانشگاه علوم پزشکی مشهد گفت: برای اثرگذاری یک واکسن در پیشگیری به عفونت ها لازم است پس از تجویز واکسن مربوطه، سیستم ایمنی تحریک و فعال شود و با ایجاد مقادیر کافی پادتن (آنتی بادی) فرد را در برابر ابتلا به آن عفونت مقاوم کند.

دکتر سیدامیر آل داوود افزود: در بیماران مبتلا به سرطان که شیمی درمانی می شوند سیستم ایمنی هم به دلیل خود بیماری سرطان و هم تاثیر داروهای شیمی درمانی بر سیستم ایمنی و سرکوب آن، کارایی لازم را ندارد؛ به همین دلیل، با واکسیناسیون پاسخ ایمنی کافی و اثر بخشی ایجاد نمی شود و کارایی لازم را نخواهد داشت .

عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی مشهد خاطرنشان کرد: واکسن های حاوی ویروس ضعیف شده (مثل واکسن سرخک، سرخچه و...) در این دسته از بیماران مضر و خطر آفرین است و می تواند منجر به ابتلا به عفونت شود.

وی افزود: واکسن هایی همچون واکسن تزریقی آنفلوانزا که حاوی ویروس زنده نیستند در بیماران تحت شیمی درمانی خطری ایجاد نمی کنند اما در دوران شیمی درمانی اثر بخشی کافی در پیشگیری از عفونت نخواهند داشت.

دانشیار گروه رادیوانکولوژی دانشگاه علوم پزشکی مشهد اظهار کرد: بهترین زمان برای ایجاد ایمنی کافی رعایت حداقل دو هفته فاصله (قبل و بعد) از شیمی درمانی است؛ به عبارت دیگر فرد نباید دو هفته قبل تا دو هفته بعد از واکسن تزریقی آنفلوانزا شیمی درمانی شود.

دکتر آل داوود تاکید کرد: لازم است بدانیم این فاصله در مورد واکسیناسیون حاوی ویروس زنده حداقل 4هفته قبل از شروع شیمی درمانی و سه ماه پس از ختم شیمی درمانی است.

وی گفت: باید به این نکته توجه کرد که ممکن است پزشک مربوطه بیمار را از نظر ابتلا به آنفلوانزا خیلی پرخطر بداند و واکسیناسیون آنفلوانزا حین درمان را نیز برای وی تجویز کند، به همین دلیل بیمار باید براساس نظر پزشک خود اقدام کند.

دانشیار گروه رادیوانکولوژی دانشگاه علوم پزشکی مشهد در خصوص واکسیناسیون در نزدیکان و افراد خانواده بیماران سرطانی که با آنها زندگی می کند و در تماس نزدیک هستند اظهار کرد: انجام واکسیناسیون آنفلوانزا در این افراد توصیه اکید می شود تا خطر ابتلا آن ها به آنفلوانزا و خطر سرایت بیماری به فرد تحت شیمی درمانی کاهش یابد.